ໃຫ້ເຈົ້າເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານ
“ຈົ່ງຖວາຍແກ່ພະເຢໂຫວາຕາມຄຳສາບານ [“ຄຳປະຕິຍານ,” ລ.ມ.] ຂອງທ່ານ.”—ມັດທາຍ 5:33
ເພງ: 63, 59
1. (ກ) ເຢບເທແລະອານາມີຫຍັງທີ່ຄືກັນ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ) (ຂ) ເຮົາຈະຕອບຄຳຖາມຫຍັງໃນບົດນີ້?
ເຢບເທເປັນຜູ້ນຳທີ່ກ້າຫານແລະເປັນນັກຮົບຜູ້ເກັ່ງກ້າ. ອານາເປັນຜູ້ຍິງທີ່ອ່ອນນ້ອມແລະຖ່ອມຕົວເຊິ່ງເບິ່ງແຍງຜົວແລະຄອບຄົວຢ່າງດີ. ນອກຈາກທັງສອງເປັນຜູ້ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ ເຂົາເຈົ້າຍັງມີອີກສິ່ງໜຶ່ງທີ່ຄືກັນ ທັງເຢບເທແລະອານາໄດ້ໃຫ້ຄຳປະຕິຍານແກ່ພະເຢໂຫວາ ແລະກໍເຮັດຕາມນັ້ນຢ່າງສັດຊື່. ເຂົາເຈົ້າເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີຫຼາຍສຳລັບຊາຍຍິງໃນທຸກມື້ນີ້ທີ່ໄດ້ເລືອກໃຫ້ຄຳປະຕິຍານແກ່ພະເຢໂຫວາ. ຕອນນີ້ໃຫ້ເຮົາເບິ່ງຄຳຕອບຂອງຄຳຖາມສາມຂໍ້ຄື: ຄຳປະຕິຍານແມ່ນຫຍັງ? ຄຳປະຕິຍານທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຈົ້າເປັນເລື່ອງຈິງຈັງສໍ່າໃດ? ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເຢບເທແລະອານາ?
2, 3. (ກ) ຄຳປະຕິຍານແມ່ນຫຍັງ? (ຂ) ຄຳພີໄບເບິນເວົ້າແນວໃດເລື່ອງການໃຫ້ຄຳປະຕິຍານແກ່ພະເຈົ້າ?
2 ໃນຄຳພີໄບເບິນ ຄຳປະຕິຍານແມ່ນຄຳສັນຍາທີ່ຈິງຈັງເຊິ່ງໄດ້ໃຫ້ແກ່ພະເຈົ້າ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຄົນຜູ້ໜຶ່ງອາດສັນຍາກັບພະເຢໂຫວາວ່າຈະເຮັດບາງສິ່ງ ຖວາຍບາງຢ່າງ ຮັບໃຊ້ໃນບາງຮູບແບບ ຫຼືລະເວັ້ນບາງສິ່ງບາງຢ່າງ. ເຮົາໃຫ້ຄຳປະຕິຍານໄດ້ຢ່າງເສລີເພາະເຮົາມີອິດສະຫຼະໃນການເລືອກ ດັ່ງນັ້ນ ບໍ່ຄວນມີຜູ້ໃດຖືກບັງຄັບໃຫ້ເຮັດຄຳປະຕິຍານ. ແຕ່ຖ້າຄົນຜູ້ໜຶ່ງເລືອກທີ່ຈະໃຫ້ຄຳປະຕິຍານ ພະເຢໂຫວາຖືວ່ານັ້ນເປັນຄຳສັນຍາທີ່ຈິງຈັງເຊິ່ງລາວຕ້ອງນັບຖືແລະເຮັດຕາມ. ຄຳສາບານແມ່ນຄຳເວົ້າທີ່ຄົນຜູ້ໜຶ່ງສັນຍາວ່າຈະເຮັດຫຼືບໍ່ເຮັດບາງສິ່ງ. (ຕົ້ນເດີມ 14:22, 23; ເຫບເລີ 6:16, 17) ຄຳພີໄບເບິນເວົ້າແນວໃດເລື່ອງຄວາມຈິງຈັງຂອງການໃຫ້ຄຳປະຕິຍານແກ່ພະເຈົ້າ?
