୧. ଯେପରି ଗୀତସଂହିତା ୧୮:୪୬ ପଦରେ ଲେଖାଅଛି, ଦାଉଦ ଯିହୋବାଙ୍କୁ କାହା ସହିତ ତୁଳନା କଲେ ?

 ଆଜି ଆମେ ଏପରି ସମୟରେ ବଞ୍ଚୁଛୁ ଯେଉଁଠି ଆମକୁ ହଠାତ୍‌ ସମସ୍ୟାଗୁଡ଼ିକର ସାମନା କରିବାକୁ ପଡ଼ିପାରେ । ଯେକୌଣସି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଆମ ଜୀବନ ଓଲଟପାଲଟ ହୋଇପାରେ । ଏପରି ସମୟରେ ଆମକୁ କେଉଁଠୁ ସାହାଯ୍ୟ ମିଳିପାରିବ ? ଆମେ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ରଖିପାରିବା । ପୂର୍ବ ଲେଖାରେ ଆମେ ଶିଖିଥିଲୁ ଯେ ଯିହୋବା ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି । ଆଉ ସେ ଆମକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ସବୁବେଳେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥାʼନ୍ତି । ଯେବେ ଆମେ ଦେଖୁ ଯେ ସେ ଆମ ସହିତ ଅଛନ୍ତି ଓ ଆମକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ତାହେଲେ ଆମ ଭରସା ବଢ଼ିଯାଏ ଯେ ପ୍ରକୃତରେ ‘ସଦାପ୍ରଭୁ ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱର’ ଅଛନ୍ତି । (ଗୀତସଂହିତା ୧୮:୪୬ ପଢ଼ନ୍ତୁ ।) ଏହି ପଦରେ ଦାଉଦ ଏହା ବି କହିଲେ ଯେ ଯିହୋବା “ମୋହର ଶୈଳ” ଅଟନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସଦାପ୍ରଭୁ ଜୀବିତ ଅଟନ୍ତି ତାହେଲେ ଦାଉଦ ତାଙ୍କୁ ଶୈଳ ବୋଲି କାହିଁକି କହିଲେ ?

୨. ଏହି ଲେଖାରେ ଆମେ କʼଣ ଜାଣିବା ?

^୨ ଏହି ଲେଖାରେ ଆମେ ଜାଣିବା ଯେ ଯିହୋବାଙ୍କୁ କାହିଁକି ଶୈଳ ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି, ଏଥିରୁ ଆମେ କʼଣ ଶିଖିପାରିବା ? ଆମେ ଏହା ବି ଜାଣିବା ଯେ ଆମେ ଯିହୋବାଙ୍କୁ ନିଜ ଶୈଳ ରୂପେ କିପରି ଦେଖିପାରିବା । ଶେଷରେ ଆମେ ଦେଖିପାରିବା ଯେ ଆମେ ଯିହୋବାଙ୍କ ଭଳି କିପରି ହୋଇପାରିବା ।

ଯିହୋବାଙ୍କୁ କାହିଁକି ଶୈଳ କୁହାଯାଇଛି ?

୩. ବାଇବଲରେ ଯିହୋବାଙ୍କୁ ପ୍ରାୟତଃ “ଶୈଳ” ବୋଲି କାହିଁକି କୁହାଯାଇଛି ? (ବାହାରେ ଦିଆଯାଇଥିବା ଚିତ୍ର ଦେଖନ୍ତୁ ।)

^୩ ବାଇବଲରେ ଯିହୋବାଙ୍କୁ “ଶୈଳ” ଏଥିପାଇଁ କୁହାଯାଇଛି ଯାହାଫଳରେ ଆମେ ତାଙ୍କୁ ଭଲଭାବେ ଜାଣିପାରିବା । ବାଇବଲରେ ପ୍ରାୟତଃ ଯିହୋବାଙ୍କ ସେବକ ମାନେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କରିବା ପାଇଁ କହିଲେ ଯେ ଯିହୋବା ଶୈଳ ଅଟନ୍ତି ଓ ତାଙ୍କ ତୁଲ୍ୟ କେହି ନାହାନ୍ତି । ଦ୍ୱିତୀୟ ବିବରଣ ୩୨:୪ ପଦରେ ପ୍ରଥମ ଥର ଯିହୋବାଙ୍କୁ “ଶୈଳ” କୁହାଗଲା । ତାʼପରେ ହାନ୍ନା ନିଜ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ କହିଲେ, “ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ତୁଲ୍ୟ କୌଣସି ଶୈଳ ନାହିଁ ।” (୧ ଶାମୁ. ୨:୨) ହବକ୍‌କୂକ ଲେଖିଲେ, ଯିହୋବା “ଶୈଳସ୍ୱରୂପ” ଅଟନ୍ତି । (ହବ. ୧:୧୨) ଆଉ ଗୀତସହିଂତା ୭୩ର ଲେଖକ କହିଲେ,  ଯିହୋବା ସେହି ଶୈଳ ଅଟନ୍ତି ଯିଏ ମୋ ‘ଚିତ୍ତକୁ ବଳ’ ଦିଅନ୍ତି । (ଗୀତ. ୭୩:୨୬) ଯିହୋବା ନିଜେ ବି କହିଲେ ଯେ ସେ ଜଣେ ଶୈଳ ଅଟନ୍ତି । (ଯିଶା. ୪୪:୮) ଏବେ ଆସନ୍ତୁ ଯିହୋବାଙ୍କ ତିନୋଟି ଗୁଣ ବିଷୟରେ ଜାଣିବା ଯାହା ଯୋଗୁଁ ତାଙ୍କୁ ଶୈଳ କୁହାଯାଇଛି । ଆଉ ଏହା ବି ଜାଣିବା ଯେ ଆମେ କିପରି ତାଙ୍କୁ ‘ନିଜ ଶୈଳ’ ରୂପେ ଦେଖିପାରିବା ।—ଦ୍ୱିବି. ୩୨:୩୧.

