၂၀၁၂၊ အောက်တိုဘာလမှာ နယူးယောက်၊ ဘရွတ်ကလင်မှာ ကိုယ့်ဘာသာ လှည့်လည်ကြည့်ရှုရတဲ့ ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့သမိုင်းကြောင်း ပြခန်းတစ်ခု ဖွင့်ခဲ့တယ်။ အဲဒီပြပွဲမှာ ယေရှုသင်ပေးခဲ့တဲ့ ခရစ်ယာန်လမ်းစဉ်ကို လိုက်ဖို့ကြိုးစားသူတွေ ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အခက်အခဲတွေနဲ့ အန္တရာယ်တွေကို ပြသထားတယ်။

ပထမအပတ်မှာပဲ ဧည့်သည်နဲ့ ဗေသလမိသားစုဝင် ၄,၂၀၀ ကျော်ဟာ အဲဒီပြပွဲကို ကြည့်ခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီအနားမှာနေတဲ့ နေအိုမီလို့ခေါ်တဲ့ သက်သေခံဟာ ပြပွဲဖွင့်ဖွင့်ချင်းမှာ ဝင်ကြည့်ခဲ့ပြီး ဒီလိုပြောတယ်– “အချိန်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ဇယားတွေက ဘယ်အချိန်မှာ ဘာကြောင့် အဲဒီလိုဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ သိဖို့ အထောက်အကူပေးတယ်။ ကျွန်မတို့ရဲ့အဖွဲ့အစည်းနဲ့ ခေတ်သစ်သမိုင်းကြောင်းကို ကျွန်မ အများကြီးသိခဲ့ရတယ်။”

ပြပွဲမှာ အေဒီ ၃၃၊ ခရစ်ယာန်ခေတ်ကစပြီး လက်ရှိအချိန်ထိ အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြသထားတယ်။ ပြပွဲကို အပိုင်းလေးပိုင်းခွဲထားတယ်၊ တစ်ပိုင်းစီမှာ  အဓိကကျမ်းချက်တစ်ခု၊ အင်္ဂလိပ်စကားပြော မိတ်ဆက်ဗီဒီယိုတစ်ခုပါတယ်။ ဗီဒီယိုကို ဘာသာစကား ခုနစ်မျိုးနဲ့ စာတန်းထိုးပေးတယ်။

ပထမပိုင်းက ‘အမှောင်ကို နှစ်သက်သူများ’ ဖြစ်တယ်၊ အဲဒီခေါင်းစဉ်ကို ယောဟန် ၃:၁၉ မှာပါတဲ့ ယေရှုရဲ့စကားကနေ ကောက်နုတ်ထားတယ်။ တမန်တော်တွေ သေဆုံးပြီးနောက်မှာ လူတွေကို ‘ဆွဲဆောင်ဖို့ မှားယွင်းတဲ့သွန်သင်ချက်တွေ’ ဟောပြောမယ့် ဆိုးညစ်သူတွေပေါ်လာမယ်လို့ ကျမ်းစာမှာ ကြိုဟောထားတယ်။ (တ. ၂၀:၃၀) သူတို့ရဲ့အယူအဆတွေကို ဆန့်ကျင်သူတွေဟာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် အပြစ်ပေးခံရတယ်။

အဲဒါနဲ့ လုံးလုံးဆန့်ကျင်တဲ့ ၂ ကောရိန္သု ၄:၆ ကိုအခြေခံထားတဲ့ “အလင်းထွန်းလင်းပါစေ” ဆိုတဲ့အပိုင်း နောက်တစ်ပိုင်းက ၁၈၀၀ ပြည့်လွန်နှစ်နောက်ပိုင်းမှာ စိတ်ရင်းမှန်တဲ့ ကျမ်းစာကျောင်းသားတွေက ကျမ်းစာကို ပြန်အစပြု လေ့လာတဲ့ အချိန်အကြောင်းဖြစ်တယ်။ သူတို့တွေဟာ ကျမ်းစာမှာမပါတဲ့  နှစ်ရှည်လများလက်ခံခဲ့တဲ့ ယုံကြည်ချက်တွေကို စွန့်လွှတ်ပြီး ထွန်းလင်းလာတဲ့အမှန်တရားအကြောင်း ရဲရဲရင့်ရင့် ဟောပြောခဲ့ကြတယ်။ ဒီအပိုင်းက ပထမကမ္ဘာစစ်မတိုင်ခင်က အသိပညာတိုးတက်မှုနဲ့ အရေအတွက်တိုးတက်မှုအကြောင်း ဖော်ပြတယ်။

နောက်တစ်ခန်းမှာတော့ ဒီနေ့အထိ ယေဟောဝါသက်သေတွေ စိတ်ဝင်စားတဲ့ ပြီးမြောက်အောင်မြင်မှုတွေကို အလေးပေးဖော်ပြထားတယ်။ ၁၉၁၄ ခုနှစ်မှာ ကျမ်းစာကျောင်းသားတွေဟာ (အဲဒီအချိန်တုန်းက ယေဟောဝါသက်သေတွေကို သိတဲ့နာမည်) “ဖန်ဆင်းခြင်းဓာတ်ပုံပြဇာတ်” ကို စပြခဲ့ကြတယ်။ သန်းနဲ့ချီတဲ့သူတွေဟာ လှုပ်ရှားနေတဲ့အရုပ်နဲ့ အသံတွဲဖက်ပြသတဲ့ ဒီတင်ဆက်မှုကို ကြည့်ရှုခဲ့ကြရတယ်။ ပြသထားတဲ့ပစ္စည်းတွေထဲမှာ အဲဒီတုန်းကဆွဲခဲ့တဲ့ ရုပ်ပုံတချို့၊ အစီအစဉ်ကိုမိတ်ဆက်တဲ့ နမူနာအပိုင်းတိုတစ်ခုနဲ့ ရောင်စုံဆလိုက် ၅၀၀ ကျော်တယ်။

