Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

ARTYKUŁ DO STUDIUM NR 24

PIEŚŃ 24 Przyjdźcie na górę Jehowy

Pozostań gościem Jehowy już na zawsze!

Pozostań gościem Jehowy już na zawsze!

„Jehowo, kto może być gościem w Twoim namiocie?” (PS. 15:1).

GŁÓWNA MYŚL

Przeanalizujemy, co musimy robić, żeby cały czas cieszyć się przyjaźnią z Jehową, oraz jak powinniśmy traktować Jego przyjaciół.

1. Jakie korzyści możemy odnieść z przeanalizowania Psalmu 15:1-5?

 Z POPRZEDNIEGO artykułu dowiedzieliśmy się, że oddani słudzy Jehowy, którzy utrzymują z Nim bliską więź, mogą być gośćmi w Jego symbolicznym namiocie. Ale co musimy robić, żeby cieszyć się taką więzią? Wiele na ten temat mówi Psalm 15 (odczytaj Psalm 15:1-5). Znajdziemy w nim praktyczne rady, które pomogą nam przybliżyć się do Boga.

2. Z jakiego powodu Dawid mógł wspomnieć o namiocie Jehowy?

2 Psalm 15 zaczyna się słowami: „Jehowo, kto może być gościem w Twoim namiocie? Kto może przebywać na Twojej świętej górze?” (Ps. 15:1). Wspominając o „namiocie” Jehowy, Dawid mógł mieć na myśli przybytek, który przez pewien czas znajdował się w Gibeonie. Dawid wspomniał też o „świętej górze” — przypuszczalnie górze Syjon w Jerozolimie. Właśnie tam, około 10 kilometrów na południe od Gibeonu, Dawid rozbił namiot, w którym umieścił Arkę Przymierza. Znajdowała się ona tam, dopóki nie została wybudowana świątynia (2 Sam. 6:17).

3. Dlaczego chcemy przeanalizować Psalm 15? (Zobacz też ilustrację).

3 Oczywiście większość Izraelitów nie mogła usługiwać w przybytku ani tym bardziej wchodzić do środka, gdzie trzymano Arkę Przymierza. Ale wszyscy wierni słudzy Jehowy, którzy są Jego przyjaciółmi, mogą być gośćmi w Jego symbolicznym namiocie. Z pewnością pragnie tego każdy z nas. W Psalmie 15 wymieniono niektóre cechy potrzebne do tego, żeby nawiązać przyjaźń z Jehową i ją umacniać.

Izraelitom w czasach Dawida łatwo było sobie wyobrazić, co to znaczy być gościem w namiocie Jehowy (zobacz akapit 3)


POSTĘPUJ NIENAGANNIE I RÓB TO, CO SŁUSZNE

4. Skąd wiemy, że Jehowa wymaga od nas czegoś więcej niż przyjęcia chrztu? (Izajasza 48:1).

4Psalmie 15:2 powiedziano, że przyjacielem Boga jest ten, „kto postępuje nienagannie” i „robi to, co słuszne”. Czasowniki „postępuje” i „robi” wskazują na czynność ciągłą. Ale czy rzeczywiście możemy ‛postępować nienagannie’? Tak. Chociaż jesteśmy niedoskonali, Jehowa uzna nas za nienagannych, jeśli ze wszystkich sił będziemy starać się okazywać Mu posłuszeństwo. Oddanie życia Jehowie i chrzest to dopiero początek naszej drogi. W czasach biblijnych samo należenie do narodu izraelskiego nie sprawiało, że ktoś stawał się gościem Jehowy. Niektórzy Izraelici, chociaż czcili Jehowę, to ‛nie robili tego w prawdzie i prawości’ (odczytaj Izajasza 48:1). Ci, którzy naprawdę chcieli być Jego gośćmi, musieli poznać Jego wymagania i ich przestrzegać. Podobnie jest dzisiaj. Żeby cieszyć się uznaniem Boga, nie wystarczy samo przyjęcie chrztu i utożsamianie się ze zborem. Musimy ‛robić to, co słuszne’. Co to obejmuje?