୪. ଯିହୋବା କିପରି ଆମକୁ ଆଶ୍ରୟ ଦିଅନ୍ତି ? (ଗୀତସଂହିତା ୯୪:୨୨)

^୪ ଯିହୋବା ଆଶ୍ରୟ ଦିଅନ୍ତି । ଯେପରି ଝଡ଼ ତୋଫାନ ସମୟରେ ଶୈଳ ଆଶ୍ରୟ ଦିଏ, ଠିକ୍‌ ସେହିଭଳି ଯେବେ ଆମେ କୌଣସି ସମସ୍ୟାର ସାମନା କରୁ ସେତେବେଳେ ଯିହୋବା ଆମକୁ ଆଶ୍ରୟ ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ଆମର ସୁରକ୍ଷା କରନ୍ତି । (ଗୀତସଂହିତା ୯୪:୨୨ ପଢ଼ନ୍ତୁ ।) ଯିହୋବାଙ୍କ ସହ ଆମର ଯେଉଁ ସମ୍ପର୍କ ଅଛି, ତାହାକୁ ସେ କୌଣସି କ୍ଷତି ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ । ସେ ଆମକୁ ଭରସା ଦିଅନ୍ତି ଯେ ଆଜି ଆମେ ଯାହା ବି ସମସ୍ୟାଗୁଡ଼ିକର ସାମନା କରୁ, ତାହା ସବୁଦିନ ପାଇଁ ରହିବ ନାହିଁ । କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ ସେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଛନ୍ତି ଯେ ଆଗକୁ ଯାଇ ସେ ଏପରି ସବୁ କାରଣକୁ ଶେଷ କରିଦେବେ ଯାହା ଯୋଗୁଁ ଆମକୁ କଷ୍ଟ ପହଞ୍ଚେ ଓ ଆମ ମନର ଶାନ୍ତି ଚାଲିଯାଏ ।—ଯିହି. ୩୪:୨୫, ୨୬.

୫. ଆମେ କିପରି ଯିହୋବାଙ୍କୁ ନିଜ ଶୈଳ ରୂପେ ଦେଖିପାରିବା ଓ ତାଙ୍କ ଆଶ୍ରୟ ନେଇପାରିବା ?

^୫ ଯିହୋବାଙ୍କୁ ନିଜ ଶୈଳ ରୂପରେ ଦେଖିବା ଏବଂ ତାଙ୍କ ଆଶ୍ରୟ ନେବାର ଗୋଟିଏ ଉପାୟ ହେଉଛି ଯେ ଆମେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା । ଯେବେ ଆମେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ ତେବେ ଆମକୁ “ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶାନ୍ତି” ମିଳେ ଯାହା ଆମ ହୃଦୟ ଓ ବିବେକର ସୁରକ୍ଷା କରେ । (ଫିଲିପ୍‌. ୪:୬, ୭) ଭାଇ ଆର୍ଟମଙ୍କ ଉଦାହରଣ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦିଅନ୍ତୁ, ଯାହାଙ୍କୁ ନିଜ ବିଶ୍ୱାସ ଯୋଗୁଁ ଜେଲ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ଜେଲରେ ଜଣେ ଅଫିସର ବାରମ୍ବାର ତାଙ୍କୁ ପଚରାଉଚୁରା କରିବା ପାଇଁ ଡାକୁଥିଲେ, ତାଙ୍କୁ ଧମକ ଦେଉଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କର ଅପମାନ କରୁଥିଲେ । ଭାଇ କହନ୍ତି, ‘ଯେବେ ବି ମୋତେ ସେ ଅଫିସର ଡାକୁଥିଲେ, ମୋତେ ବହୁତ ଚିନ୍ତା ହେଉଥିଲା । ତେବେ ମୁଁ ଯିହୋବାଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲି ଯେ ସେ ମୋ ମନକୁ ଶାନ୍ତ କରନ୍ତୁ ଏବଂ ମୋତେ ଭଲଭାବେ ଭାବିବା ପାଇଁ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତୁ । ସେହି ଅଫିସର ଅନେକ ଥର ଚେଷ୍ଟା କଲେ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ହାର ମାନିଲିନି । ମୁଁ ଅନୁଭବ କଲି ଯେ ଯିହୋବା କାନ୍ଥ ଭଳି ମୋ ଆଗରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଛନ୍ତି ଏବଂ ମୋର ସୁରକ୍ଷା କରୁଛନ୍ତି ।’

