ປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່
“ປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າໃຫ້ທົ່ວເຖິງ.”—ກິດຈະການ 20:24, ລ.ມ.
ເພງ: 101, 84
1, 2. ອັກຄະສາວົກໂປໂລສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າລາວຂອບໃຈສຳລັບຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າ?
ອັກຄະສາວົກໂປໂລສາມາດເວົ້າຢ່າງກົງໄປກົງມາວ່າ: ‘ພະຄຸນ [ຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່] ນັ້ນເຮົາໄດ້ຮັບບໍ່ເປັນການເປົ່າໆ.’ (ອ່ານ 1 ໂກລິນໂທ 15:9, 10) ໂປໂລຮູ້ຢ່າງຊັດເຈນວ່າລາວບໍ່ເໝາະຫຼືບໍ່ສົມຄວນໄດ້ຮັບຄວາມເມດຕາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຈາກພະເຈົ້າ ເພາະລາວເປັນຄົນທີ່ຂົ່ມເຫງຄລິດສະຕຽນ.
2 ໃນຕອນທ້າຍຂອງຊີວິດ ໂປໂລໄດ້ຂຽນເຖິງຕີໂມເຕວ່າ: ‘ເຮົາຂອບພະຄຸນພະຄລິດເຍຊູພະອົງເຈົ້າຂອງເຮົາທັງຫຼາຍຜູ້ໄດ້ຊູແຮງຂອງເຮົາ ເພາະວ່າພະອົງໄດ້ຖືວ່າເຮົາເປັນຄົນສັດຊື່ຈຶ່ງຕັ້ງເຮົາໄວ້ໃນວຽກຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງ.’ (1 ຕີໂມເຕ 1:12-14) ວຽກຮັບໃຊ້ນັ້ນແມ່ນຫຍັງ? ໂປໂລໄດ້ບອກຜູ້ເຖົ້າແກ່ຢູ່ປະຊາຄົມໃນເມືອງເອເຟດວ່າ: ‘ເຮົາບໍ່ຖືວ່າຊີວິດເຮົາສຳຄັນ ຂໍແຕ່ເຮົາໄດ້ແລ່ນຈົນເຖິງເສັ້ນໄຊແລະເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍຈາກພະເຍຊູຜູ້ເປັນນາຍໃຫ້ສຳເລັດ ຄືປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າໃຫ້ທົ່ວເຖິງ.’—ກິດຈະການ 20:24, ລ.ມ.
3. ວຽກພິເສດອັນໃດທີ່ໂປໂລໄດ້ຮັບ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
3 ໂປໂລໄດ້ປະກາດ “ຂ່າວດີ” ເລື່ອງຫຍັງ ແລະຂ່າວດີນັ້ນສະແດງເຖິງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຢໂຫວາຄືແນວໃດ? ໂປໂລເວົ້າກັບຄລິດສະຕຽນໃນເມືອງເອເຟດວ່າ: ‘ພວກທ່ານໄດ້ຍິນມາແລ້ວວ່າ ພະເຈົ້າໃຫ້ເຮົາມີໜ້າທີ່ຊ່ວຍເຫຼືອພວກທ່ານໃຫ້ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະອົງ.’ (ເອເຟດ 3:1, 2, ລ.ມ.) ພະເຍຊູໄດ້ບອກໂປໂລໃຫ້ປະກາດຂ່າວດີກັບຄົນທີ່ບໍ່ແມ່ນຢິວ. ຕອນນີ້ຈຶ່ງເປັນໄປໄດ້ທີ່ຜູ້ຄົນຈາກຊາດຕ່າງໆຈະເຂົ້າມາເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງລັດຖະບານທາງພາກສະຫວັນທີ່ມີເມຊີເປັນຜູ້ປົກຄອງ. (ອ່ານເອເຟດ 3:5-8) ໂປໂລປະກາດຢ່າງກະຕືລືລົ້ນແລະວາງແບບຢ່າງທີ່ດີສຳລັບຄລິດສະຕຽນໃນທຸກມື້ນີ້. ລາວສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າບໍ່ “ເປັນການເປົ່າໆ” ຫຼືລາວບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເສຍໄປລ້າໆ.
ຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າກະຕຸ້ນເຈົ້າບໍ?
4, 5. ເປັນຫຍັງເຮົາເວົ້າໄດ້ວ່າ “ຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກ” ຄືກັບຂ່າວດີເລື່ອງ “ຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າ”?
4 ໃນສະໄໝສຸດທ້າຍນີ້ ປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍໃຫ້ປະກາດ ‘ຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກສະຫວັນໄປທຸກບ່ອນທົ່ວໂລກ ເພື່ອຈະເປັນພິຍານຢືນຢັນໃຫ້ມະນຸດທຸກຊາດຮູ້.’ (ມັດທາຍ 24:14, ທ.ປ.) ຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຍັງເປັນ “ຂ່າວດີເລື່ອງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າ.” ເປັນເຊັ່ນນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ສິ່ງດີໆຕ່າງໆທີ່ເຮົາຈະໄດ້ຮັບຈາກລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຈະເປັນຜົນມາຈາກຄວາມກະລຸນາຂອງພະອົງ. (ເອເຟດ 1:3) ໂປໂລສະແດງຄວາມຮູ້ຄຸນຄ່າຕໍ່ຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າໂດຍການປະກາດຢ່າງກະຕືລືລົ້ນ. ເຮົາກຳລັງຮຽນແບບຕົວຢ່າງຂອງໂປໂລບໍ?—ອ່ານໂລມ 1:14-16
5 ໃນບົດຄວາມແລ້ວນີ້ ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າທັງໆທີ່ເຮົາເປັນມະນຸດທີ່ຜິດບາບ ແຕ່ເຮົາກໍຍັງໄດ້ຮັບປະໂຫຍດໃນຫຼາຍໆທາງຈາກຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຢໂຫວາ. ຍ້ອນເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍແທ້ໆ ເຮົາຈຶ່ງມີໜ້າທີ່ສອນຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມຮັກຄືແນວໃດ ແລະເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນວໃດຈາກຄວາມຮັກນີ້. ໃນທາງໃດແດ່ທີ່ເຮົາສາມາດຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ຄຸນຄ່າຕໍ່ຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຢໂຫວາ?
ປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງຄ່າໄຖ່
6, 7. ເມື່ອອະທິບາຍເລື່ອງຄ່າໄຖ່ກັບຄົນອື່ນ ເຮົາກຳລັງປະກາດຂ່າວດີອັນໃດໃນເລື່ອງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າ?