5. Co to znaczy okazywać Jehowie posłuszeństwo we wszystkim?

5 Dla Jehowy nienaganne postępowanie i robienie tego, co słuszne, to coś więcej niż regularne chodzenie do Sali Królestwa (1 Sam. 15:22). Musimy być posłuszni Jehowie w każdej dziedzinie życia, również wtedy, gdy jesteśmy sami (Prz. 3:6; Kazn. 12:13, 14). To ważne, żebyśmy starali się tak robić nawet w drobniejszych sprawach. W ten sposób pokazujemy, że naprawdę Go kochamy, a On jeszcze bardziej kocha nas (Jana 14:23; 1 Jana 5:3).

6. Co zgodnie z Hebrajczyków 6:10-12 jest ważniejsze niż to, co dobrego zrobiliśmy w przeszłości?

6 Jehowa bardzo ceni wszystko, co już dla Niego zrobiliśmy. Jednak to, co zdziałaliśmy w przeszłości, samo w sobie nie sprawi, że pozostaniemy gośćmi w Jego namiocie. Jasno wynika to z Listu do Hebrajczyków 6:10-12 (odczytaj). Jehowa nie zapomina o naszych dobrych uczynkach. Ale chce, żebyśmy służyli Mu całym sercem „aż do końca”. „Jeśli się nie poddamy”, będziemy cieszyć się Jego przyjaźnią przez całą wieczność (Gal. 6:9).

MÓW W SERCU PRAWDĘ

7. Co obejmuje mówienie w sercu prawdy?

7 Ktoś, kto chce być gościem w namiocie Jehowy, musi ‛mówić w sercu prawdę’ (Ps. 15:2). Nie chodzi tylko o to, żeby nie kłamać. Jehowa chce, żebyśmy byli uczciwi we wszystkim, co mówimy i co robimy (Hebr. 13:18). Ma to ogromne znaczenie, bo „Jehowa brzydzi się przewrotnym, ale przyjaźni się z prawym” (Prz. 3:32).

8. Jakiego postępowania powinniśmy unikać?

8 Ten, kto „mówi w sercu prawdę”, nie udaje przed innymi, że jest posłuszny Jehowie, a kiedy zostaje sam, łamie Jego prawa (Izaj. 29:13). Nie postępuje przewrotnie. Człowiek przewrotny może zacząć kwestionować mądrość niektórych wymagań Jehowy (Jak. 1:5-8). Może nie okazywać posłuszeństwa w sprawach, które wydają mu się mniej istotne. A jeśli nie ponosi za to konsekwencji, może go to ośmielić do dalszego łamania praw Bożych. Wtedy jego służba dla Jehowy stałaby się obłudna (Kazn. 8:11). My jednak chcemy być uczciwi we wszystkim.

9. Czego uczymy się z pierwszego spotkania Jezusa z Natanaelem? (Zobacz też ilustrację).

9 To, jak ważne jest ‛mówienie w sercu prawdy’, pokazuje sytuacja, gdy Filip przyprowadził do Jezusa Natanaela. Chociaż Jezus nigdy wcześniej nie widział Natanaela, powiedział o nim coś niezwykłego: „To naprawdę Izraelita, w którym nie ma fałszu” (Jana 1:47). Jezus na pewno uważał, że inni jego uczniowie też są uczciwi, ale u Natanaela dostrzegł wyjątkową szczerość. Oczywiście był on niedoskonały, ale niczego nie udawał i nie był dwulicowy. Jezusowi bardzo się to podobało i go za to pochwalił. Każdy z nas chciałby usłyszeć od Jezusa takie słowa!