3 ໃນກົດໝາຍທີ່ໃຫ້ຜ່ານທາງໂມເຊ ເຮົາອ່ານວ່າ ຖ້າຄົນຜູ້ໜຶ່ງໃຫ້ຄຳປະຕິຍານແກ່ພະເຢໂຫວາ “ລາວຈະລະເມີດຄຳປະຕິຍານບໍ່ໄດ້ ລາວຕ້ອງເຮັດຕາມທີ່ປະຕິຍານໄວ້ທຸກຢ່າງ.” (ຈົດເຊັນບັນຊີ 30:2, ລ.ມ.) ຕໍ່ມາ ຊາໂລໂມນຂຽນວ່າ: “ເມື່ອເຈົ້າຈະໄດ້ສັນຍາບົນຕົວ [“ປະຕິຍານ,” ລ.ມ.] ໄວ້ແກ່ພະເຈົ້າ ຢ່າຊ້ານານຈະໃຫ້ຄຳສັນຍາ [“ຄຳປະຕິຍານ,” ລ.ມ.] ນັ້ນສຳເລັດແລ້ວ ເຫດວ່າພະເຈົ້າບໍ່ຊອບໃຈກັບຄົນໂງ່ທັງຫຼາຍ. ສິ່ງໃດທີ່ເຈົ້າໄດ້ສັນຍາ [“ປະຕິຍານ,” ລ.ມ.] ໄວ້ນັ້ນຈົ່ງໃຫ້ສຳເລັດ.” (ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 5:4) ພະເຍຊູສອນວ່າການໃຫ້ຄຳປະຕິຍານແກ່ພະເຈົ້າເປັນເລື່ອງຈິງຈັງ ເມື່ອພະອົງເວົ້າວ່າ: “ທ່ານທັງຫຼາຍໄດ້ຍິນວ່າມີຄຳກ່າວໄວ້ແກ່ຄົນບູຮານວ່າ ‘ຢ່າສາບານເປັນຄຳລ່າຍ [ຕົວະ] ແຕ່ວ່າຈົ່ງຖວາຍແກ່ພະເຢໂຫວາຕາມຄຳສາບານ [“ຄຳປະຕິຍານ,” ລ.ມ.] ຂອງທ່ານ.’”—ມັດທາຍ 5:33
4. (ກ) ການໃຫ້ຄຳປະຕິຍານແກ່ພະເຈົ້າເປັນເລື່ອງຈິງຈັງສໍ່າໃດ? (ຂ) ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງກ່ຽວກັບເຢບເທແລະອານາ?
4 ເຫັນໄດ້ແຈ້ງ ເຮົາຕ້ອງຖືວ່າຄຳສັນຍາທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາເປັນເລື່ອງຈິງຈັງຫຼາຍ. ສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະອົງຂຶ້ນກັບວິທີທີ່ເຮົາປະຕິບັດຕໍ່ຄຳປະຕິຍານ. ດາວິດເຮັດໃຫ້ເຫັນແຈ້ງໃນເລື່ອງນີ້ເມື່ອຂຽນວ່າ: “ໃຜຈະຂຶ້ນ [ໄປ] ເທິງພູຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ ແລະໃຜຈະຢູ່ໃນບ່ອນແຫ່ງຄວາມບໍລິສຸດຂອງພະອົງໄດ້?” ຈາກນັ້ນລາວຕອບໂດຍເວົ້າວ່າ ພະເຢໂຫວາຈະຍອມຮັບຄົນທີ່ “ບໍ່ສາບານຕົວະ.” (ຄຳເພງ 24:3, 4) ເຢບເທແລະອານາໄດ້ປະຕິຍານຫຍັງໄວ້? ແລະງ່າຍບໍທີ່ເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານນັ້ນ?
ເຂົາເຈົ້າເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຈົ້າ
5. ເຢບເທໄດ້ປະຕິຍານຫຍັງ? ແລະຜົນເປັນແນວໃດ?
5 ເຢບເທໄດ້ໃຫ້ຄຳສັນຍາແກ່ພະເຢໂຫວາເມື່ອລາວຈະໄປຕໍ່ສູ້ພວກອາມໂມນ ເຊິ່ງຊາດນີ້ເປັນສັດຕູຂອງປະຊາຊົນພະເຈົ້າ. (ຜູ້ຕັດສິນ 10:7-9) ເຢບເທໄດ້ອ້ອນວອນພະເຢໂຫວາຂໍໃຫ້ລາວຊະນະແລະປະຕິຍານວ່າ: “ຖ້າພະອົງມອບລູກຫຼານອາມໂມນໄວ້ໃນມືຂ້ານ້ອຍ ຢູ່ມາສິ່ງໃດທີ່ຈະອອກມາແຕ່ເຮືອນຂ້ານ້ອຍມາຕ້ອນຮັບຂ້ານ້ອຍເມື່ອຈະຫຼົບມາແຕ່ລູກຫຼານອາມໂມນດ້ວຍຄວາມສຸກສຳລານ ສິ່ງນັ້ນຈະເປັນຂອງພະເຢໂຫວາ.” ພະເຈົ້າຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງເຢບເທແລະຊ່ວຍລາວໃຫ້ສູ້ຮົບຊະນະ. ເມື່ອເຢບເທກັບເມືອເຮືອນ ລູກສາວສຸດທີ່ຮັກໄດ້ອອກມາຕ້ອນຮັບລາວ. ລູກຄົນນີ້ຈະ “ເປັນຂອງພະເຢໂຫວາ.” (ຜູ້ຕັດສິນ 11:30-34) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າລູກສາວຂອງເຢບເທຕ້ອງເຮັດຫຍັງ?
ເຢບເທແລະລູກສາວເປັນຄົນພັກດີຈົນບໍ່ເຄີຍຄິດທີ່ຈະລະເມີດຄຳປະຕິຍານທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຈົ້າ
6. (ກ) ງ່າຍບໍທີ່ເຢບເທແລະລູກສາວຈະເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຈົ້າ? (ຂ) ໃນພະບັນຍັດ 23:21, 23 ແລະຄຳເພງ 15:4 ເຮົາຮຽນຫຍັງເລື່ອງຄຳປະຕິຍານ?
6 ເພື່ອເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານຂອງພໍ່ ລູກສາວຂອງເຢບເທຕ້ອງໄປຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາເຕັມເວລາຢູ່ທັບອາໄສ. ເຢບເທໃຫ້ຄຳສັນຍາໂດຍບໍ່ໄດ້ຄິດຢ່າງຮອບຄອບບໍ? ບໍ່ແມ່ນ. ບາງທີເຢບເທອາດຮູ້ແລ້ວວ່າລູກສາວຈະເປັນຄົນທຳອິດທີ່ອອກມາຕ້ອນຮັບລາວ. ເຖິງວ່າຈະຮູ້ຫຼືບໍ່ກໍຕາມ ແຕ່ບໍ່ງ່າຍທີ່ເຢບເທແລະລູກສາວຈະເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານນີ້. ເມື່ອເຫັນລູກສາວ ເຢບເທບອກວ່າ ຫົວໃຈຂອງລາວແຕກສະຫຼາຍ. ສ່ວນລູກສາວຂອງເຢບເທກໍໄປ “ຮ້ອງໄຫ້ເພາະລາວຈະບໍ່ໄດ້ແຕ່ງດອງ, ລ.ມ.” ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າເຢບເທບໍ່ມີລູກຊາຍ ແລະຕອນນີ້ລູກສາວຄົນດຽວກໍຈະບໍ່ໄດ້ແຕ່ງດອງແລະບໍ່ມີລູກ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າເຢບເທຈະບໍ່ມີຄົນສືບຕະກູນເລີຍ. ແຕ່ທັງເຢບເທແລະລູກສາວສຳນຶກວ່າມີສິ່ງທີ່ສຳຄັນກວ່າຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຢບເທຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: ‘ຂ້ອຍໄດ້ອ້າປາກຖວາຍແກ່ພະເຢໂຫວາແລະຂ້ອຍຫຼົບຄວາມບໍ່ໄດ້.’ ລູກສາວຂອງລາວໄດ້ເວົ້າວ່າ: ‘ຈົ່ງກະທຳແກ່ຂ້ອຍຕາມຄວາມທີ່ໄດ້ອອກມາຈາກປາກພໍ່.’ (ຜູ້ຕັດສິນ 11:35-39) ເຢບເທແລະລູກສາວເປັນຄົນພັກດີຈົນບໍ່ເຄີຍຄິດທີ່ຈະລະເມີດຄຳປະຕິຍານທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຈົ້າ ເຖິງວ່າການເຮັດເຊັ່ນນັ້ນຈະຍາກຫຼາຍ.—ອ່ານພະບັນຍັດ 23:21, 23; ຄຳເພງ 15:4
7. (ກ) ອານາໄດ້ປະຕິຍານຫຍັງ ແລະຍ້ອນຫຍັງ? ຜົນເປັນແນວໃດ? (ຂ) ຄຳປະຕິຍານຂອງອານາໝາຍເຖິງຫຍັງສຳລັບຊາເມືອນ? (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ)
7 ອານາເປັນອີກຄົນໜຶ່ງທີ່ໃຫ້ຄຳປະຕິຍານແກ່ພະເຢໂຫວາໃນຕອນທີ່ຊີວິດຖືກກົດດັນຫຼາຍ. ລາວທຸກໃຈເນື່ອງຈາກເປັນໝັນ ທັງຖືກຂົ່ມເຫງແລະຖືກເຍາະເຍີ້ຍຍ້ອນບໍ່ມີລູກ. (1 ຊາເມືອນ 1:4-7, 10, 16) ລາວລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກນັ້ນຕໍ່ພະເຢໂຫວາແລະສັນຍາວ່າ: ‘ໂອ້ພະເຢໂຫວາແຫ່ງກອງທັບທັງຫຼາຍ ຖ້າພະອົງເຫັນແກ່ຄວາມທຸກຂອງສາວໃຊ້ຂອງພະອົງແລະຖ້າພະອົງລະນຶກເຖິງຂ້ານ້ອຍແລະບໍ່ລືມສາວໃຊ້ຂອງພະອົງແລະຖ້າພະອົງໂຜດໃຫ້ສາວໃຊ້ຂອງພະອົງມີລູກຊາຍຜູ້ໜຶ່ງ ຂ້ານ້ອຍຈະເອົາລູກຊາຍນັ້ນມາຖວາຍແກ່ພະເຢໂຫວາຈົນສິ້ນຊີວິດເພິ່ນແລະຈະບໍ່ແຖຫົວເພິ່ນສັກເທື່ອ.’ * (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) (1 ຊາເມືອນ 1:11) ພະເຢໂຫວາຟັງຄຳອະທິດຖານຂອງອານາ ແລະປີຕໍ່ມາລາວກໍໄດ້ລູກຊາຍ ເຊິ່ງກໍຄືຊາເມືອນ. ອານາມີຄວາມສຸກຫຼາຍ! ແຕ່ລາວບໍ່ໄດ້ລືມຄຳປະຕິຍານທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຈົ້າ. ເມື່ອລູກເກີດ ອານາເວົ້າວ່າ: ຂ້ອຍ ‘ຂໍລູກຄົນນີ້ນຳພະເຢໂຫວາ.’—1 ຊາເມືອນ 1:20
ອານາເຕັມໃຈສະລະສິ່ງທີ່ສຳຄັນຕໍ່ລາວເພື່ອເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຈົ້າ
8. (ກ) ງ່າຍບໍທີ່ອານາຈະເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານ? (ຂ) ຄຳເພງບົດ 61 ເຮັດໃຫ້ເຈົ້າຄິດເຖິງຕົວຢ່າງທີ່ດີຂອງອານາແນວໃດ?
8 ເມື່ອຊາເມືອນອາຍຸປະມານສາມປີ ອານາໄດ້ເຮັດຕາມທີ່ສັນຍາກັບພະເຢໂຫວາ. ລາວພາຊາເມືອນໄປຫາປະໂລຫິດໃຫຍ່ເອລີທີ່ວິຫານໃນເມືອງຊີໂລແລະເວົ້າວ່າ: “ຜູ້ຂ້າໄດ້ອ້ອນວອນຂໍລູກນີ້ແລະພະເຢໂຫວາໄດ້ໂຜດປະທານຕາມຜູ້ຂ້າໄດ້ຂໍ. ແລະເພາະເຫດນັ້ນຜູ້ຂ້າໄດ້ເອົາເພິ່ນມາຖວາຍແກ່ພະເຢໂຫວາ.” (1 ຊາເມືອນ 1:24-28) ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນມາຊາເມືອນກໍຢູ່ທີ່ທັບອາໄສ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ຊາເມືອນໄດ້ໃຫຍ່ຂຶ້ນຢູ່ນຳພະເຢໂຫວາ.” (1 ຊາເມືອນ 2:21) ບໍ່ງ່າຍທີ່ອານາຈະເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານນັ້ນ ເພາະນີ້ໝາຍຄວາມວ່າລາວຈະບໍ່ໄດ້ຢູ່ນຳລູກຊາຍສຸດທີ່ຮັກແລະບໍ່ມີໂອກາດເຫັນລູກເຕີບໃຫຍ່. ແຕ່ອານາຖືວ່າຄຳປະຕິຍານທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາເປັນເລື່ອງຈິງຈັງ. ລາວເຕັມໃຈສະລະສິ່ງທີ່ສຳຄັນຕໍ່ລາວເພື່ອເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຈົ້າ.—1 ຊາເມືອນ 2:1, 2; ອ່ານຄຳເພງ 61:1, 5, 8
ເຈົ້າກຳລັງເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາບໍ?
9. ຕໍ່ໄປເຮົາຈະຮຽນເລື່ອງຫຍັງ?
9 ຕອນນີ້ເຮົາເຂົ້າໃຈແລ້ວວ່າການໃຫ້ຄຳປະຕິຍານແກ່ພະເຢໂຫວາເປັນເລື່ອງຈິງຈັງ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈະຮຽນກ່ຽວກັບເລື່ອງຕໍ່ໄປນີ້: ໃນທຸກມື້ນີ້ ເຮົາອາດໃຫ້ຄຳປະຕິຍາໃນເລື່ອງໃດແດ່? ແລະເຮົາຄວນຕັ້ງໃຈຫຼາຍສໍ່າໃດເພື່ອເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານນັ້ນ?
ຄຳປະຕິຍານເມື່ອອຸທິດຕົວ
ຄຳປະຕິຍານເມື່ອອຸທິດຕົວ (ເບິ່ງຂໍ້ 10)
10. ຄຳປະຕິຍານອັນທີໜຶ່ງເຊິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງຄລິດສະຕຽນແມ່ນຫຍັງ? ແລະໝາຍເຖິງຫຍັງແດ່?
10 ຄຳປະຕິຍານອັນທີໜຶ່ງເຊິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງຄລິດສະຕຽນແມ່ນການປະຕິຍານເມື່ອອຸທິດຊີວິດໃຫ້ພະເຢໂຫວາ. ໃນຄຳອະທິດຖານສ່ວນຕົວ ລາວໄດ້ສັນຍາວ່າຈະໃຊ້ຊີວິດເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າຕະຫຼອດໄປ ບໍ່ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນກໍຕາມ. ພະເຍຊູບອກວ່າໃຫ້ເຮົາ “ເຊົາໃຊ້ຊີວິດເພື່ອຕົວເອງ” ເຊິ່ງໝາຍເຖິງການສັນຍາວ່າເຮົາຈະໃຫ້ພະເຢໂຫວາມາເປັນອັນດັບທຳອິດໃນຊີວິດ ບໍ່ແມ່ນຕົວເຮົາເອງ. (ມັດທາຍ 16:24, ລ.ມ.) ນັບຕັ້ງແຕ່ມື້ນັ້ນ ‘ເຮົາເປັນຂອງພະເຢໂຫວາ.’ (ໂລມ 14:8) ເຮົາຖືວ່າການອຸທິດຕົວເປັນເລື່ອງຈິງຈັງ. ເຮົາຮູ້ສຶກຄືກັບຜູ້ຂຽນຄຳເພງທີ່ເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຈະເອົາສິ່ງໃດໄປຕອບຄຸນແກ່ພະເຢໂຫວາແທນການດີທັງຫຼາຍທີ່ພະອົງໄດ້ກະທຳແກ່ຂ້ອຍ? ຂ້ອຍຈະເຮັດຕາມຄຳສັນຍາບົນຕົວໄວ້ [“ຄຳປະຕິຍານ,” ລ.ມ.] ແກ່ພະເຢໂຫວາຕໍ່ໜ້າພວກແຫ່ງພະອົງທັງສິ້ນ.”—ຄຳເພງ 116:12, 14
11. ມື້ທີ່ຮັບບັບເຕມາ ເຈົ້າໄດ້ຕອບຄຳຖາມຫຍັງ?
11 ເຈົ້າໄດ້ອຸທິດຊີວິດໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະສະແດງສັນຍະລັກການອຸທິດຕົວໂດຍຮັບບັບເຕມາໃນນໍ້າແລ້ວບໍ? ຖ້າໄດ້ເຮັດແລ້ວ ກໍເປັນສິ່ງທີ່ດີຫຼາຍ! ເຈົ້າຈື່ບໍເມື່ອພີ່ນ້ອງບັນລະຍາຍສຳລັບການຮັບບັບເຕມາ ໄດ້ຖາມວ່າ ເຈົ້າໄດ້ອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະເຂົ້າໃຈວ່າ “ການອຸທິດຕົວແລະການຮັບບັບເຕມາຂອງເຈົ້າສະແດງວ່າເຈົ້າເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາຄົນໜຶ່ງ”? ເມື່ອເຈົ້າຕອບວ່າ “ແມ່ນ” ທຸກຄົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນກໍຮູ້ວ່າເຈົ້າໄດ້ອຸທິດຊີວິດແລະມີຄຸນສົມບັດທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາ. ເຈົ້າເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກຫຼາຍແທ້ໆ!
12. (ກ) ຄຳຖາມຫຍັງແດ່ທີ່ເຮົາຄວນຖາມຕົວເອງ? (ຂ) ເປໂຕກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ພັດທະນາໃນດ້ານໃດແດ່?
12 ເມື່ອຮັບບັບເຕມາ ເຈົ້າໄດ້ສັນຍາກັບພະເຢໂຫວາວ່າຈະໃຊ້ຊີວິດເພື່ອຮັບໃຊ້ພະອົງ ແລະເຮັດສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອເຮັດຕາມມາດຕະຖານຂອງພະອົງ. ແຕ່ການຮັບບັບເຕມາເປັນພຽງຈຸດເລີ່ມຕົ້ນ. ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງກວດເບິ່ງຕົວເອງຕໍ່ໆໄປ. ເຮົາອາດຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ຕັ້ງແຕ່ຮັບບັບເຕມາ ຂ້ອຍໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນບໍ? ຂ້ອຍຍັງຮັບໃຊ້ພະອົງໝົດຫົວໃຈບໍ? (ໂກໂລດ 3:23) ຂ້ອຍອະທິດຖານເລື້ອຍໆບໍ? ຂ້ອຍອ່ານຄຳພີໄບເບິນທຸກໆມື້ບໍ? ຂ້ອຍໄປປະຊຸມເປັນປະຈຳບໍ? ຂ້ອຍໄປປະກາດສະໝໍ່າສະເໝີບໍເມື່ອເປັນໄປໄດ້? ຫຼືວ່າຂ້ອຍຂາດຄວາມກະຕືລືລົ້ນໃນການເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານີ້?’ ອັກຄະສາວົກເປໂຕເຕືອນວ່າ ຖ້າເຮົາບໍ່ກະຕືລືລົ້ນໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາສິ່ງນີ້ຈະເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ເຮົາ. ເຮົາຈະຫຼີກຫຼ່ຽງການເປັນຄົນແບບນັ້ນ ຖ້າເຮົາພະຍາຍາມຢ່າງໜັກເພື່ອພັດທະນາຄວາມເຊື່ອ ຄວາມຮູ້ ຄວາມອົດທົນ ແລະຄວາມນັບຖືພະເຈົ້າ.—ອ່ານ 2 ເປໂຕ 1:5-8
13. ຄລິດສະຕຽນທີ່ອຸທິດຕົວແລະຮັບບັບເຕມາແລ້ວຕ້ອງເຂົ້າໃຈຫຍັງ?
13 ຖ້າເຮົາໄດ້ປະຕິຍານວ່າຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍຖອນຄຳປະຕິຍານບໍ່ໄດ້. ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ເນື່ອງຈາກຮູ້ສຶກອິດເມື່ອຍໃນການຮັບໃຊ້ພະອົງ ຫຼືໃນການໃຊ້ຊີວິດແບບຄລິດສະຕຽນ ຄົນໃດຄົນໜຶ່ງຈະເວົ້າບໍ່ໄດ້ວ່າລາວບໍ່ເຄີຍອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາແທ້ໆແລະການຮັບບັບເຕມາຂອງລາວເປັນໂມຄະ. * (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) ຖ້າຄົນທີ່ອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ລາວຕ້ອງຮັບຜິດຊອບຕໍ່ພະເຢໂຫວາແລະປະຊາຄົມ. (ໂລມ 14:12) ເຮົາບໍ່ຢາກເປັນຄືກັບຄົນທີ່ພະເຍຊູເວົ້າວ່າ: “ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຮັກເຮົາດັ່ງທີ່ເຈົ້າໄດ້ຮັກທຳອິດ.” ແຕ່ເຮົາຢາກໃຫ້ພະອົງເວົ້າເຖິງເຮົາວ່າ: “ເຮົາຮູ້ການກະທຳຂອງເຈົ້າ. ເຮົາຮູ້ເຖິງຄວາມຮັກ ຄວາມເຊື່ອ ການບົວລະບັດຮັບໃຊ້ ແລະຄວາມອົດທົນຂອງເຈົ້າ. ເຮົາຮູ້ວ່າກິດຈະການຂອງເຈົ້າຕອນນີ້ມີຫຼາຍກວ່າຕອນທຳອິດ.” (ຄຳປາກົດ 2:4, 19, ທ.ປ.) ເຮົາຢາກເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກໂດຍໃຫ້ຊີວິດຂອງເຮົາຈົດຈໍ່ໃນການເຮັດຕາມທີ່ໄດ້ອຸທິດຕົວແກ່ພະອົງ.
ຄຳປະຕິຍານເມື່ອແຕ່ງດອງ
ຄຳປະຕິຍານເມື່ອແຕ່ງດອງ (ເບິ່ງຂໍ້ 14)
14. ຄຳປະຕິຍານອັນທີສອງເຊິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງຄລິດສະຕຽນແມ່ນຫຍັງ? ແລະເປັນຫຍັງຈຶ່ງສຳຄັນ?
14 ຄຳປະຕິຍານອັນທີສອງເຊິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງຄລິດສະຕຽນແມ່ນການປະຕິຍານເມື່ອແຕ່ງດອງ. ການແຕ່ງດອງເປັນເລື່ອງສັກສິດ ດັ່ງນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຖືວ່າຄຳປະຕິຍານໃນຕອນແຕ່ງດອງເປັນເລື່ອງຈິງຈັງຫຼາຍ. ເມື່ອເຈົ້າບ່າວແລະເຈົ້າສາວໃຫ້ຄຳປະຕິຍານ ເຂົາເຈົ້າກຳລັງສັນຍາຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາແລະຄົນທີ່ຢູ່ໃນງານນັ້ນ. ຕາມປົກກະຕິແລ້ວເຂົາເຈົ້າສັນຍາວ່າຈະຮັກ ທະນຸຖະໜອມ ແລະນັບຖືເຊິ່ງກັນແລະກັນຕາບເທົ່າທີ່ເຂົາເຈົ້າທັງສອງມີຊີວິດຢູ່ຮ່ວມກັນໃນໂລກນີ້ເຊິ່ງເປັນການຈັດຕຽມຂອງພະເຈົ້າກ່ຽວກັບການແຕ່ງດອງ. ບາງຄົນອາດບໍ່ໄດ້ໃຊ້ຄຳເວົ້າແບບດຽວກັນນີ້ທັງໝົດ ແຕ່ກໍຍັງຖືວ່າເປັນການໃຫ້ຄຳປະຕິຍານຕໍ່ໜ້າພະເຈົ້າ. ເມື່ອເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຄຳປະຕິຍານເຫຼົ່ານີ້ ເຂົາເຈົ້າກໍເປັນຜົວເມຍກັນ. ການແຕ່ງດອງໝາຍເຖິງການຜູກພັນກັນຕະຫຼອດຊີວິດ. (ຕົ້ນເດີມ 2:24; 1 ໂກລິນໂທ 7:39) ພະເຍຊູເວົ້າວ່າ: “ສິ່ງນັ້ນທີ່ພະເຈົ້າໄດ້ກະທຳໃຫ້ຕິດພັນກັນຢູ່ແລ້ວ ຢ່າໃຫ້ຄົນກະທຳໃຫ້ແຍກຈາກກັນ.” ຄົນທີ່ຈະແຕ່ງດອງກັນບໍ່ຄວນຄິດວ່າຖ້າຊີວິດຄູ່ຂອງເຂົາເຈົ້າໄປກັນບໍ່ໄດ້ກໍຢ່າຮ້າງກັນຕອນໃດກໍໄດ້.—ມາລະໂກ 10:9
15. ເປັນຫຍັງພະຍານພະເຢໂຫວາບໍ່ຄວນເບິ່ງເລື່ອງການແຕ່ງດອງແບບດຽວກັບຄົນໃນໂລກນີ້?
15 ເນື່ອງຈາກບໍ່ມີໃຜສົມບູນແບບ ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງບໍ່ມີຊີວິດຄູ່ທີ່ສົມບູນແບບ. ດ້ວຍເຫດນີ້ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າທຸກຄົນທີ່ແຕ່ງດອງຈະມີ “ຄວາມຍາກລຳບາກໃນເນື້ອໜັງ” ເປັນບາງຄັ້ງ. (1 ໂກລິນໂທ 7:28) ໃນໂລກທຸກມື້ນີ້ຫຼາຍຄົນຖືເບົາເລື່ອງການແຕ່ງດອງ. ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າຖ້າໄປກັນບໍ່ໄດ້ກໍຢ່າຮ້າງກັນຕອນໃດກໍໄດ້. ແຕ່ພະຍານພະເຢໂຫວາບໍ່ເປັນແບບນັ້ນ ເພາະເຂົາເຈົ້າເຂົ້າໃຈວ່າໄດ້ໃຫ້ຄຳປະຕິຍານການແຕ່ງດອງຕໍ່ໜ້າພະເຈົ້າ. ຖ້າບໍ່ເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານນັ້ນກໍຖືວ່າເຂົາເຈົ້າກຳລັງຕົວະພະເຈົ້າ ແລະພະອົງກຽດຊັງການຕົວະ. (ພວກເລວີ 19:12; ສຸພາສິດ 6:16-19) ພະຍານພະເຢໂຫວາທີ່ແຕ່ງດອງແລ້ວຄວນຈື່ຫຼັກການທີ່ວ່າ: “ຖ້າທ່ານຕິດພັນກັບເມຍແລ້ວ ຢ່າຄຶດຊອກຫາທີ່ຈະແຍກຈາກເມຍນັ້ນ.” (1 ໂກລິນໂທ 7:27) ໂປໂລເວົ້າແບບນີ້ໄດ້ຍ້ອນລາວຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາກຽດຊັງການຢ່າຮ້າງທີ່ເກີດຈາກການຈົງໃຈທໍລະຍົດ.—ມາລາກີ 2:13-16
16. ຄຳພີໄບເບິນເວົ້າແນວໃດກ່ຽວກັບການຢ່າຮ້າງແລະການແຍກກັນຢູ່?
16 ພະເຍຊູສອນວ່າມີເຫດຜົນພຽງຢ່າງດຽວທີ່ຈະຢ່າຮ້າງກັນໄດ້ຕາມຫຼັກການໃນພະຄຳພີ ກໍຄື ຖ້າຝ່າຍໃດຝ່າຍໜຶ່ງຫຼິ້ນຊູ້ ແລະຝ່າຍທີ່ບໍ່ຜິດເລືອກທີ່ຈະບໍ່ໃຫ້ອະໄພຄູ່ຂອງຕົນ. (ມັດທາຍ 19:9; ເຫບເລີ 13:4) ກ່ຽວກັບການແຍກກັນຢູ່ເດ? ຄຳພີໄບເບິນກໍເວົ້າຈະແຈ້ງໃນເລື່ອງນີ້. (ອ່ານມັດທາຍ 19:6) ແຕ່ບໍ່ມີຫຼັກການໃນພະຄຳພີເຊິ່ງເວົ້າເຖິງເຫດຜົນທີ່ຈະແຍກກັນຢູ່. ອາດມີບາງສະຖານະການທີ່ຄລິດສະຕຽນຮູ້ສຶກວ່າຈຳເປັນແທ້ໆທີ່ຈະຕ້ອງແຍກກັນຢູ່ກັບຄູ່ຂອງຕົນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ບາງຄົນອາດໝັ້ນໃຈວ່າຖ້າຍັງຢູ່ກັບຄູ່ຂອງຕົນທີ່ເປັນຄົນຮຸນແຮງຫຼືເປັນຄົນອອກຫາກ ຊີວິດຫຼືສາຍສຳພັນຂອງລາວກັບພະເຢໂຫວາຈະຕົກຢູ່ໃນອັນຕະລາຍຂັ້ນຮ້າຍແຮງ. *—ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ.
17. ຜົວແລະເມຍຈະເຮັດຫຍັງເພື່ອໃຫ້ຊີວິດຄູ່ຍືນຍາວ?
17 ຖ້າຜົວເມຍຄູ່ໜຶ່ງຂໍຄຳແນະຈາກຜູ້ເຖົ້າແກ່ເພື່ອຈະປັບປຸງຊີວິດຄູ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ ແຕ່ຜູ້ເຖົ້າແກ່ອາດຖາມເຂົາເຈົ້າວ່າໄດ້ເຮັດສອງສິ່ງນີ້ແລ້ວບໍ ນັ້ນຄືເບິ່ງວິດີໂອຮັກແທ້ຄືຫຍັງ? (ບໍ່ມີໃນພາສາລາວ) ແລະສຶກສາປຶ້ມຄອບຄົວຂອງທ່ານຈະມີຄວາມສຸກໄດ້ແນວໃດ? ທັງສອງສິ່ງນີ້ໄດ້ເນັ້ນຫຼັກການຕ່າງໆໃນຄຳພີໄບເບິນເຊິ່ງຈະຊ່ວຍໃຫ້ສາຍສຳພັນຂອງຜົວເມຍແໜ້ນແຟ້ນຂຶ້ນ. ຜົວເມຍຄູ່ໜຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ນັບຕັ້ງແຕ່ເຮົາສຶກສາປຶ້ມນີ້ ສາຍສຳພັນຂອງພວກເຮົາດີກວ່າແຕ່ກ່ອນ.” ພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງແຕ່ງດອງໄດ້ 22 ປີແລ້ວ ລາວຄິດວ່າຊີວິດຄູ່ຂອງລາວກຳລັງຈະຈົບລົງ. ແຕ່ເມື່ອໄດ້ເບິ່ງວິດີໂອນີ້ ລາວເວົ້າວ່າ: “ເຖິງວ່າເຮົາທັງສອງຮັບບັບເຕມາແລ້ວ ແຕ່ເຮົາກໍມີອາລົມແຕກຕ່າງກັນຫຼາຍ. ວິດີໂອນີ້ອອກໃນເວລາທີ່ເໝາະແທ້ໆ! ຕອນນີ້ສາຍສຳພັນຂອງເຮົາດີຂຶ້ນຫຼາຍ.” ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າ ຖ້າຜົວແລະເມຍໃຊ້ຫຼັກການຂອງພະເຢໂຫວາໃນຊີວິດຄູ່ ສາຍສຳພັນທີ່ເຂົາເຈົ້າມີຕໍ່ກັນກໍຈະດີຂຶ້ນແລະແໜ້ນແຟ້ນຂຶ້ນ.
ຄຳປະຕິຍານເມື່ອຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາປະເພດພິເສດ
18, 19. (ກ) ພໍ່ແມ່ຫຼາຍຄົນໄດ້ເຮັດຫຍັງ? (ຂ) ຜູ້ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາປະເພດພິເສດປະຕິຍານວ່າຈະໃຊ້ຊີວິດແນວໃດ?
18 ໃນຕອນຕົ້ນໆເຮົາໄດ້ເວົ້າເຖິງຄຳປະຕິຍານຂອງເຢບເທແລະອານາ. ຍ້ອນຄຳປະຕິຍານເຫຼົ່ານີ້ ລູກສາວຂອງເຢບເທແລະລູກຊາຍຂອງອານາຈຶ່ງໄດ້ໃຊ້ຊີວິດເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໃນແບບທີ່ພິເສດ. ໃນທຸກມື້ນີ້ ພໍ່ແມ່ຫຼາຍຄົນໄດ້ສະໜັບສະໜູນລູກຂອງຕົນໃຫ້ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາແລະໃຫ້ຊີວິດຈົດຈໍ່ຢູ່ກັບການຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າ. ເຮົາທຸກຄົນສາມາດມີສ່ວນສະໜັບສະໜູນໜຸ່ມສາວເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ຮັບໃຊ້ຕໍ່ໆໄປ.—ຜູ້ຕັດສິນ 11:40; ຄຳເພງ 110:3
ຄຳປະຕິຍານເມື່ອຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາປະເພດພິເສດ (ເບິ່ງຂໍ້ 19)
19 ໃນປັດຈຸບັນນີ້ ມີປະມານ 67.000 ຄົນທີ່ເປັນສະມາຊິກຂອງວົງການຜູ້ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາປະເພດພິເສດຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາໃນທົ່ວໂລກ. ບາງຄົນຮັບໃຊ້ຢູ່ເບເທນ ຫຼືກຸ່ມກໍ່ສ້າງ ຫຼືເຮັດວຽກດູແລໝວດ. ບາງຄົນເຮັດວຽກໜັກໃນການເປັນຜູ້ສອນໃນໂຮງຮຽນຕ່າງໆ ເປັນໄພໂອເນຍພິເສດ ເປັນມິດຊັນນາລີ ເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງຫໍປະຊຸມໃຫຍ່ ຫຼືເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງອາຄານສຳລັບໂຮງຮຽນຄຳພີໄບເບິນ. ເຂົາເຈົ້າແຕ່ລະຄົນໄດ້ “ປະຕິຍານວ່າຈະເຊື່ອຟັງແລະຢູ່ແບບພໍພຽງ.” ໃນຄຳປະຕິຍານນີ້ ເຂົາເຈົ້າສັນຍາວ່າຈະໃຊ້ຊີວິດແບບຮຽບງ່າຍ ເຮັດສຸດຄວາມສາມາດໃນທຸກໆວຽກທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍຈາກອົງການ ແລະຈະບໍ່ເຮັດວຽກອາຊີບນອກຈາກວ່າໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ໄດ້ພິເສດ ແຕ່ວຽກມອບໝາຍຂອງເຂົາເຈົ້າພິເສດ. ເຂົາເຈົ້າຖ່ອມໃຈແລະຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຮັດຕາມຄຳປະຕິຍານນັ້ນຕາບໃດທີ່ເຂົາເຈົ້າຍັງຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາໃນຮູບແບບເຫຼົ່ານີ້.
20. ເຮົາຄວນຖືວ່າຄຳປະຕິຍານທີ່ໃຫ້ແກ່ພະເຈົ້າເປັນແນວໃດ? ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
20 ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາໄດ້ເບິ່ງຄຳປະຕິຍານສາມຢ່າງທີ່ເຮົາອາດໃຫ້ແກ່ພະເຈົ້າ. ບາງທີເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ຄຳປະຕິຍານບາງຢ່າງນີ້ແລ້ວ. ເຮົາຕ້ອງຖືວ່າຄຳປະຕິຍານເປັນເລື່ອງຈິງຈັງແລະເຮົາຄວນເຮັດສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອເຮັດຕາມທີ່ປະຕິຍານໄວ້. (ສຸພາສິດ 20:25) ຖ້າເຮົາບໍ່ເຮັດຕາມນັ້ນ ເຮົາອາດໄດ້ຮັບຜົນທີ່ຮ້າຍແຮງ. (ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 5:6) ດັ່ງນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາເປັນຄືກັບຜູ້