Όταν ο κλήρος του Φρίταουν είδε ότι το ποίμνιό του απολάμβανε τις διαλέξεις του αδελφού Μπράουν, κυριεύτηκε από ζήλια και οργή. Η Σκοπιά 15 Δεκεμβρίου 1923 ανέφερε: «Ο κλήρος έχει αρπάξει το ρόπαλο και επιτίθεται στην αλήθεια μέσω του τύπου. Ο αδελφός Μπράουν τούς απάντησε κατ’ επανάληψη και οι εφημερίδες δημοσίευσαν τις απόψεις και των δύο πλευρών». Τελικά, ο κλήρος σώπασε. Η εσφαλμένη λογίκευσή του είχε ξεσκεπαστεί. Οι Γραφικές αλήθειες είχαν διαδοθεί ευρέως, ωθώντας πολλούς αναγνώστες εφημερίδων να ζητήσουν Γραφικά έντυπα. Ο κλήρος είχε σχεδιάσει με πανουργία να κατασιωπήσει το λαό του Θεού, αλλά ο Ιεχωβά είχε «στρέψει πάνω τους τη βλαβερότητά τους».—Ψαλμ. 94:21-23.

Με σκοπό να υπερασπιστούν τον κλήρο, μια ομάδα νεαρών της εκκλησίας, οι επονομαζόμενοι Μονομάχοι, ανακοίνωσαν μια σειρά από δημόσιες συναθροίσεις για να καταρρίψουν το «Ρωσσελισμό», όπως χαρακτήριζαν το άγγελμα της Βασιλείας. Τότε, ο αδελφός Μπράουν τούς κάλεσε δημόσια να συμμετάσχουν σε μια σειρά συζητήσεων. Οι Μονομάχοι αρνήθηκαν να δεχτούν την πρόσκληση του αδελφού Μπράουν και επέπληξαν τον εκδότη της εφημερίδας ο οποίος την είχε τυπώσει. Απέκλεισαν επίσης τον αδελφό Μπράουν από τις συναθροίσεις τους, και έτσι στη θέση του παρευρισκόταν ο Άλφρεντ Τζόζεφ.

Οι συναθροίσεις διεξάγονταν στο Μπάξτον Μεμόριαλ Τσάπελ, μια περιώνυμη Μεθοδιστική εκκλησία στο Φρίταουν. «Στη διάρκεια των ερωταπαντήσεων», αφηγήθηκε ο Άλφρεντ, «έθεσα υπό αμφισβήτηση την Αγγλικανική πίστη, το δόγμα της Τριάδας και διάφορες άλλες αντιγραφικές διδασκαλίες. Τελικά, ο επικεφαλής της συζήτησης αρνήθηκε να δεχτεί άλλες ερωτήσεις».

Ένας από τους Μονομάχους που ήταν παρών εκείνο το βράδυ, ο Μέλμπουρν Γκάρμπερ, είχε παρευρεθεί παλιότερα στις διαλέξεις του «Βιβλικού» Μπράουν. Μάλιστα, ήταν ο νεαρός σπουδαστής της εκκλησιαστικής σχολής που είχε πει:  «Ο κ. Μπράουν γνωρίζει τη Γραφή του!» Αφού στάθμισε προσεκτικά τα όσα είχε ακούσει, ο Γκάρμπερ πείστηκε ότι είχε βρει την αλήθεια. Έτσι λοιπόν, ζήτησε από τον αδελφό Μπράουν Γραφική μελέτη. Ο αδελφός Μπράουν τον προσκάλεσε στην εβδομαδιαία Μελέτη της Σκοπιάς που γινόταν στο σπίτι του. Αν και η οικογένειά του τον αποκήρυξε, ο Γκάρμπερ σημείωσε ραγδαία πνευματική πρόοδο, και ο ίδιος καθώς και αρκετοί άλλοι σύντομα βαφτίστηκαν.

Οι προσπάθειες του Σατανά να καταπνίξει το έργο κηρύγματος ενόσω βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα είχαν αποτύχει. Όπως είχε πει ο δήμαρχος του Φρίταουν στους Μονομάχους: «Αν αυτό το έργο είναι από ανθρώπους, θα τερματιστεί. Αλλά αν είναι από τον Θεό, δεν θα μπορέσετε να το σταματήσετε».—Πράξ. 5:38, 39.

