Καθώς οι συνθήκες σταθεροποιούνταν, οι αδελφοί και οι αδελφές επέστρεφαν σε ό,τι είχε απομείνει από τα σπίτια τους. Οι εκκλησίες που είχαν διαλυθεί στη διάρκεια του πολέμου συγκροτήθηκαν και πάλι, ιδιαίτερα στο κατεστραμμένο από τον πόλεμο ανατολικό τμήμα της Σιέρα Λεόνε. Οι ειδικοί σκαπανείς σε κάποια περιοχή ανέφεραν: «Δεκαέξι άτομα παρακολούθησαν την πρώτη μας συνάθροιση, 36 ήρθαν στη δεύτερη, 56 στην επόμενη και κατόπιν 77 άτομα παρευρέθηκαν στην Ανάμνηση! Είχαμε κατενθουσιαστεί!» Σχηματίστηκαν εννιά καινούριες εκκλησίες, και έτσι ο αριθμός τους έφτασε συνολικά τις 24. Επίσης ήρθαν δέκα καινούριοι ιεραπόστολοι της Γαλαάδ, δίνοντας νέα ώθηση στο έργο κηρύγματος. Το 2004, παρακολούθησαν την Ανάμνηση 7.594 άτομα—πάνω από πέντε φορές περισσότερα από το σύνολο των ευαγγελιζομένων! Παρόμοια αύξηση σημειώθηκε στη Γουινέα.

Το Κυβερνών Σώμα διέθεσε αμέσως χρήματα από το ταμείο για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης ώστε να βοηθήσει να τακτοποιηθούν οι πρόσφυγες που επέστρεφαν. (Ιακ. 2:15, 16) Μετακινούμενες ομάδες εθελοντών παροχής βοήθειας οικοδόμησαν ή επισκεύασαν 12 Αίθουσες Βασιλείας και μια Αίθουσα Συνελεύσεων στο Κοϊντού. Κατασκεύασαν επίσης 42 λιτές πλινθόκτιστες κατοικίες για να στεγαστούν οικογένειες των οποίων τα σπίτια είχαν καταστραφεί. Καθώς στεκόταν με δάκρυα χαράς δίπλα στο καινούριο της σπίτι που είχε στέγη από αυλακωτή λαμαρίνα, μια χήρα αδελφή άνω των 70 ετών φώναξε: «Ιεχωβά, σε ευχαριστώ! Ιεχωβά, σε ευχαριστώ! Αδελφοί, σας ευχαριστώ!»

 Το γραφείο τμήματος άρχισε επίσης να οικοδομεί Αίθουσες Βασιλείας με χρήματα από το πρόγραμμα για χώρες με περιορισμένους πόρους. Ο Σάιντου Τζουανά, πρεσβύτερος και σκαπανέας στην Εκκλησία Μπο Δυτική, αφηγείται: «Μια αδελφή μού είπε: “Αν ακούσω ότι θα έχουμε καινούρια Αίθουσα Βασιλείας, θα χτυπήσω παλαμάκια με τα χέρια και τα πόδια μου!” Όταν ανακοίνωσα ότι θα αποκτούσαμε καινούρια αίθουσα, η αδελφή πετάχτηκε από τη θέση της, χειροκροτώντας και χορεύοντας—“χτυπώντας παλαμάκια” με τα χέρια και τα πόδια της!»

Το 2010, η Εκκλησία Γουότερλου αφιέρωσε μια καινούρια Αίθουσα Βασιλείας η οποία, με επέκταση, μετατρέπεται σε Αίθουσα Συνελεύσεων 800 θέσεων. Την ημέρα που η εκκλησία αγόρασε το οικόπεδο, η ιδιοκτήτρια έλαβε υψηλότερη προσφορά από κάποιον άλλον υποψήφιο αγοραστή. Η ίδια είπε: «Προτιμώ να υπάρχει ένα θρησκευτικό συνεδριακό κέντρο στο οικόπεδό μου παρά να χρησιμοποιείται για εμπορικούς σκοπούς».

Στα πλαίσια του προγράμματος για χώρες με περιορισμένους πόρους, έχουν κατασκευαστεί 17 Αίθουσες Βασιλείας στη Σιέρα Λεόνε και 6 στη Γουινέα. Αυτοί οι λιτοί αλλά αξιοπρεπείς χώροι λατρείας έχουν παρακινήσει πολύ περισσότερα άτομα να παρευρίσκονται στις συναθροίσεις.

