NAGDAKO kong bakol, ug nagpuyo sa usa ka compound sa Freetown uban sa akong inahan ug ubang kabos nga pamilya. Kay naulaw ug nahadlok kon unsay hunahunaon sa uban kanako, sa 18 ka tuig kausa ra ko migawas sa compound.

Dihang 18 anyos na ko, si Pauline Landis, usa ka Saksing misyonaryo, miduaw sa compound ug mitanyag nakog Bible study. Sa giingnan nako siya nga dili ko kamaong mobasag mosulat, siya miingon nga iya kong tudloan. Busa misugot ko.

Ang akong nakat-onan nakapalipay nako. Usa ka adlaw, nangutana ko kang Pauline kon puwede bang motambong ko sa tigom sa kongregasyon nga gihimo sa usa ka balay sa sunod bloke. “Lakwon nako na gamit ang akong duha ka bangkito,” matod ko.

Dihang gihapit ko ni Pauline, mabalak-ong gitan-aw ko ni Mama ug sa mga silingan. Gikuptan ko pag-ayo ang akong mga bangkito. Gitukod kini sa yuta aron maalsa nako ang akong lawas ug makaabante. Sa pag-agi nako sa tugkaran, si  Pauline gisinggitan sa akong mga silingan: “Ayaw siyag pugsa. Gihimo na niya kana kaniadto pero wa siya molampos.”

“Jay, mouban ba gyod ka?” nangutana si Pauline.

“Oo!” tubag nako. “Ako ning desisyon.”

Hilom na lang nga nanan-aw ang akong mga silingan samtang nagkaduol na ko sa ganghaan. Paggawas nako sa compound, sila namakpak.

Giganahan gyod ko sa tigom! Human niadto, desidido nakong moadto sa Kingdom Hall. Kinahanglang kong “molakaw” hangtod sa tumoy sa dalan, mosakay ug taxi, ug magpaaswat sa mga brader patungas sa usa ka bungtod. Kasagarang moabot ko nga nabasa ug nagkalapok mao nga kinahanglang mag-ilis kog sinina. Sa ulahi, gipadalhan kog wheelchair sa usa ka sister sa Switzerland, busa di na ko makaluluoy tan-awon dihang mobiyahe.

Nadasig ko nga mas bug-os pang mag-alagad kang Jehova sa pagkabasa nakog mga kasinatian sa ubang baldadong Saksi. Niadtong 1988, ako nahimong regular payunir. Giampo ko kang Jehova nga iya kong tabangan nga makab-ot ang akong tumong nga duna koy matabangan sa akong pamilya ug sa teritoryo nga mahimong alagad ni Jehova. Gitubag ang akong mga pag-ampo dihang ang duha nako ka pag-umangkong lalaki ug ang babayeng nasangyawan nako sa dalan nakakat-on sa kamatuoran.

Karon, ang akong mga bukton wa nay kusog, ug nagsalig na lang ko sa uban nga maoy motulod sa akong wheelchair. Nag-antos usab kog kangutngot. Pero para nako, tambal ang pagtudlo sa uban bahin kang Jehova. Ang kalipay nga ihatag niana makaalibyo sa akong kangutngot ug makahupay kanako kay si Jehova nagtabang kanako, ug ang akong kinabuhi karon duna nay katuyoan.