ΕΝΟΣΩ εργαζόταν στη Διώρυγα του Παναμά το 1907, ο Γουίλιαμ βρέθηκε τυχαία σε μια διάλεξη την οποία εκφωνούσε σε μια γωνιά του δρόμου ο Αϊζάια Ρίτσαρντς, ένας Σπουδαστής της Γραφής, όπως αποκαλούνταν τότε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο Ρίτσαρντς βάσισε την ομιλία του στο “Χάρτη των Αιώνων”, ένα διάγραμμα που χρησιμοποιούνταν για την εξήγηση των σκοπών του Θεού. Ο Γουίλιαμ δέχτηκε γρήγορα την αλήθεια και επέστρεψε στην Τζαμάικα για να τη μεταδώσει στη μητέρα του και στην αδελφή του. Αργότερα, συνταυτίστηκαν και εκείνες με τους Σπουδαστές της Γραφής.

Για κάποιο διάστημα, ο αδελφός Μπράουν υπηρέτησε στην Πόλη του Παναμά, στον Παναμά. Εκεί γνώρισε τον Εβάντερ Τζ. Κάουαρντ, έναν περιοδεύοντα εκπρόσωπο των Σπουδαστών της Γραφής ο οποίος επισκεπτόταν τον Παναμά στα πλαίσια μιας περιοδείας διαλέξεων. Ο Κάουαρντ ήταν δυναμικός και γλαφυρός ομιλητής, και πλήθη συνέρρεαν για να τον ακούσουν. Όταν είδε ότι ο Γουίλιαμ είχε ζήλο για την αλήθεια, τον  προσκάλεσε να τον συνοδεύσει σε μια περιοδεία κηρύγματος στο Τρινιδάδ.

Τα επόμενα δέκα περίπου χρόνια, ο Γουίλιαμ ταξίδεψε σε όλες τις Δυτικές Ινδίες, κάνοντας σκαπανικό και ενισχύοντας μικρούς ομίλους. Το 1920 παντρεύτηκε την Αντόνια, μια πιστή Χριστιανή αδελφή. Δύο μέρες μετά το γάμο τους, ο Γουίλιαμ και η Αντόνια απέπλευσαν για το νησάκι Μονσεράτ στα Υπήνεμα Νησιά, παίρνοντας μαζί τους το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας»—μια τετραμερή παρουσίαση που βασιζόταν στη Γραφή και συνδύαζε κινηματογραφική ταινία και διαφάνειες. Κήρυξαν επίσης στα νησιά Γρενάδα, Μπαρμπάντος και Ντομίνικα. Είχαν ένα υπέροχο ταξίδι του μέλιτος στην υπηρεσία του Ιεχωβά.

Δύο χρόνια αργότερα, ο Γουίλιαμ έγραψε στον Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ, ο οποίος επέβλεπε το έργο του λαού του Ιεχωβά εκείνον τον καιρό, λέγοντας: «Με τη βοήθεια του Ιεχωβά έδωσα μαρτυρία στα περισσότερα νησιά της Καραϊβικής και έκανα μαθητές σε πολλά από αυτά. Μήπως πρέπει να ξαναπάω εκεί;» Μέσα σε λίγες μέρες, ο αδελφός Ρόδερφορντ απάντησε: «Πήγαινε στη Σιέρα Λεόνε, στη Δυτική Αφρική, με τη σύζυγο και το παιδί σου».

Τα 27 χρόνια κατά τα οποία ο αδελφός Μπράουν υπηρέτησε με την οικογένειά του στη Δυτική Αφρική, ποτέ δεν ένιωθε άνετα να κάθεται σε ένα γραφείο. Προτιμούσε να είναι έξω και να κηρύττει. Επειδή τόνιζε τη σπουδαιότητα της Βίβλου, οι άνθρωποι άρχισαν να τον αποκαλούν «Βιβλικό» Μπράουν.

Το 1950, όταν ήταν 71 ετών, ο Γουίλιαμ Μπράουν και η σύζυγός του επέστρεψαν στην Τζαμάικα για να κάνουν σκαπανικό εκεί. Ο Γουίλιαμ έκανε σκαπανικό μέχρις ότου τελείωσε την επίγεια πορεία του το 1967. Πόσο αγαπούσε το σκαπανικό! Το θεωρούσε ένα από τα υψηλότερα προνόμια που θα μπορούσε να έχει κάποιος άνθρωπος.