୬. ଆମେ କାହିଁକି ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା କରିପାରିବା ? (ଯିଶାଇୟ ୨୬:୩, ୪)

^୬ ଯିହୋବା ଭରସାଯୋଗ୍ୟ ଅଟନ୍ତି । ଯେପରି ଗୋଟିଏ ଶୈଳ ସବୁବେଳେ ନିଜ ଜାଗାରେ ସ୍ଥିର ରହେ, ଠିକ୍‌ ସେହିପରି ଯିହୋବା ସବୁବେଳେ ସ୍ଥିର ରହିବେ । ସେ ଆମକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ ଓ ଆମକୁ କେବେ ବି ଛାଡ଼ିବେ ନାହିଁ । ବାଇବଲରେ କୁହାଯାଇଛି, “ଯିହୋବାଙ୍କଠାରେ ଅନନ୍ତକାଳସ୍ଥାୟୀ ଶୈଳ ଅଛି ।” ତେଣୁ ଆମେ ତାଙ୍କ ଉପରେ ପୂରା ଭରସା ରଖିପାରିବା । (ଯିଶାଇୟ ୨୬:୩, ୪ ପଢ଼ନ୍ତୁ ।) ଯିହୋବା ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି, ତେଣୁ ଆମେ ପୂରା ଭରସା ରଖିପାରିବା ଯେ ସେ ଯେଉଁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଛନ୍ତି ତାହାକୁ ସେ ନିଶ୍ଚୟ ପୂରା କରିବେ ଓ ଆମ ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣିବେ ଏବଂ ଦରକାର ସମୟରେ ସେ ଆମକୁ ସମ୍ଭାଳିବେ । ଆମେ ଏଥିପାଇଁ ବି ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ରଖିପାରିବା କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କର ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରହନ୍ତି ସେ ବି ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରହନ୍ତି । (୨ ଶାମୁ. ୨୨:୨୬) ଆମେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଯାହା ବି କରିଛୁ ଯିହୋବା ତାହା କେବେ ବି ଭୁଲିବେ ନାହିଁ ଓ ଆମକୁ ତାʼର ପୁରସ୍କାର ମଧ୍ୟ ଦେବେ ।—ଏବ୍ରୀ ୬:୧୦; ୧୧:୬.

୭. ଯଦି ଆମେ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ରଖିବା, ତାʼହେଲେ ଆମେ କʼଣ ଦେଖିପାରିବା ? (ଚିତ୍ର ମଧ୍ୟ ଦେଖନ୍ତୁ ।)

^୭ ଯିହୋବାଙ୍କୁ ନିଜ ଶୈଳ ରୂପେ ଦେଖିବାର ଗୋଟିଏ ଉପାୟ ହେଉଛି, ତାଙ୍କ ଉପରେ ପୂରା ଭରସା ରଖିବା । ଆମକୁ ଭରସା ଅଛି ଯେ ସମସ୍ୟା ସମୟରେ ଆମେ ତାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ମାନିବା ତାହେଲେ ଆମର ହିଁ ଭଲ ହେବ । (ଯିଶା. ୪୮:୧୭, ୧୮) ଆଉ ଯେବେ ଆମେ ଦେଖୁ ଯେ ସମସ୍ୟା ସମୟରେ ଯିହୋବା କିପରି ଆମକୁ ସମ୍ଭାଳୁଛନ୍ତି, ତେବେ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଆମ ଭରସା ଆହୁରି ବଢ଼ିଯାଏ । ଆଉ ଏପରି କୌଣସି ସମସ୍ୟା ଆସେ ଯେବେ ଯିହୋବାଙ୍କ ଛଡ଼ା ଆଉ କେହି ବି ଆମକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରନ୍ତି ନାହିଁ, ତେବେ ସେହି ସମସ୍ୟାକୁ ବି ଆମେ ଭଲଭାବେ ସାମନା କରିପାରୁ । ଆମେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ଦେଖିପାରୁ ଯେ ଯିହୋବା ଆମ ସାଙ୍ଗରେ ଅଛନ୍ତି ଓ ଆମେ ତାଙ୍କ ଉପରେ ପୂରା ଭରସା ରଖିପାରିବା । ଭାଇ ଭ୍ଲାଦିମିରଙ୍କ ଏପରି ହିଁ ଅନୁଭବ ରହିଛି । ସେ କହନ୍ତି, “ଯେବେ ମୁଁ ଜେଲରେ ଥିଲି, ତେବେ ଯିହୋବାଙ୍କୁ ଆହୁରି ନିକଟତର ଅନୁଭବ କଲି । ସେହି ସମୟ ମୋ ଜୀବନର ସବୁଠୁ ବଢ଼ିଆ ସମୟ ଥିଲା । ମୁଁ ଜେଲରେ ଏକୁଟିଆ  ଥିଲି ପରିସ୍ଥିତି ବହୁତ ଖରାପ ଥିଲା । ସେ ସମୟରେ ମୁଁ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ଆହୁରି ଭରସା କରିବା ଶିଖିଲି ।”