Καθώς συμμετείχαν ολοένα και περισσότερα άτομα στο έργο κηρύγματος, το γραφείο τμήματος διευθέτησε να διεξαχθεί μια δίμηνη εκστρατεία κηρύγματος σε τομείς που καλύπτονται σπάνια. Οι ευαγγελιζόμενοι έδωσαν σχεδόν 15.000 βιβλία και είχαν πολλές ωραίες εμπειρίες. Μερικοί άνθρωποι ρωτούσαν αν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα σχημάτιζαν εκκλησίες σε κάποιες από εκείνες τις πόλεις. Ως αποτέλεσμα, ιδρύθηκαν τελικά δύο καινούριες εκκλησίες. Σε ένα απομονωμένο χωριό, οι αδελφοί βρήκαν δύο αδελφές οι οποίες είχαν εκτοπιστεί και είχαν  χάσει κάθε επαφή με την οργάνωση στη διάρκεια του πολέμου. Οι αδελφοί οργάνωσαν αμέσως τακτικές συναθροίσεις και άρχισαν αρκετές Γραφικές μελέτες στο χωριό.

Το 2009, το γραφείο τμήματος πληροφορήθηκε ότι σε ένα χωριό στην καρδιά κάποιου δάσους της Γουινέας υπήρχαν άνθρωποι που ισχυρίζονταν ότι είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αφού έστειλε αδελφούς για να διερευνήσουν το ζήτημα, το γραφείο τμήματος έμαθε ότι κάποιος ηλικιωμένος αδελφός είχε επιστρέψει στο χωριό του μετά τη συνταξιοδότησή του. Εκείνος είχε μελετήσει με αρκετούς άντρες προτού πεθάνει. Ένας από αυτούς έθεσε πίστη στον Ιεχωβά και άρχισε να μεταδίδει τη Γραφική του γνώση σε άλλους. Διεξήγε επίσης συναθροίσεις χρησιμοποιώντας τα έντυπα του εκλιπόντος αδελφού. Αυτά τα άτομα λάτρευαν τον Ιεχωβά 20 ολόκληρα χρόνια μέχρις ότου τους συνάντησε τυχαία ένας ευαγγελιζόμενος. Το γραφείο τμήματος έστειλε αμέσως αδελφούς για να τους βοηθήσουν πνευματικά. Το 2012, 172 άτομα στο χωριό παρακολούθησαν την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού.

Τα πρόσφατα χρόνια, αυξήθηκε ο αριθμός των “χαμένων προβάτων” που έχουν βρεθεί. Πρόκειται για άτομα που είτε είχαν ξεμακρύνει είτε είχαν αποβληθεί από την εκκλησία. Πολλοί τέτοιοι «άσωτοι» έχουν αλλάξει πορεία και έχουν επιστρέψει στην αλήθεια. Ο λαός του Ιεχωβά τούς έχει καλοδεχτεί με ανοιχτές αγκάλες.—Λουκ. 15:11-24.

Όταν μετέδιδε τα καλά νέα σε άλλους, ο απόστολος Παύλος γινόταν «τα πάντα σε ανθρώπους κάθε είδους». (1 Κορ. 9:22, 23) Παρόμοια, οι υπηρέτες του Ιεχωβά στη Σιέρα Λεόνε και στη Γουινέα προσαρμόζουν την προσέγγισή τους για να ελκύουν διαφορετικούς ανθρώπους. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, πώς συζητούν λογικά μερικοί ευαγγελιζόμενοι με διαλλακτικούς Μουσουλμάνους, οι οποίοι αποτελούν τη μεγαλύτερη θρησκευτική ομάδα και στις δύο χώρες.

 Ο Σάιντου Τζουανά, πρώην Μουσουλμάνος, εξηγεί: «Οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Αδάμ δημιουργήθηκε μεν από χώμα αλλά είχε ζήσει πρώτα σε κάποιον ουράνιο παράδεισο. Για να τους βοηθήσω να αποκτήσουν ορθή κατανόηση, τους ρωτάω: “Από πού προέρχεται το χώμα;”

»“Από τη γη”, απαντούν.

»“Άρα πού πρέπει να δημιουργήθηκε ο Αδάμ;”, συνεχίζω.

»“Στη γη”, απαντούν.

»Για να αντιληφθούν το σημείο, διαβάζω τα εδάφια Γένεση 1:27, 28 και ρωτάω: “Έχουν τα ουράνια πλάσματα παιδιά;”

»“Όχι. Οι άγγελοι δεν έχουν φύλο”, απαντούν.

»“Όταν ο Θεός είπε στον Αδάμ και στην Εύα να αποκτήσουν παιδιά, λογικά πού βρίσκονταν εκείνοι;”, ρωτάω.

»“Στη γη”, απαντούν.

»“Επομένως όταν ο Θεός αποκαταστήσει τον Παράδεισο, λογικά πού θα βρίσκεται αυτός ο Παράδεισος;”, ρωτάω.

»“Εδώ στη γη”, απαντούν».

Ο Σάιντου ολοκληρώνει: «Τέτοιου είδους Γραφικά επιχειρήματα υποκινούν πολλούς ειλικρινείς Μουσουλμάνους να ακούσουν περισσότερα και να δεχτούν Γραφικά έντυπα».