Filip przedstawia Jezusowi swojego przyjaciela Natanaela — człowieka, „w którym nie ma fałszu”. Czy w ten sposób można by opisać też nas? (Zobacz akapit 9)


10. Dlaczego powinniśmy być ostrożni w tym, co mówimy? (Jakuba 1:26).

10 Większość wymagań podanych w Psalmie 15 dotyczy tego, jak traktujemy innych. W wersecie 3 czytamy, że gość w namiocie Jehowy „nie rzuca oszczerstw, w żaden sposób nie krzywdzi bliźniego ani nie psuje opinii znajomym”. Niewłaściwe posługiwanie się mową może kogoś bardzo skrzywdzić i sprawić, że przestaniemy być gośćmi w namiocie Jehowy (odczytaj Jakuba 1:26).

11. Czym jest oszczerstwo i jakie działania są podejmowane wobec nieokazujących skruchy oszczerców?

11 Psalmista wymienia konkretnie oszczerstwo. Czym ono jest? Ogólnie rzecz biorąc, jest to fałszywa wypowiedź, która może zrujnować komuś opinię. Nieokazujący skruchy oszczercy są usuwani ze zboru chrześcijańskiego (Jer. 17:10).

12, 13. Między innymi w jakich sytuacjach moglibyśmy nieumyślnie zepsuć komuś opinię? (Zobacz też ilustrację).

12 Psalm 15:3 przypomina też, że gość Jehowy „w żaden sposób nie krzywdzi bliźniego ani nie psuje opinii znajomym”. Jak moglibyśmy zepsuć komuś opinię?

13 Moglibyśmy nieumyślnie do tego doprowadzić, gdybyśmy rozpowszechniali o kimś negatywne informacje. Pomyślmy o trzech sytuacjach: 1) siostra rezygnuje ze służby pionierskiej; 2) małżeństwo wyjeżdża z Betel; 3) brat przestaje usługiwać jako starszy lub sługa pomocniczy. Czy byłoby właściwe spekulować, dlaczego tak się stało, i dzielić się swoimi przemyśleniami z innymi? Powody takich zmian mogą być różne, a my być może nie wiemy wszystkiego. Rzeczywiście, gość w namiocie Jehowy „w żaden sposób nie krzywdzi bliźniego ani nie psuje opinii znajomym”.

Nietrudno byłoby zacząć rozpowszechniać o kimś negatywne informacje, co mogłoby przerodzić się w rzucanie oszczerstw (zobacz akapity 12 i 13)


SZANUJ TYCH, KTÓRZY BOJĄ SIĘ JEHOWY

14. Co to znaczy ‛odrzucać każdego, kto jest godny pogardy’?

14 Psalm 15:4 mówi, że przyjaciel Jehowy „odrzuca każdego, kto jest godny pogardy”. Jak ocenić, kto jest „godny pogardy”? Nie powinniśmy osądzać kogoś w ten sposób na podstawie własnej opinii czy upodobań. Jesteśmy niedoskonali, więc możemy bardziej lubić tych, których cechy nam odpowiadają, a odsuwać się od tych, którzy nas irytują. Dlatego powinniśmy odrzucać tylko tych, których to Jehowa uważa za ‛godnych pogardy’ (1 Kor. 5:11). Są to na przykład osoby, które trwają w złym postępowaniu, nie szanują naszych przekonań albo próbują osłabić nas pod względem duchowym (Prz. 13:20).

15. Jak między innymi możemy okazywać szacunek ‛bojącym się Jehowy’?

15 Z drugiej strony Psalm 15:4 zachęca nas, żebyśmy szanowali „bojących się Jehowy”. Chcemy więc szukać sposobów, żeby okazywać Jego przyjaciołom życzliwość i szacunek (Rzym. 12:10). Jak możemy to robić? Na przykład w myśl tego wersetu ‛nie wycofujemy się ze złożonej obietnicy, nawet jeśli jest dla nas niekorzystna’. Złamanie obietnicy z pewnością mogłoby wyrządzić komuś krzywdę (Mat. 5:37). Na przykład Jehowa oczekuje, że Jego goście będą dotrzymywać przysięgi małżeńskiej. Cieszy się też, kiedy rodzice starają się spełniać obietnice złożone swoim dzieciom. Miłość do Boga i do bliźnich będzie nas skłaniać do tego, żeby w miarę możliwości zawsze dotrzymywać słowa.

16. Jak jeszcze możemy okazywać szacunek przyjaciołom Jehowy?

16 Możemy okazywać szacunek przyjaciołom Jehowy również wtedy, gdy jesteśmy wobec nich gościnni i szczodrzy (Rzym. 12:13). Kiedy spędzamy wolny czas z braćmi i siostrami, wzmacniamy przyjaźń, która łączy nas z nimi oraz z Jehową. Co więcej, okazując gościnność, naśladujemy naszego Boga.

WYSTRZEGAJ SIĘ MIŁOŚCI DO PIENIĘDZY

17. Dlaczego w Psalmie 15 wspomniano o pieniądzach?

17Psalmie 15:5 czytamy, że gość Jehowy „nie pożycza swoich pieniędzy na procent ani nie daje się przekupić, żeby zaszkodzić niewinnemu”. Dlaczego w tym krótkim psalmie wspomniano o pieniądzach? Ponieważ przez niewłaściwy stosunek do nich moglibyśmy komuś zaszkodzić i zniszczyć naszą przyjaźń z Bogiem (1 Tym. 6:10). W czasach biblijnych niektórzy wykorzystywali biednych, pożyczając im pieniądze na procent. Poza tym niektórzy sędziowie przyjmowali łapówki za wydawanie niesprawiedliwych wyroków. Takie postępowanie jest dla Jehowy obrzydliwe (Ezech. 22:12).

18. Jakie pytania pomogą nam ocenić swój stosunek do pieniędzy? (Hebrajczyków 13:5).

18 Warto przemyśleć, jaki jest nasz stosunek do pieniędzy. Zastanów się: „Czy często zdarza mi się myśleć o pieniądzach i o tym, co mógłbym za nie kupić? Jeśli je od kogoś pożyczę, to czy zwlekam z ich oddaniem, zakładając, że ta osoba ich nie potrzebuje? Czy posiadanie pieniędzy sprawia, że czuję się ważny? Czy trudno mi okazywać szczodrość? Czy uważam kogoś za materialistę tylko dlatego, że jest zamożny? Czy zabiegam o bliższe relacje z osobami bogatszymi, a biedniejszym okazuję mniej zainteresowania?”. Mamy wielki zaszczyt być gośćmi Jehowy. Możemy dowodzić, że go cenimy, wystrzegając się miłości do pieniędzy. Jeśli będziemy tak robić, Jehowa ‛nigdy nas nie pozostawi’! (odczytaj Hebrajczyków 13:5).

JEHOWA KOCHA SWOICH PRZYJACIÓŁ

19. Dlaczego Jehowa chce, żebyśmy stosowali się do Jego wymagań?

19 Psalm 15 kończy się obietnicą: „Człowiekiem, który tak postępuje, nigdy nic nie wstrząśnie” (Ps. 15:5). Psalmista wyjaśnia tutaj, dlaczego Jehowa chce, żebyśmy stosowali się do Jego wymagań. Zależy Mu, żebyśmy byli szczęśliwi. Właśnie dlatego daje nam wskazówki, dzięki którym możemy cieszyć się Jego błogosławieństwem i ochroną (Izaj. 48:17).

20. Czego wyczekują goście Jehowy?

20 Gości Jehowy czeka wspaniała przyszłość. Dla namaszczonych duchem chrześcijan Jezus przygotował miejsce w niebie (Jana 14:2). Ci, którzy mają nadzieję ziemską, wyczekują spełnienia się obietnicy z Księgi Objawienia 21:3. Z pewnością ogromnie cenimy życzliwe zaproszenie Jehowy do Jego symbolicznego namiotu, gdzie będziemy mogli już wiecznie cieszyć się Jego przyjaźnią!

PIEŚŃ 39 Dbajmy o dobrą opinię u Boga