୮. (କ) ଆମେ କାହିଁକି କହିପାରିବା ଯେ ଯିହୋବା ଶୈଳ ଭଳି ସ୍ଥିର ଅଟନ୍ତି ? (ଖ) ଯିହୋବା ଆମ ଶୈଳ ଅଟନ୍ତି ତେଣୁ ଆମେ କେଉଁ କଥା ପାଇଁ ଭରସା ରଖିପାରିବା ? (ଗୀତସଂହିତା ୬୨:୬, ୭)

^୮ ଯିହୋବା ବଦଳନ୍ତି ନାହିଁ । ଯିହୋବା ଗୋଟିଏ ଶୈଳ ଭଳି ଦୃଢ଼ ଓ ସ୍ଥିର ଅଟନ୍ତି । ତାଙ୍କ ସ୍ୱଭାବ କେବେ ବଦଳେ ନାହିଁ ଓ ତାଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ମଧ୍ୟ କେବେ ବଦଳେ ନାହିଁ । (ମଲାଖି ୩:୬) ଯେପରି ଏଦନ ବଗିଚାରେ ଆଦମ ଓ ହବା ଯିହୋବାଙ୍କ ସହ ବିଦ୍ରୋହ କଲେ, ତେବେ ଯିହୋବା ପୃଥିବୀ ଓ ମଣିଷମାନଙ୍କ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ବଦଳାଇଲେ ନାହିଁ । ସେ ଯାହା କରିବାପାଇଁ ସ୍ଥିର କରିନିଅନ୍ତି, ତାହା ସେ ଯେକୌଣସି ପରିସ୍ଥିତିରେ ପୂରା କରନ୍ତି । ପ୍ରେରିତ ପାଉଲ ମଧ୍ୟ ଯିହୋବାଙ୍କୁ ଏବିଷୟରେ କହିଲେ, “ସେ ଆପଣାକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିପାରନ୍ତି ନାହିଁ ।” (୨ ତୀମ. ୨:୧୩) ତାʼ ଅର୍ଥ ଯାହା ବି ହୋଇଯାଉ କିମ୍ବା ଯିଏ ଯାହା ବି କରନ୍ତୁ ନା କାହିଁକି, ଯିହୋବାଙ୍କ ସ୍ୱଭାବ ଓ ତାଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସ୍ତରଗୁଡ଼ିକ ସବୁବେଳେ ଏକା ଭଳି ଥାଏ । ତେଣୁ ଆମେ ଭରସା ରଖିପାରିବା ଯେ ଯିହୋବା କେବେ ବି ବଦଳିବେ ନାହିଁ । ସେ ସବୁବେଳେ ସ୍ଥିର ରହିବେ । ସମସ୍ୟା ସମୟରେ ସେ ଆମକୁ ସମ୍ଭାଳିବେ ଓ ସେ ନିଜ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରତିଜ୍ଞାକୁ ପୂରା କରିବେ ।—ଗୀତସଂହିତା ୬୨:୬, ୭ ପଢ଼ନ୍ତୁ ।

୯. ଆପଣ ଭଉଣୀ ତାତ୍ୟାନାଙ୍କ ଉଦାହରଣରୁ କʼଣ ଶିଖିଲେ ?

^୯ ଯିହୋବାଙ୍କୁ ନିଜ ଶୈଳ ରୂପେ ଦେଖିବାର ଆଉ ଗୋଟିଏ ଉପାୟ ହେଉଛି, ଯେ ଆମେ ଏବିଷୟରେ ଭାବିବା ଯେ ସେ କିପରି ଈଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି । ଆଉ ସେ ଆମ ପାଇଁ ଓ ପୃଥିବୀ ପାଇଁ କେତେ ବଢ଼ିଆ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସ୍ଥିର କରିଛନ୍ତି । ଏପରି କରିବା ଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କ ଉପରେ ଆମ ଭରସା ବଢ଼ିବ ଓ ସମସ୍ୟା ସମୟରେ ଆମେ ଶାନ୍ତ ରହିପାରିବା ଏବଂ ତାଙ୍କ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରହିପାରିବା । (ଗୀତ. ୧୬:୮) ଭଉଣୀ ତାତ୍ୟାନାଙ୍କ ଉଦାହରଣ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦିଅନ୍ତୁ । ତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଯୋଗୁଁ ଘରେ ବନ୍ଦୀ କରି ରଖାଯାଇଥିଲା । ସେ କହନ୍ତି, “ଏକୁଟିଆ ଘରେ ବନ୍ଦୀ ହୋଇ ରହିବା ମୋ ପାଇଁ ବହୁତ କଷ୍ଟ ଥିଲା । ପ୍ରାୟ ମୁଁ ନିରାଶ ହୋଇଯାଉଥିଲି ।” କିନ୍ତୁ ଯେବେ ଭଉଣୀ ଚିନ୍ତନ କଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରହିବା କେତେ ଜରୁରୀ ଓ ଏହା ଯିହୋବା ଓ ତାଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସହ ଜଡ଼ିତ ରହିଛି, ତେବେ ସେ ଶାନ୍ତ ରହିପାରିଲେ ଓ ନିଜ ସମସ୍ୟାର ସାମନା କରିପାରିଲେ । ସେ କହନ୍ତି, “ଯେବେ ମୁଁ ଏକଥା ବୁଝିଲି ଯେ ମୋ ସହିତ ଏସବୁ ଏଥିପାଇଁ ହେଉଛି କାରଣ ମୁଁ ଯିହୋବାଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରେ ଓ ତାଙ୍କୁ ଖୁସି କରିବା ପାଇଁ ଚାହେଁ, ଏପରି ଭାବିବା ଯୋଗୁଁ ମୁଁ ନିଜ ବିଷୟରେ ଓ ନିଜ ସମସ୍ୟାଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ଭାବିବା ବନ୍ଦ କରିଦେଲି ।”

୧୦. ଆମେ ଆଜି ଯିହୋବାଙ୍କୁ ନିଜ ଶୈଳ ରୂପେ କିପରି ଦେଖିପାରିବା ?

^୧୦ ଆଗକୁ ଯାଇ ଆମକୁ ଅନେକ ସମସ୍ୟାଗୁଡ଼ିକର ସାମନା କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ସେ ସମୟରେ ଆମକୁ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ଆଗ ଅପେକ୍ଷା ଆହୁରି ଭରସା ବଢ଼ାଇବାକୁ ପଡ଼ିବ । ତେଣୁ ଆଜି ଆମକୁ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ନିଜ ଭରସା ବଢ଼ାଇବା ଉଚିତ, ତାʼ ସହ ଆମକୁ ଏକଥା ଉପରେ ଭରସା ବଢ଼ାଇବାର ଅଛି ଯେ ଆଗକୁ ଯାହା ବି ହୋଇଯାଉନା କାହିଁକି ଯିହୋବା ଆମକୁ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରହିବା ପାଇଁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ । ଆମେ ତାଙ୍କ ଉପରେ ନିଜ ଭରସା କିପରି ବଢ଼ାଇପାରିବା ? ବାଇବଲରେ ଯେଉଁ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ସେବକମାନଙ୍କ ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକ ଦିଆଯାଇଛି ଓ ଆଜି ଯେଉଁ ସେବକମାନଙ୍କର ଅନୁଭୂତିଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରକାଶିତ କରାଯାଉଛି, ସେସବୁକୁ ପଢ଼ନ୍ତୁ ଓ ସେଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ଚିନ୍ତନ କରନ୍ତୁ, ଧ୍ୟାନ ଦିଅନ୍ତୁ ଯେ ଯିହୋବା କିପରି ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଶୈଳ ପ୍ରମାଣିତ ହେଲେ, କିପରି ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ସମ୍ଭାଳିଲେ । ଏହିପରି ଭାବେ ଆପଣ ଯିହୋବାଙ୍କୁ ନିଜ ଶୈଳ ରୂପେ ଦେଖିପାରିବେ ।

ନିଜ ଶୈଳ ଯିହୋବାଙ୍କ ଭଳି ହୁଅନ୍ତୁ

୧୧. ଆମେ କିପରି ଯିହୋବାଙ୍କ ଭଳି ହୋଇପାରିବା ? (“ ଯୁବା ଭାଇମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଲକ୍ଷ୍ୟ” ନାମକ ବକ୍ସ ମଧ୍ୟ ଦେଖନ୍ତୁ ।)

^୧୧ ଆମେ ଯିହୋବାଙ୍କର କିଛି ଗୁଣଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେଲୁ ଯାହା ଯୋଗୁଁ ତାଙ୍କୁ ଶୈଳ କୁହାଯାଇଛି । ଏବେ ଆସନ୍ତୁ ଆମେ ଦେଖିବା ଯେ ଆମେ ନିଜ ଭିତରେ ଏହି ଗୁଣଗୁଡ଼ିକ କିପରି ବଢ଼ାଇ ପାରିବା ଓ ଯିହୋବାଙ୍କ ଭଳି ହୋଇପାରିବା । ଆମେ ଯେତେ ଅଧିକ ସେହି ଗୁଣଗୁଡ଼ିକ ନିଜ ଭିତରେ ବଢ଼ାଇବା, ସେତେ ଅଧିକ ଆମେ ମଣ୍ଡଳୀର ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ଆହୁରି ଦୃଢ଼ କରିପାରିବା । ଯୀଶୁ ନିଜ ଜଣେ ଶିଷ୍ୟ ଶିମୋନଙ୍କୁ କେଫା ନାମ ଦେଇଥିଲେ, ଯାହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି “ଶୈଳର ଖଣ୍ଡ” (ଯୋହ. ୧:୪୨) ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଏପରି  ନାମ ଦେବାର କାରଣ ଥିଲା ଯେ ପିତର ଆଗକୁ ଯାଇ ମଣ୍ଡଳୀର ଅନ୍ୟ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦିଅନ୍ତୁ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ଼ କରନ୍ତୁ । ବାଇବଲରେ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଏହା ବି କୁହାଯାଇଛି ଯେ ସେମାନେ “ବୃହତ୍‌ ଶୈଳର ଛାୟା ସ୍ୱରୂପ ହେବେ,” ତାʼ ଅର୍ଥ ସେମାନେ ମଣ୍ଡଳୀର ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କ ସୁରକ୍ଷା କରିବେ । (ଯିଶା. ୩୨:୨) ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କ ଛଡ଼ା ଆମେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏପରି କରିପାରିବା ଓ ଆମେ ନିଜ ଶୈଳ ଯିହୋବାଙ୍କ ଭଳି ହୋଇପାରିବା । (ଏଫି. ୫:୧) ଆସନ୍ତୁ ଦେଖିବା ଏହା ଆମେ କିପରି କରିପାରିବା ।

