SİERRA LEONE’YE sadece iki hafta içinde âşık oldum. Çocuklar sokaklarda oynuyor, el çırparak ve ayaklarıyla ritim tutarak dans ediyordu. İnsanların ağır yükleri başlarının üstünde kolayca taşımalarına hayran kalmıştım. Çevrem rengârenk kıyafetler giymiş, müziği ve dans etmeyi seven insanlarla doluydu.

Tabii ki, burada en zevk aldığım şey iyi haberi duyurmak. Sierra Leoneliler Kutsal Kitaba saygı duyan ve içindeki mesaja kulak veren insanlardır. Ayrıca yabancıları evlerinde ağırlamaktan gurur duyarlar. Beni de sık sık evlerine davet ediyorlar. Evlerinden ayrıldığımda ise mutlaka birileri benimle sokağın başına kadar yürüyor. Bu sevgi dolu davranışlar, elektrik kesintisi ve su sıkıntısı gibi küçük zorluklara dayanmam için bana güç veriyor.

Bekâr olduğum için insanlar bazen bana kendimi yalnız hissedip hissetmediğimi soruyor. Aslında yapacak o kadar çok iş var ki, yalnız kalmaya fırsatım bile olmuyor. Gerçekten anlamlı bir yaşamım var.