HUMAN sa duha ka semana sa akong pag-abot dinhi, nagustohan dayon nako ang Sierra Leone. Nahingangha ko nga maayong manimbang ang mga tawo samtang naglukdog bug-at nga karga. Bibo ang mga silinganan. Ang mga bata nagdula ug nagsayaw sa kadalanan, nga namakpak duyog sa sadyang pagtindaktindak sa mga tiil. Napunog kolor, kalihokan, ug honi ang palibot.

Pero ang nagustohan ko pag-ayo dinhi mao ang pagsangyaw. Garbo sa mga taga-Sierra Leone ang pag-abiabig mga estranghero. Sila nagtahod sa Bibliya ug mamati sa mensahe niini. Sila kasagarang modapit nako sa ilang balay. Inighawa nako, ang pipila mouban pa hangtod sa kalye. Kining maayong mga kinaiya nakatabang nako pagsagubang sa ginagmayng problema, sama sa kakulang sa suplay sa tubig ug koryente.

Kay dili minyo, mangutana usahay ang mga tawo kon nagmingaw ba ko. Sa tinuod lang, sa kadaghan sa buluhaton, wala na koy panahon para magmingaw. Ang akong kinabuhi mapuslanon ug dunay katuyoan.