Ο απόστολος Παύλος πρότρεψε τους Χριστιανούς: «Να θυμάστε εκείνους που βρίσκονται σε δεσμά φυλάκισης σαν να είστε δέσμιοι μαζί τους». (Εβρ. 13:3) Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, συνεχίζουμε να θυμόμαστε τους πιστούς αδελφούς και αδελφές μας και προσευχόμαστε σχετικά με «όλους εκείνους που είναι σε υψηλές θέσεις· για να ζούμε εμείς μια ήρεμη και ήσυχη ζωή με πλήρη θεοσεβή αφοσίωση και σοβαρότητα».—1 Τιμ. 2:1, 2· Εφεσ. 6:18.

Ακολουθούν μερικά από τα νομικά ζητήματα που χειρίστηκαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το περασμένο έτος:

Οι αδελφοί μας στη Ρωσία συνεχίζουν «αδιάκοπα να διδάσκουν και να διακηρύττουν τα καλά νέα» παρά τη συντονισμένη προσπάθεια που κάνει διαρκώς η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και ορισμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι για να σταματήσουν τη δράση μας. (Πράξ. 5:42) Οι ρωσικές αρχές  επιμένουν να εφαρμόζουν εσφαλμένα—όσον αφορά τα έντυπά μας και τους αδελφούς μας—έναν ασαφή νόμο περί εξτρεμισμού τον οποίο θέσπισαν αρχικά για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Ως αποτέλεσμα, κάποια ρωσικά δικαστήρια έχουν αποφανθεί ότι περίπου 70 έντυπά μας περιέχουν «εξτρεμιστικές» εκφράσεις, και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν προσθέσει αυτές τις εκδόσεις σε έναν εθνικό κατάλογο με απαγορευμένα εξτρεμιστικά έντυπα. Με βάση αυτόν τον υποτιθέμενο κίνδυνο, μερικές τοπικές αρχές έκαναν έφοδο σε Αίθουσες Βασιλείας και σε σπίτια αδελφών μας για να βρουν τις εκδόσεις. Η αστυνομία θέτει υπό κράτηση, φωτογραφίζει και παίρνει δακτυλικά αποτυπώματα από πολλούς Μάρτυρες επειδή συμμετέχουν στη διακονία. Επιχειρεί συχνά να εκφοβίσει τους αδελφούς μας κατά την παραμονή τους στο αστυνομικό τμήμα.

 Από το Μάιο του 2013, δεκαέξι αδελφοί και αδελφές στην πόλη Ταγκανρόγκ δικάστηκαν για το ότι διοργάνωσαν, παρακολούθησαν και έλαβαν μέρος σε Χριστιανικές συναθροίσεις, καθώς και για το ότι συμμετείχαν στο έργο κηρύγματος. Αυτή είναι η πρώτη φορά μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης που οι Μάρτυρες διώκονται ποινικά επειδή ασκούν την πίστη τους. Οι αρχές σε άλλα μέρη της Ρωσίας προσπαθούν να πείσουν τα δικαστήρια να χαρακτηρίσουν ως «εξτρεμιστικά» τα έντυπά μας, καθώς και να διώξουν ποινικά τους αδελφούς μας ως ενόχους θρησκευτικού μίσους.

Η κατάσταση για τους αδελφούς και τις αδελφές μας στην Ερυθραία δεν έχει βελτιωθεί. Μέχρι τον Ιούλιο του 2013, υπήρχαν 52 άτομα στη φυλακή, μεταξύ αυτών και οχτώ αδελφοί από 70 ετών και άνω, καθώς και έξι αδελφές. Τρεις αδελφοί, ο Παύλος Ίγιασου, ο Ισάκ Μόγκος και ο Νέγκεντε Τέκλεμαρίγιαμ, βρίσκονται στη φυλακή από τις 24 Σεπτεμβρίου 1994, λόγω της ουδετερότητάς τους σε σχέση με τη στρατιωτική υπηρεσία.

Πάνω από τους μισούς φυλακισμένους κρατούνται στο σωφρονιστικό στρατόπεδο Μάιτερ, το οποίο βρίσκεται στην έρημο βόρεια της πρωτεύουσας Ασμάρα. Από τον Οκτώβριο του 2011 ως τον Αύγουστο του 2012, οι αρχές τιμώρησαν 25 από τους αδελφούς μας βάζοντάς τους σε μια μεταλλική κατασκευή, η μισή από την οποία βρισκόταν κάτω από τη γη. Τους καλοκαιρινούς μήνες, οι φύλακες έβγαζαν από εκεί τους κρατουμένους στη διάρκεια της ημέρας ώστε να αποφύγουν την αφόρητη ζέστη. Ωστόσο, η τροφή και το νερό που λαβαίνουν οι αδελφοί δεν επαρκούν και γι’ αυτό η υγεία τους έχει κλονιστεί σοβαρά. Δυστυχώς, ο Γιοχάνες Χάιλε, ένας 68χρονος αδελφός, πέθανε τον Αύγουστο του 2012 λόγω αυτής της κακομεταχείρισης, όπως συνέβη και με τον αδελφό Μίσγκινα Γκεμπρετίνσαε το 2011.