Στις αρχές Μαΐου του 1923, ο αδελφός Μπράουν τηλεγράφησε στο γραφείο τμήματος στο Λονδίνο ζητώντας περισσότερα έντυπα. Σύντομα έφτασαν 5.000 βιβλία και κατόπιν στάλθηκαν και άλλα έντυπα. Συνέχισε επίσης να διεξάγει δημόσιες συναθροίσεις οι οποίες προσέλκυσαν χιλιάδες ενδιαφερόμενα άτομα.

Αργότερα εκείνο το έτος, η Σκοπιά ανέφερε: «Το έργο [στη Σιέρα Λεόνε] έχει αυξηθεί τόσο γρήγορα ώστε ο αδελφός Μπράουν ζήτησε βοηθό. Ο Κλοντ Μπράουν, από το Γουίνιπεγκ, που βρισκόταν προηγουμένως στις Δυτικές Ινδίες, είναι τώρα καθ’ οδόν για να συνδράμει στο έργο εκεί».

Ο Κλοντ Μπράουν ήταν δοκιμασμένος διάκονος των καλών νέων. Στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, είχε υποστεί κακομεταχείριση σε φυλακές του Καναδά και της Αγγλίας επειδή αρνήθηκε να παραβιάσει τη Χριστιανική του ουδετερότητα. Υπηρέτησε στη Σιέρα Λεόνε τέσσερα χρόνια, ενισχύοντας σε μεγάλο βαθμό τους ντόπιους αδελφούς και αδελφές.

 Η Πολίν Κόουλ αφηγήθηκε: «Προτού βαφτιστώ το 1925, ο αδελφός Κλοντ μού έκανε διερευνητικές ερωτήσεις.

»“Αδελφή Κόουλ, κατανοείς όσα έχεις μάθει από τις Γραφικές Μελέτες;” ρώτησε. “Δεν θέλουμε να απομακρυνθείς από την αλήθεια επειδή δεν κατανόησες τις Γραφικές διδασκαλίες”.

»“Αδελφέ Κλοντ”, απάντησα, “Έχω διαβάσει ξανά και ξανά όσα έχω μάθει. Έχω πάρει την απόφασή μου!”»

Η Πολίν υπηρέτησε τον Ιεχωβά επί 60 και πλέον χρόνια, τα περισσότερα από αυτά ως ειδική σκαπάνισσα. Ολοκλήρωσε την επίγεια πορεία της το 1988.

Ο Γουίλιαμ «Βιβλικός» Μπράουν ενδιαφερόταν και αυτός να βοηθάει τους άλλους να καλλιεργούν καλές πνευματικές συνήθειες. Ο Άλφρεντ Τζόζεφ αφηγήθηκε: «Όταν συναντούσα τον αδελφό Μπράουν νωρίς το πρωί, η συζήτησή μας κυλούσε κάπως έτσι: “Γεια σου αδελφέ Τζο. Πώς είσαι σήμερα; Ποιο είναι το εδάφιο της ημέρας;” Αν δεν μπορούσα να απαντήσω,  μου εντύπωνε την ανάγκη να γνωρίζω το εδάφιο της κάθε μέρας από το βιβλίο Ημερήσιο Μάννα. [Τώρα ονομάζεται Καθημερινή Εξέταση των Γραφών.] Το επόμενο πρωί, διάβαζα αμέσως το εδάφιο ώστε να μη με πιάσει απροετοίμαστο. Αρχικά, δεν εκτιμούσα πλήρως την πολύτιμη εκπαίδευση που λάβαινα, αργότερα όμως την εκτίμησα».

Όλη αυτή η εκπαίδευση απέφερε καλά αποτελέσματα. Το 1923, ιδρύθηκε μια εκκλησία στο Φρίταουν και βαφτίστηκαν 14 άτομα. Ένας από τους καινούριους αδελφούς ήταν ο Τζόρτζ Μπράουν, και έτσι η εκκλησία είχε πλέον τρεις οικογένειες «Μπράουν». Λόγω της γεμάτης ζήλο δράσης των τριών αυτών οικογενειών πολλοί κάτοικοι του Φρίταουν αποκαλούσαν τους Σπουδαστές της Γραφής θρησκεία των «Μπράουν».