୧୨. ଆମେ କିପରି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବା ?

^୧୨ ସମସ୍ୟା ସମୟରେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତୁ । ଯେବେ ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ଆସେ କିମ୍ବା ଦଙ୍ଗା ହୁଏ କିମ୍ବା ଯୁଦ୍ଧ ହୁଏ, ତେବେ ଆମେ ନିଜ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ନିଜ ଘରେ ଆଶ୍ରୟ ଦେଇପାରିବା । ଏହି “ଶେଷକାଳରେ” ପରିସ୍ଥିତି ଆହୁରି ଖରାପ ହୋଇଯିବ ଓ ଆମକୁ ନିଜ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଅନେକ ସୁଯୋଗ ମିଳିବ । (୨ ତୀମ. ୩:୧) ଆମେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଉପାୟରେ ନିଜ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବା । ଆମେ ସେମାନଙ୍କର ଉତ୍ସାହ ବଢ଼ାଇପାରିବା ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ ଦେଖାଇପାରିବା । ରାଜ୍ୟଘରେ ଆମେ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ଭେଟିପାରିବା, ସେମାନଙ୍କ ସହ କଥା ହୋଇପାରିବା ଓ ସେମାନଙ୍କର ଉତ୍ସାହ ବଢ଼ାଇପାରିବା । ଆଜି ଆମେ ଏପରି ଏକ ଦୁନିଆରେ ବଞ୍ଚୁଛୁ ଯେଉଁଠି ଲୋକମାନେ ଆହୁରି ସ୍ୱାର୍ଥୀ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି, କେହି କାହାର ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି ନାହିଁ । ତେଣୁ ଯେବେ ଭାଇଭଉଣୀମାନେ ସଭାରେ ଆସନ୍ତି, ତେବେ ଆମେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁଭବ କରାଇବା ଉଚିତ୍‌ ଯେ ଆମେ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁ ଓ ସେମାନଙ୍କର ଚିନ୍ତା କରୁ । ତେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ସାନ୍ତ୍ୱନା ମିଳିବ ଓ ସେମାନେ ସୁରକ୍ଷିତ ଅନୁଭବ କରିବେ ।

୧୩. ପ୍ରାଚୀନମାନେ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ କିପରି ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବେ ? (ଚିତ୍ର ମଧ୍ୟ ଦେଖନ୍ତୁ ।)

^୧୩ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବେ । ତାହା କିପରି ? ଯେବେ କୌଣସି ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ଆସେ କିମ୍ବା ଯେବେ ହଠାତ୍‌ କୌଣସି ଭାଇ କିମ୍ବା ଭଉଣୀଙ୍କ ଦେହ ଖରାପ ହୋଇଯାଏ, ତେବେ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ କିଛି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିପାରିବେ । କିମ୍ବା ଭାଇଭଉଣୀ ନିଜ ଜୀବନରେ ବଡ଼ ବଡ଼ ସମସ୍ୟାର ସାମନା କରନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନଙ୍କର ଉତ୍ସାହ ବଢ଼ାଇପାରିବେ । କିନ୍ତୁ ଭାଇଭଉଣୀମାନେ କେତେବେଳେ ବିନା ଡରି ଜଣେ ପ୍ରାଚୀନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ନିଜ ସମସ୍ୟା ବିଷୟରେ କହିପାରିବେ ? ଯେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି କଥାର ବିଶ୍ୱାସ ଥିବ ଯେ ସେମାନେ ତାଙ୍କ ସହ ପ୍ରେମର ସହ କଥା ହେବେ, ତାଙ୍କୁ ଧ୍ୟାନ ଦେଇ ଶୁଣିବେ ଓ ସେମାନଙ୍କ ଭାବନାଗୁଡ଼ିକୁ ବୁଝିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବେ । ଯେବେ ଜଣେ ପ୍ରାଚୀନ ଏପରି କରନ୍ତି, ତେବେ ଭାଇଭଉଣୀମାନେ ତାଙ୍କ ପ୍ରେମକୁ ଅନୁଭବ କରିପାରିବେ । ଆଉ ଯେବେ  ସେ ବାଇବଲରୁ କୌଣସି ପରାମର୍ଶ ଦେବେ ତାହେଲେ ସେମାନେ ସହଜରେ ତାକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିପାରିବେ ।—୧ ଥେସ. ୨:୭, ୮, ୧୧.

୧୪. ଆମେ ଜଣେ ଭରସାଯୋଗ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତି କିପରି ହୋଇପାରିବା ?

^୧୪ ଭରସାଯୋଗ୍ୟ ହୁଅନ୍ତୁ । ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ଭରସା ହେବା ଉଚିତ୍‌ ଯେ ଆମେ ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ସବୁବେଳେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛୁ, ବିଶେଷ କରି ସମସ୍ୟା ସମୟରେ । (ହିତୋ. ୧୭:୧୭) କିନ୍ତୁ ଆମେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଭରସାଯୋଗ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତି କିପରି ହୋଇପାରିବା ? ଆମଠାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଭଳି ଗୁଣଗୁଡ଼ିକ ହେବା ଉଚିତ୍‌ । ଯେପରି ଆମେ ନିଜ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ପୂରା କରିବା ଉଚିତ୍‌ ଓ ସବୁକିଛି ଠିକ୍‌ ସମୟରେ କରିବା ଉଚିତ୍‌ । (ମାଥି. ୫:୩୭) ଯେବେ ଆମେ ଧ୍ୟାନ ଦେଉ ଯେ କାହାରିକୁ ସାହାଯ୍ୟ ଦରକାର ଅଛି, ତେବେ ଆମେ ତୁରନ୍ତ ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ଉଚିତ୍‌ । ଏହାଛଡ଼ା ଆମକୁ ଯାହା ବି ଦାୟିତ୍ୱ ମିଳେ, ଆମକୁ ତାହା ପୂରା କରିବା ଉଚିତ୍‌ ଓ ଯେଉଁ ପରାମର୍ଶ ଦିଆଯାଏ ସେ ଅନୁସାରେ କାମ କରିବା ଉଚିତ୍‌ । ଯେବେ ଆମେ ଏପରି କରିବା ତେବେ ଅନ୍ୟମାନେ ଆମ ଉପରେ ଭରସା କରିପାରିବେ ।

୧୫. ଯେବେ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ଭରସାଯୋଗ୍ୟ ରହନ୍ତି, ତାହେଲେ ଭାଇଭଉଣୀଙ୍କୁ କʼଣ ଲାଭ ହୁଏ ?

^୧୫ ଭରସାଯୋଗ୍ୟ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ମଣ୍ଡଳୀ ପାଇଁ ଆଶିଷ ଥାʼନ୍ତି । ତାହା କିପରି? ଯେବେ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ଜଣାଥାଏ ଯେ ସେମାନେ ଯେତେବେଳେ ବି ଚାହିଁବେ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କୁ ଏପରିକି ସମୂହ ଅଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କୁ ଡାକିପାରିବେ, ତେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ଚିନ୍ତା ହୁଏନି । ଏହାଛଡ଼ା ଯେବେ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ସବୁବେଳେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥାʼନ୍ତି,  ତେବେ ଭାଇଭଉଣୀମାନେ ଦେଖିପାରନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ତାଙ୍କର କେତେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି । ଆଉ ଯେବେ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ନିଜ ମନରୁ ନୁହେଁ ବରଂ ବାଇବଲ ଓ ଆମ ପ୍ରକାଶନଗୁଡ଼ିକରୁ ପରାମର୍ଶ ଦିଅନ୍ତି ତେବେ ଭାଇଭଉଣୀମାନେ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଆହୁରି ଭରସା କରିବାକୁ ଲାଗନ୍ତି । କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ, ଯେବେ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କ କଥାଗୁଡ଼ିକୁ କେବଳ ନିଜ ପାଖରେ ସୀମିତ ରଖନ୍ତି ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କୁହନ୍ତିନି ଓ ନିଜ ସବୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞାକୁ ପୂରା କରନ୍ତି ତେବେ ମଧ୍ୟ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କର ଭରସା ବଢ଼ିଯାଏ ।

୧୬. ଯଦି ଆମେ ସତ୍ୟରେ ଦୃଢ଼ ରହିବା, ତାହେଲେ ଆମକୁ ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କʼଣ ଲାଭ ହେବ?

^୧୬ ଦୃଢ଼ ରହନ୍ତୁ । ଯେବେ ଭାଇଭଉଣୀ ଦେଖିବେ ଯେ ଆମେ ସବୁବେଳେ ଯିହୋବାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରୁ ଓ ବାଇବଲର ସିଦ୍ଧାନ୍ତଗୁଡ଼ିକ ଅନୁସାରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଉ, ତେବେ ସେମାନେ ବି ଏପରି କରିବା ଶିଖିବେ । ଯେବେ ଆମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଅଧ୍ୟୟନ କରୁ, ତେବେ ଆମ ବିଶ୍ୱାସ ଆହୁରି ବଢ଼ିଯାଏ ଓ ଆମେ ସତ୍ୟରେ ଆହୁରି ଦୃଢ଼ ରହିପାରୁ । ଏହାଛଡ଼ା ଆମେ ମିଥ୍ୟା ଶିକ୍ଷାଗୁଡ଼ିକୁ ଆପଣାଇ ନ ଥାଉ ଆଉ ଦୁନିଆର ଚିନ୍ତାଧାରାକୁ ନିଜ ଉପରେ ପ୍ରଭାବ ପକାଇବା ପାଇଁ ଦେଇ ନ ଥାଉ । (ଏଫି. ୪:୧୪; ଯାକୁ. ୧:୬-୮) ଆମକୁ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ଓ ତାଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ପୂରା ଭରସା ଥାଏ । ତେଣୁ ଆମେ ବଡ଼ ବଡ଼ ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ଶୁଣି ଚିନ୍ତାରେ ପଡ଼ି ନ ଥାଉ, ବରଂ ଶାନ୍ତ ରହୁ । (ଗୀତ. ୧୧୨:୭, ୮) କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ, ଆମେ ସେମାନଙ୍କର ବି ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରୁ ଯେଉଁମାନେ ସମସ୍ୟାର ସାମନା କରୁଛନ୍ତି ।—୧ ଥେସ. ୩:୨, ୩.

୧୭. ପ୍ରାଚୀନମାନେ କିପରି ଭାବେ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ଼ କରିପାରିବେ ?

^୧୭ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ସବୁ କଥାରେ ସଂଯମ ରଖନ୍ତି, ସଠିକ୍‌ ଚିନ୍ତାଧାରା ରଖନ୍ତି, ବ୍ୟବସ୍ଥିତ ଭାବରେ କାମ କରନ୍ତି ଓ ମୃଦୁଶୀଳ ଥାʼନ୍ତି । ସେମାନେ “ଶିକ୍ଷାନୁଯାୟୀ ବିଶ୍ୱାସଯୋଗ୍ୟ ବାକ୍ୟକୁ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ” ଧରିଥାʼନ୍ତି । ତେଣୁ ସେମାନେ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ଼ କରିପାରନ୍ତି ଓ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ସେମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ବଢ଼ାଇପାରନ୍ତି । (ତୀତ. ୧:୯; ୧ ତୀମ. ୩:୧-୩) ପ୍ରାଚୀନମାନେ ଲଗାତାର ସଭାଗୁଡ଼ିକରେ ଯାʼନ୍ତି, ପ୍ରଚାରରେ ଯାʼନ୍ତି ଓ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଅଧ୍ୟୟନ କରନ୍ତି, ଏପରି ଭାବେ ସେମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ବଢ଼ିଆ ଉଦାହରଣ ରଖନ୍ତି । ଆଉ ଯେବେ ସେମାନେ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କର ପ୍ରତିପାଳକ ସାକ୍ଷାତ କରନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଏହି କାମଗୁଡ଼ିକରେ ଲାଗି ରହିବା ପାଇଁ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦିଅନ୍ତି । ସମସ୍ୟା ସମୟରେ ଯେବେ ଭାଇଭଉଣୀ ଚିନ୍ତା କରିବାକୁ ଲାଗନ୍ତି, ତେବେ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇ ଦିଅନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ରଖନ୍ତୁ ଓ ତାଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ଭାବନ୍ତୁ ।

୧୮. ଆମେ କାହିଁକି ଯିହୋବାଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ଓ ତାଙ୍କର ଆହୁରି ନିକଟତର ହେବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ? (“ ଯିହୋବାଙ୍କ ନିକଟତର ହେବାର ଗୋଟିଏ ଉପାୟ” ନାମକ ବକ୍ସ ଦେଖନ୍ତୁ ।)

^୧୮ ଯିହୋବାଙ୍କ ଏହି ଗୁଣଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରିବା ପରେ ଆମେ ମଧ୍ୟ ରାଜା ଦାଉଦଙ୍କ ଭଳି କହିପାରିବା “ମୋହର ଶୈଳ ସ୍ୱରୂପ ସଦାପ୍ରଭୁ ଧନ୍ୟ ହେଉନ୍ତୁ ।” (ଗୀତ. ୧୪୪:୧) ଆମେ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ପୂରା ଭରସା ରଖିପାରିବା । ଯଦିଓ ଆମେ ବୃଦ୍ଧ ହୋଇଯିବା, ତଥାପି ଯିହୋବା ସବୁବେଳେ ଆମ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ ଓ ଆମର ନିକଟତର ରହିବେ । ତେଣୁ ଆମେ ପୂରା ଭରସାର ସହ କହିପାରିବା ଯେ ଯିହୋବା “ମୋହର ଶୈଳ” ଅଟନ୍ତି !—ଗୀତ. ୯୨:୧୪, ୧୫.