ÇOCUKKEN duyma yetimi kaybettim ve işitme engellilerin gittiği bir okulda işaret dili öğrendim. 11 yaşındayken mahallemizdeki Yehova’nın Şahidi bir aile beni ibadete davet etti, böylece hakikatle tanıştım. Orada yapılan konuşmaları anlamasam da, sıcak bir şekilde karşılandım ve ibadetlere katılmaya devam ettim. Cemaatteki birçok kişi beni yemeğe ve başka faaliyetlere davet ediyordu

1982 yılında müjdeci oldum ve aynı yıl vaftiz edildim. 1984’te benim gibi işitme engelli olan Eva ile evlendim. Bazı Kutsal Kitap hakikatlerini tam olarak anlamamış olsak da, Yehova’nın teşkilatının ayırt edici özelliğinin sevgi olduğunu fark ettik, ayrıca bu cemaatin içinde olmaktan zevk alıyorduk (Yuhn. 13:35).

1992 yılında, bazı kardeşlerin Amerikan İşaret Dilini öğrenmesi  için düzenlemeler yapıldı. Bu müjdeciler kısa süre içinde işitme engelli kişileri bulmaya ve onlara iyi haberi duyurmaya başladılar. Daha sonra 1994’te Porto Riko’dan bir çift 25 kardeşe işaret dili öğretmek için Büroya davet edildi, böylece bu sahadaki duyuru işi hız kazandı.

Aynı yıl Eva’yla birlikte yeni oluşturulan işaret dili grubunun ibadetlerine katılmaya başladık. Yehova’nın evrensel egemenliğine Şeytan’ın meydan okuması ve Mesih yönetimindeki Tanrı’nın Krallığının Yehova’nın amacındaki rolü gibi Kutsal Kitap öğretilerini ancak işaret dilinde yapılan ibadetlere katılmaya başladıktan sonra daha iyi kavradık.

1 Aralık 1995’te Santo Domingo ve Santiago’da Amerikan İşaret Dili konuşulan cemaatler oluşturuldu. Ağustos 2014’e gelindiğinde, işaret dili konuşulan 26 cemaat ve 18 grup vardı.

Üç çocuğumuza da işaret dilini ana dil olarak öğrettik. En büyük oğlumuz Éber, Amerika Birleşik Devletleri bürosunda işaret dilinde yapılan tercümelere yardım ediyor. Ben cemaatte hizmet görevlisiyim, Eva da daimi öncülük yapıyor.