Σκεφτείτε την περίπτωση του Μομό, ενός Μουσουλμάνου καταστηματάρχη ο οποίος έλπιζε να γίνει ιμάμης μια μέρα. Όταν κάποιοι Μάρτυρες ιεραπόστολοι συζήτησαν λογικά μαζί του από τις Γραφές, ο Μομό άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον. Παρακολούθησε μέρος κάποιας συνέλευσης περιοχής και του άρεσαν τα όσα άκουσε. Τέσσερις μέρες αργότερα, ο ίδιος και η σύζυγός του, η Ραμάτου, καθώς και τα πέντε παιδιά τους, παρευρέθηκαν στην Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού. Ο Μομό άρχισε κατόπιν να μελετάει τη Γραφή επισταμένα. Έπειτα από μερικές μελέτες σταμάτησε να πουλάει τσιγάρα. Είπε στους πελάτες του ότι το τσιγάρο βλάπτει τους ανθρώπους και ότι το αποδοκιμάζει ο Θεός. Άρχισε επίσης να μελετάει με τη σύζυγο και τα παιδιά του στο κατάστημά του. Όταν έρχονταν πελάτες στη  διάρκεια της οικογενειακής μελέτης, εκείνος τους ζητούσε να καθήσουν και να περιμένουν, εξηγώντας τους ότι η μελέτη ήταν πολύ σημαντική για την οικογένειά του. Όταν ο ίδιος και η Ραμάτου νομιμοποίησαν το γάμο τους, οι οικογένειές τους άρχισαν να τους εναντιώνονται σφοδρά. Απτόητοι, ο Μομό και η Ραμάτου έδωσαν με τόλμη μαρτυρία στους συγγενείς τους, οι οποίοι τελικά άρχισαν να τους σέβονται για την καλή τους διαγωγή. Ο Μομό βαφτίστηκε το 2008 και η Ραμάτου το 2011.

Ο λαός του Ιεχωβά υποστηρίζει θαρραλέα τους ηθικούς κανόνες του Θεού, περιλαμβανομένης και της άποψής του για το αίμα. (Πράξ. 15:29) Ολοένα και περισσότεροι ειδικοί του ιατρικού κλάδου στη Σιέρα Λεόνε και στη Γουινέα σέβονται αυτή τη στάση.

 Το 1978, οι αδελφοί διένειμαν το βιβλιάριο Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και το Ζήτημα του Αίματος σε γιατρούς, νοσοκόμες, διευθυντές νοσοκομείων, δικηγόρους και δικαστές σε όλη τη Σιέρα Λεόνε. Έπειτα από λίγο καιρό, μια αδελφή παρουσίασε εσωτερική αιμορραγία στη διάρκεια του τοκετού, αλλά οι γιατροί αρνήθηκαν να την περιθάλψουν χωρίς αίμα. Ένας γιατρός, όμως, συμφώνησε να βοηθήσει χάρη στην πληροφοριακή και λογικά τοποθετημένη ύλη που είχε διαβάσει στο βιβλιάριο Αίμα. Η αδελφή γέννησε ένα υγιές αγοράκι και ανέρρωσε πλήρως.

Το 1991, ο Δρ Μπασίρου Κουρουμά, χειρουργός στο νοσοκομείο της Κενέμα, διάβασε το ειδικό βιβλιάριο Πώς Μπορεί το Αίμα να Σώσει τη Ζωή Σας; Εντυπωσιασμένος από τα περιεχόμενά του, άρχισε να μελετάει τη Γραφή και να παρακολουθεί τις Χριστιανικές συναθροίσεις. Όταν ένα εννιάχρονο αγόρι που ήταν Μάρτυρας έπαθε ρήξη σπλήνας λόγω κάποιου ατυχήματος, οι γιατροί του αγοριού αρνήθηκαν να το χειρουργήσουν αναίμακτα. Είπαν στους γονείς του: «Πάρτε το παιδί σας να πεθάνει στο σπίτι!» Οι γονείς πλησίασαν τον Δρ Κουρουμά, ο οποίος έκανε την εγχείρηση επιτυχώς.

Ο Δρ Κουρουμά έγινε σύντομα ο αδελφός Κουρουμά—ένας πιστός υπέρμαχος της αναίμακτης ιατρικής. Οι άλλοι γιατροί τον είχαν στο περιθώριο λόγω της στάσης του, αλλά όλοι οι ασθενείς του γίνονταν καλά. Αργότερα, μερικοί από τους συναδέλφους του άρχισαν να ζητούν τη βοήθειά του σε δύσκολες χειρουργικές επεμβάσεις.

Από το 1994, το Γραφείο Πληροφοριών για Νοσοκομεία στο γραφείο τμήματος του Φρίταουν έχει συγκροτήσει Επιτροπές Προσέγγισης Νοσοκομείων στη Σιέρα Λεόνε και στη Γουινέα. Αυτές οι επιτροπές έχουν υποστηρίξει στοργικά πολλούς ασθενείς Μάρτυρες και έχουν πείσει δεκάδες ειδικούς του ιατρικού κλάδου να σεβαστούν τη στάση μας για το αίμα.