6 ໃນທຸກມື້ນີ້ຫຼາຍຄົນບໍ່ໄດ້ຮູ້ສຶກຜິດເມື່ອເຂົາເຈົ້າເຮັດບາບ ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ເຂົ້າໃຈວ່າເປັນຫຍັງມະນຸດຈຶ່ງຕ້ອງມີຄ່າໄຖ່. ໃນຂະນະດຽວກັນ ຫຼາຍຄົນກໍສຳນຶກວ່າຮູບແບບຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກ. ຈົນກະທັ່ງວ່າໄດ້ລົມກັບພະຍານພະເຢໂຫວາ ຫຼາຍຄົນຈຶ່ງຮູ້ວ່າບາບແມ່ນຫຍັງ ບາບນັ້ນມີຜົນກະທົບແນວໃດຕໍ່ເຮົາ ແລະເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະຫຼຸດພົ້ນຈາກການເປັນທາດຂອງບາບ. ເມື່ອເຂົ້າໃຈວ່າບາບແມ່ນຫຍັງ ຄົນທີ່ຢາກຮູ້ຄວາມຈິງກໍຮູ້ສຶກຂອບໃຈທີ່ໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ສົ່ງລູກຊາຍຂອງພະອົງມາທີ່ໂລກນີ້ເພື່ອປົດປ່ອຍເຮົາໃຫ້ຫຼຸດພົ້ນຈາກບາບແລະຄວາມຕາຍ. ພະເຢໂຫວາເຮັດເຊັ່ນນັ້ນກໍຍ້ອນຄວາມຮັກທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແລະຍ້ອນຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະອົງ.—1 ໂຢຮັນ 4:9, 10
7 ຂໍໃຫ້ສັງເກດສິ່ງທີ່ໂປໂລເວົ້າກ່ຽວກັບລູກຊາຍສຸດທີ່ຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ ລາວເວົ້າວ່າ: ‘ທ່ານຜູ້ນັ້ນຈ່າຍຄ່າໄຖ່ດ້ວຍເລືອດຂອງທ່ານເພື່ອປົດປ່ອຍເຮົາ ຄວາມຜິດຂອງເຮົາຈຶ່ງໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພ ນີ້ສະແດງວ່າພະເຈົ້າມີຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແທ້ໆ.’ (ເອເຟດ 1:7, ລ.ມ.) ຄ່າໄຖ່ຂອງພະຄລິດເປັນຫຼັກຖານອັນຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດເຊິ່ງພິສູດວ່າພະເຈົ້າຮັກເຮົາ ແລະພິສູດວ່າຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າຍິ່ງໃຫຍ່ຫຼາຍແທ້ໆ. ເຮົາຮູ້ສຶກໂລ່ງໃຈທີ່ໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າຖ້າເຮົາສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນຄ່າໄຖ່ຂອງພະເຍຊູ ເຮົາຈະໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພບາບແລະຈະມີສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບທີ່ສະອາດ! (ເຫບເລີ 9:14) ນີ້ເປັນຂ່າວດີແທ້ໆທີ່ເຮົາຕ້ອງບອກໃຫ້ຄົນອື່ນຮູ້!
ຊ່ວຍຜູ້ຄົນໃຫ້ມາເປັນເພື່ອນກັບພະເຈົ້າ
8. ເປັນຫຍັງມະນຸດທີ່ຜິດບາບຈຶ່ງຈຳເປັນຕ້ອງຄືນດີກັບພະເຈົ້າ?
8 ຖ້າຜູ້ຄົນບໍ່ສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນເຄື່ອງບູຊາຂອງພະເຍຊູ ພະເຈົ້າຈະຖືວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນສັດຕູຂອງພະອົງ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບທີ່ຈະບອກໃຫ້ຜູ້ຄົນຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າສາມາດເປັນເພື່ອນກັບພະເຈົ້າໄດ້. ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນຂຽນວ່າ: “ຜູ້ທີ່ເຊື່ອໃນພະບຸດນັ້ນກໍມີຊີວິດອັນຕະຫຼອດໄປເປັນນິດ ແຕ່ວ່າຜູ້ທີ່ບໍ່ເຊື່ອຟັງພະບຸດນັ້ນກໍຈະບໍ່ເຫັນຊີວິດ ແຕ່ວ່າຄວາມຄຽດຂອງພະເຈົ້າກໍຕັ້ງຢູ່ເທິງຜູ້ນັ້ນ.” (ໂຢຮັນ 3:36) ເຮົາສາມາດມີຄວາມສຸກເພາະເຄື່ອງບູຊາຂອງພະເຍຊູເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້ສຳລັບເຮົາທີ່ຈະເປັນເພື່ອນກັບພະເຈົ້າ. ໂປໂລໄດ້ເວົ້າເຖິງເລື່ອງນີ້ວ່າ: ‘ເມື່ອກ່ອນ ພວກທ່ານຢູ່ຫ່າງໄກຈາກພະເຈົ້າ ແລະເປັນສັດຕູກັບພະອົງເພາະໃຈພວກທ່ານຄິດແຕ່ຈະເຮັດຊົ່ວ ແຕ່ຕອນນີ້ພະເຈົ້າໃຫ້ພວກທ່ານຄືນດີກັບພະອົງໂດຍໃຫ້ທ່ານຜູ້ນັ້ນຕາຍໃນຮ່າງກາຍມະນຸດ.’—ໂກໂລດ 1:21, 22, ລ.ມ.
ເຮົາມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບທີ່ຈະບອກໃຫ້ຜູ້ຄົນຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າສາມາດເປັນເພື່ອນກັບພະເຈົ້າໄດ້
9, 10. (ກ) ພະຄລິດໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້ພີ່ນ້ອງຜູ້ຖືກເຈີມຂອງພະອົງເຮັດໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບອັນໃດ? (ຂ) “ແກະອື່ນ” ໄດ້ຊ່ວຍຜູ້ຖືກເຈີມຄືແນວໃດ?
9 ພະຄລິດໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້ພີ່ນ້ອງຜູ້ຖືກເຈີມຂອງພະອົງທີ່ຢູ່ໂລກນີ້ໃຫ້ ‘ເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ເພື່ອຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຄືນດີ’ ກັບພະເຈົ້າ. ໂປໂລບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: ‘ທັງໝົດນີ້ມາຈາກພະເຈົ້າທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາຄືນດີກັບພະອົງຜ່ານທາງພະຄລິດແລະເຮັດໃຫ້ເຮົາເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ເພື່ອຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຄືນດີກັບພະອົງ ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າພະເຈົ້າໃຊ້ພະຄລິດເພື່ອເຮັດໃຫ້ຄົນໃນໂລກນີ້ຄືນດີກັບພະອົງເພື່ອພະອົງຈະບໍ່ຖືໂທດພວກເຂົາ ແລະພະອົງຝາກໃຫ້ເຮົາໄປປະກາດຂ່າວສານເລື່ອງການຄືນດີນີ້. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງເປັນທູດເຮັດໜ້າທີ່ແທນພະຄລິດ ພະເຈົ້າໃຊ້ເຮົາໃຫ້ໄປອ້ອນວອນຜູ້ຄົນ ໃນຖານະຜູ້ເຮັດໜ້າທີ່ແທນພະຄລິດເຮົາຂໍຮ້ອງພວກເຂົາວ່າ ມາຄືນດີກັບພະຄລິດເຖີ້ນ.’—2 ໂກລິນໂທ 5:18-20, ລ.ມ.
10 ເປັນສິດທິພິເສດສຳລັບ “ແກະອື່ນ” ທີ່ໄດ້ຊ່ວຍຜູ້ຖືກເຈີມໃນວຽກປະກາດ. (ໂຢຮັນ 10:16) ໃນຖານະເປັນ “ທູດ” ຫຼືເປັນຜູ້ບອກຂ່າວສານ “ແກະອື່ນ” ກຳລັງເຮັດສ່ວນທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງວຽກປະກາດ ສອນຜູ້ຄົນໃຫ້ຮູ້ຄວາມຈິງ ແລະຊ່ວຍຄົນເຫຼົ່ານັ້ນໃຫ້ມີສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ. ນີ້ເປັນສ່ວນທີ່ສຳຄັນຂອງການປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າ.
ສອນຜູ້ຄົນໃຫ້ຮູ້ວ່າພະເຈົ້າຟັງຄຳອະທິດຖານ
11, 12. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເປັນຂ່າວດີສຳລັບຜູ້ຄົນທີ່ຈະຮຽນຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າສາມາດອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາໄດ້?
