W ROKU 1991 razem z moją żoną Sattą uciekliśmy przed rebeliantami, którzy napadli na nasze rodzinne miasto Koindu w Sierra Leone. Przez ponad osiem lat mieszkaliśmy w różnych obozach dla uchodźców. Wytrwaliśmy tam mimo braku żywności, chorób oraz otoczenia sąsiadów, którzy prowadzili się niemoralnie.

W każdym obozie prosiliśmy władze o przyznanie nam ziemi pod budowę Sali Królestwa. Czasami przychylano się do naszej prośby, a czasami nie. Wszędzie jednak organizowaliśmy jakieś miejsce wielbienia. Byliśmy zdecydowani służyć Jehowie. W końcu wybudowaliśmy w różnych obozach cztery Sale Królestwa.

Chociaż wojna się skończyła, nie mogliśmy wrócić do domu, ponieważ wieloletnie walki spustoszyły Koindu. Zostaliśmy więc wysłani do jeszcze innego obozu dla uchodźców znajdującego się w pobliżu Bo. Dzięki środkom przekazanym przez Biuro Oddziału wybudowaliśmy tam naszą piątą Salę Królestwa.