ဗျာဒိတ် ၁၂:၁၇ မှာပါတဲ့ ခရစ်တော်ရဲ့နောက်လိုက်တွေကို စာတန်ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်တဲ့ တတိယပိုင်းကို “နဂါးကြီးအမျက်ထွက်” ခေါင်းစဉ်နဲ့ ပြသထားတယ်။  အဲဒီအပိုင်းမှာ စစ်အတွင်း ခရစ်ယာန်တွေရဲ့ကြားနေမှုကို အလေးပေး ဖော်ပြထားတယ်။ ရှေ့ပြခန်းတွေမှာပြထားတဲ့ ပစ္စည်းတွေနဲ့ ရုပ်ပုံတွေအပြင် ဒီပြခန်းမှာ ဗီဒီယိုအပိုင်းတိုလေးတွေ ပြထားတယ်။ အဲဒါတွေက ပထမကမ္ဘာစစ်အတွင်းမှာ အီတလီနိုင်ငံက ရက်မီဂျီအို ကျူမီနီတီလို ယုံကြည်ချက်ကြောင့် စစ်ဝတ်စုံမဝတ်တဲ့၊ စစ်မတိုက်တဲ့သူတွေ ဘယ်လို ဆက်ဆံခံရတယ်ဆိုတာ ပြသတဲ့ဗီဒီယိုတွေဖြစ်တယ်။ ဗီဒီယိုအပိုင်းတို နောက်တစ်ခုမှာ သြစတြီးယားက အာလိုဝစ် မိုဇာအကြောင်း ပြသထားတယ်။ သူက “ဟိုင်းဟစ်တလာ” လို့မပြောလို့ အလုပ်ပြုတ်ပြီး နောက်ဆုံးမှာ ဒါခါချွေးတပ်စခန်းကို အပို့ခံလိုက်ရတယ်။ ပုံစံတူဆောက်လုပ်ထားတဲ့ အလင်းရောင်မှိန်ပျပျ ထောင်အကျဉ်းခန်းလေးတစ်ခုနဲ့ ယုံကြည်ချက်ကြောင့် ထောင်ချခံခဲ့ရတဲ့ ဂရိ၊ ဂျပန်၊ ပိုလန်၊ ယခင်ယူဂိုစလားဗီးယားနဲ့ တခြားနိုင်ငံတွေက ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့ ဓာတ်ပုံတွေကို တွေ့ရတာက သူတို့အကြောင်းကို ပြန်စဉ်းစားမိစေတယ်။

နောက်ဆုံးအပိုင်းဖြစ်တဲ့ “လူမျိုးအပေါင်းအတွက် သတင်းကောင်း” က ဗျာဒိတ် ၁၄:၆ မှာပါတဲ့အချက်ကို အခြေခံထားတယ်။ အဲဒီမှာ လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ်စုနှစ်တွေအတွင်းက ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့ လုပ်ဆောင်မှုတွေကို မြင်တွေ့ရတယ်။ သူတို့ရဲ့ လျင်မြန်တဲ့တိုးတက်နှုန်း၊ ဇွဲရှိရှိဟောပြောခြင်းနဲ့ ညီအစ်ကိုချင်း ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို နံရံမှာချိတ်ဆွဲထားတဲ့ ပုံတွေမှာ တွေ့ရတယ်။ နောက်ဆုံးမှာ နံရံပေါ်မှာတပ်ဆင်ထားတဲ့ ကွန်ပျူတာတွေကို တွေ့ရမှာဖြစ်တယ်။ ဧည့်သည်တွေဟာ ကွန်ပျူတာမှာပြထားတဲ့ပုံတွေကို ရွေးချယ်ကြည့်ရှုနိုင်တယ်။ အဲဒီမှာ လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ် ၁၀၀ ကျော်က ယေဟောဝါသက်သေတွေ အသုံးပြုခဲ့တဲ့ သမ္မာကျမ်းစာအိမ်တော်နဲ့ ဘရွတ်ကလင်တဲတော်ရဲ့ ဓာတ်ပုံတွေကို ကြည့်ရှုနိုင်တယ်။

အဲဒီပြပွဲကို နယူးယောက်မြို့၊ ဘရွတ်ကလင် ၂၅ ကိုလံဘီယာဟိုက်မှာ ပြသထားတယ်။ ပြပွဲကို တနင်္လာနေ့ကနေ သောကြာနေ့အထိ၊ မနက် ၈ နာရီကနေ ညနေ ၅ နာရီအထိ ပြသထားတယ်၊ ဝင်ကြေးမကောက်ဘူး။ သင်က နယူးယောက်စီးတီးမြို့ကို ရောက်မယ်ဆိုရင် စိတ်ဝင်စားစရာပြပွဲကို လာကြည့်နိုင်ပါတယ်။