11 ຫຼາຍຄົນອະທິດຖານເພາະການເຮັດແນວນັ້ນຊ່ວຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກດີ ແຕ່ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່ໄດ້ເຊື່ອແທ້ໆວ່າພະເຈົ້າຟັງຄຳອະທິດຖານຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າຈຳເປັນຕ້ອງຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ “ຟັງຄວາມອ້ອນວອນ.” ດາວິດຜູ້ຂຽນຄຳເພງໄດ້ຂຽນວ່າ: ‘ພະອົງຜູ້ຟັງຄຳອະທິດຖານ ຄົນທຸກຊະນິດຈະມາຫາພະອົງ. ຄວາມຜິດຂອງຂ້ານ້ອຍມີມາກຈົນເກີນຈະແບກຮັບໄຫວ. ແຕ່ພະອົງໃຫ້ອະໄພຄວາມຜິດຂອງພວກເຮົາ.’—ຄຳເພງ 65:2, 3, ລ.ມ.
ເມື່ອເຮົາສອນຜູ້ຄົນໃຫ້ຮູ້ວ່າຈະອະທິດຖານແນວໃດ ເຮົາຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມາເປັນເພື່ອນກັບພະເຢໂຫວາ
12 ພະເຍຊູບອກພວກລູກສິດວ່າ: “ຖ້າທ່ານທັງຫຼາຍຂໍສິ່ງໜຶ່ງສິ່ງໃດໃນນາມຊື່ຂອງເຮົາ ເຮົາຈະກະທຳສິ່ງນັ້ນ.” (ໂຢຮັນ 14:14) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າເຮົາສາມາດອະທິດຖານຂໍ ‘ສິ່ງໜຶ່ງສິ່ງໃດ’ ທີ່ສອດຄ່ອງຕາມນໍ້າໃຈຂອງພະເຢໂຫວາ. ໂຢຮັນຂຽນວ່າ: “ອັນນີ້ເປັນຄວາມໄວ້ໃຈທີ່ເຮົາທັງຫຼາຍມີຢູ່ໃນພະອົງ ຖ້າເຮົາທັງຫຼາຍຂໍສິ່ງໜຶ່ງສິ່ງໃດຕາມນໍ້າໃຈແຫ່ງພະອົງ ພະອົງໂຜດຟັງເຮົາທັງຫຼາຍ.” (1 ໂຢຮັນ 5:14) ເປັນສິ່ງທີ່ດີແທ້ໆທີ່ໄດ້ຊ່ວຍຜູ້ຄົນໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າການອະທິດຖານບໍ່ໄດ້ເປັນພຽງສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນເຮົາຮູ້ສຶກດີເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເປັນວິທີທີ່ຈະເຂົ້າຫາ ‘ບັນລັງຂອງພະເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່’! (ເຫບເລີ 4:16, ລ.ມ.) ເມື່ອເຮົາສອນຜູ້ຄົນໃຫ້ຮູ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງວ່າຈະອະທິດຖານແນວໃດ ອະທິດຖານເຖິງໃຜ ແລະຂໍໃນເລື່ອງໃດ ເຮົາກໍຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມາເປັນເພື່ອນກັບພະເຢໂຫວາແລະພົບການປອບໂຍນເມື່ອເຂົາເຈົ້າປະສົບຄວາມທຸກ.—ຄຳເພງ 4:1; 145:18
ຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ໃນອະນາຄົດ
13, 14. (ກ) ໃນອະນາຄົດ ຜູ້ຖືກເຈີມຈະໄດ້ຮັບສິດທິພິເສດທີ່ລໍ້າຄ່າອັນໃດ? (ຂ) ຜູ້ຖືກເຈີມຈະເຮັດວຽກທີ່ດີເລີດອັນໃດເພື່ອມະນຸດ?
13 ໃນອະນາຄົດ ພະເຢໂຫວາຈະສະແດງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະອົງຫຼາຍຕື່ມອີກ ໂດຍວິທີໃດ? ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ສິດທິພິເສດຢ່າງໜຶ່ງທີ່ໜ້າອັດສະຈັນແກ່ 144.000 ຄົນເຊິ່ງຈະປົກຄອງຮ່ວມກັບພະຄລິດໃນສະຫວັນ. ໂປໂລໄດ້ອະທິບາຍວ່າສິດທິພິເສດນັ້ນແມ່ນຫຍັງເມື່ອລາວຂຽນວ່າ: ‘ພະເຈົ້າມີຄວາມເມດຕາລົ້ນເຫຼືອແລະຮັກພວກເຮົາຫຼາຍແທ້ໆ ພະອົງຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຊີວິດຮ່ວມກັບພະຄລິດເຖິງແມ່ນເຮົາຕາຍໄປແລ້ວເພາະການເຮັດຜິດ ດັ່ງນັ້ນ ທີ່ພວກທ່ານໄດ້ຮັບການຊ່ວຍໃຫ້ລອດກໍເພາະຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າ. ພະອົງເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຊີວິດແລະໃຫ້ເຮົານັ່ງຮ່ວມກັບພະຄລິດເຍຊູໃນສະຫວັນໃນຖານະສາວົກຂອງທ່ານ ເພື່ອວ່າໃນອະນາຄົດພະເຈົ້າຜູ້ມີຄຸນຄວາມດີຈະໄດ້ສະແດງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຢ່າງມາກມາຍຕໍ່ພວກເຮົາທີ່ເປັນສາວົກພະຄລິດເຍຊູ.’—ເອເຟດ 2:4-7, ລ.ມ.
14 ເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະນຶກພາບເຖິງສິ່ງຕ່າງໆທີ່ດີເລີດເຊິ່ງພະເຢໂຫວາໄດ້ກຽມໄວ້ສຳລັບຄລິດສະຕຽນຜູ້ຖືກເຈີມ ເມື່ອເຂົາເຈົ້າຮ່ວມປົກຄອງກັບພະຄລິດໃນສະຫວັນ. (ລືກາ 22:28-30; ຟີລິບ 3:20, 21; 1 ໂຢຮັນ 3:2) ພະເຢໂຫວາຈະ “ສະແດງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຢ່າງມາກມາຍ, ລ.ມ.” ຕໍ່ເຂົາເຈົ້າໃນວິທີທີ່ພິເສດ. ເຂົາເຈົ້າຈະເປັນ “ເມືອງເຢຣຶຊາເລມໃໝ່” ເຊິ່ງໝາຍເຖິງການເປັນເຈົ້າສາວຂອງພະຄລິດ. (ຄຳປາກົດ 3:12; 17:14; 21:2, 9, 10) ເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດວຽກຮ່ວມກັບພະເຍຊູໃນການ “ປົວພວກຕ່າງປະເທດ” ເຊິ່ງໝາຍເຖິງການປິ່ນປົວຜູ້ຄົນຈາກຊາດຕ່າງໆ. ເຂົາເຈົ້າຈະຊ່ວຍມະນຸດໃຫ້ຫຼຸດພົ້ນຈາກແອກຂອງບາບແລະຄວາມຕາຍ ແລະຈະຊ່ວຍມະນຸດໃຫ້ກາຍເປັນຄົນທີ່ສົມບູນແບບ.—ອ່ານຄຳປາກົດ 22:1, 2, 17
15, 16. ໃນອະນາຄົດ ພະເຢໂຫວາຈະສະແດງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຕໍ່ “ແກະອື່ນ” ຄືແນວໃດ?
15 ໃນເອເຟດ 2:7 (ລ.ມ.) ກ່າວວ່າ “ໃນອະນາຄົດ” ພະເຢໂຫວາຈະສະແດງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່. ເມື່ອຮອດຕອນນັ້ນ ແນ່ນອນວ່າທຸກຄົນໃນໂລກນີ້ຈະໄດ້ຮັບ “ຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຢ່າງມາກມາຍ” ຈາກພະອົງ. (ລືກາ 18:29, 30) ວິທີໜຶ່ງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດເຊິ່ງພະເຢໂຫວາຈະສະແດງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຢູ່ໃນໂລກນີ້ແມ່ນໂດຍການປຸກມະນຸດຈາກ “ບ່ອນຝັງສົບ” ໃຫ້ຟື້ນຄືນມາຈາກຕາຍ. (ໂຢບ 14:13-15, ລ.ມ.; ໂຢຮັນ 5:28, 29) ໃຜແດ່ຈະຖືກປຸກ? ຊາຍຍິງທີ່ສັດຊື່ເຊິ່ງໄດ້ຕາຍກ່ອນທີ່ພະຄລິດຕາຍ ແລະຄົນທີ່ເປັນ “ແກະອື່ນ” ເຊິ່ງຕາຍດ້ວຍຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາໃນລະຫວ່າງສະໄໝສຸດທ້າຍ. ຄົນທີ່ສັດຊື່ເຫຼົ່ານີ້ຈະກັບມາມີຊີວິດອີກເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ.
16 ມະນຸດຫຼາຍລ້ານຄົນເຊິ່ງຕາຍໂດຍທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາ ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນກໍຈະຖືກປຸກຄືກັນ. ໂຢຮັນຂຽນວ່າ: ‘ເຮົາໄດ້ເຫັນຝູງຄົນຕາຍແລ້ວທັງຜູ້ໃຫຍ່ທັງຜູ້ນ້ອຍຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າບັນລັງນັ້ນ ແລະໜັງສືທັງຫຼາຍຖືກເປີດອອກ. ແລະມີໜັງສືມ້ວນໜຶ່ງອີກເປີດອອກ ເປັນໜັງສືສຳລັບຊີວິດ. ແລະຄົນຕາຍທັງປວງໄດ້ຖືກຕັດສິນຕາມຂໍ້ຄວາມທີ່ຂຽນໄວ້ແລ້ວໃນຫນັງສືທັງຫຼາຍນັ້ນຕາມກິດຈະການຂອງເຂົາ. ແລະນໍ້າທະເລໄດ້ສົ່ງຄືນຄົນຕາຍທັງຫຼາຍທີ່ຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນ ແລະຄວາມຕາຍແລະບ່ອນຝັງສົບໄດ້ສົ່ງຄືນຄົນຕາຍທັງຫຼາຍທີ່ຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນ ແລະເຂົາໄດ້ຖືກຕັດສິນຕາມກິດຈະການຂອງເຂົາທຸກຄົນ.’ (ຄຳປາກົດ 20:12, 13) ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ຖືກປຸກຈະມີໂອກາດໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາແລະຍອມຮັບເອົາການປົກຄອງຂອງພະອົງ. ເຂົາເຈົ້າຈະຕ້ອງໄດ້ຮຽນຮູ້ແລະນຳໃຊ້ຫຼັກການຕ່າງໆໃນຄຳພີໄບເບິນ ແລະນຳໃຊ້ການຊີ້ນຳໃໝ່ທີ່ມີໃນ “ໜັງສືທັງຫຼາຍ.” ຄຳແນະນຳໃໝ່ໆເຫຼົ່ານີ້ຈະເປັນອີກວິທີໜຶ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຈະສະແດງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະອົງ.
ປະກາດຂ່າວດີຕໍ່ໆໄປ
17. ເມື່ອເຮັດວຽກປະກາດ ເຮົາຕ້ອງຈື່ຫຍັງໄວ້ສະເໝີ?
17 ເປັນເລື່ອງສຳຄັນກວ່າທີ່ຜ່ານມາທີ່ເຮົາຈະປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກ ເພາະອະວະສານໃກ້ເຂົ້າມາຫຼາຍແລ້ວ! (ມາລະໂກ 13:10) ເຮົາຕ້ອງຈື່ວ່າເປົ້າໝາຍທີ່ເຮົາປະກາດແມ່ນເພື່ອໃຫ້ກຽດພະເຢໂຫວາ. ເຮົາຈະເຮັດເຊັ່ນນີ້ໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາຕ້ອງບອກຜູ້ຄົນວ່າສິ່ງດີໆທຸກຢ່າງທີ່ເຮົາຈະມີໃນໂລກໃໝ່ແມ່ນເປັນໄປໄດ້ກໍຍ້ອນຄວາມກະລຸນາທີ່ພິເສດຂອງພະເຢໂຫວາ.
ຮັບໃຊ້ຢ່າງກະຕືລືລົ້ນ ‘ໃນຖານະຄົນຮັບໃຊ້ທີ່ດີທີ່ເວົ້າເລື່ອງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າ.’—1 ເປໂຕ 4:10, ລ.ມ. (ເບິ່ງຂໍ້ 17-19)
18, 19. ເຮົາຈະຍົກຍ້ອງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ແນວໃດ?
18 ເມື່ອປະກາດກັບຜູ້ຄົນ ເຮົາສາມາດອະທິບາຍວ່າເມື່ອລາຊະອານາຈັກຂອງພະຄລິດປົກຄອງ ມະນຸດຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດທຸກຢ່າງຈາກຄ່າໄຖ່ ແລະກໍຈະຄ່ອຍໆກາຍເປັນມະນຸດທີ່ສົມບູນແບບ. ຄຳພີໄບເບິນກ່າວວ່າ: ‘ສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າສ້າງຈະໄດ້ພົ້ນຈາກອຳນາດແຫ່ງຄວາມເປື່ອຍເນົ່າເສຍ ແລະຈະເຂົ້າໄປໃນສ່ວນລັດສະໝີແຫ່ງລູກທັງຫຼາຍຂອງພະເຈົ້າ.’ (ໂລມ 8:21) ສິ່ງນີ້ຈະເປັນໄປໄດ້ກໍໂດຍທາງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຢໂຫວາເທົ່ານັ້ນ.
19 ເຮົາມີສິດທິພິເສດທີ່ຈະບອກທຸກຄົນກ່ຽວກັບຄຳສັນຍາທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນນີ້ເຊິ່ງຢູ່ໃນຄຳປາກົດ 21:4, 5 ທີ່ບອກໄວ້ວ່າ: ‘ພະເຈົ້າຈະເຊັດນໍ້າຕາທັງຫຼາຍຈາກຕາຂອງເຂົາ ແລະຄວາມຕາຍຈະບໍ່ມີຕໍ່ໄປ ແລະຄວາມທຸກໂສກ ແລະສຽງຮ້ອງໄຫ້ ແລະຄວາມເຈັບປວດຈະບໍ່ມີຕໍ່ໄປ. ເຫດວ່າສິ່ງທັງຫຼາຍທີ່ເປັນເມື່ອກ່ອນນັ້ນກໍຜ່ານພົ້ນໄປແລ້ວ.’ ພະເຢໂຫວາຜູ້ທີ່ນັ່ງຢູ່ບັນລັງ ພະອົງໄດ້ບອກວ່າ: “ຈົ່ງເບິ່ງ ເຮົາສ້າງສັບພະທຸກສິ່ງຂຶ້ນໃໝ່.” ພະອົງຍັງບອກຕື່ມອີກວ່າ: “ຈົ່ງຂຽນໄວ້ເຖີ້ນ ເພາະວ່າຖ້ອຍຄຳທັງຫຼາຍນີ້ເປັນຄຳສັດຊື່ແລະທ່ຽງແທ້.” ເມື່ອເຮົາປະກາດຂ່າວດີນີ້ກັບຄົນອື່ນຢ່າງກະຕືລືລົ້ນ ທີ່ຈິງແລ້ວເຮົາກຳລັງຍົກຍ້ອງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຢໂຫວາ!
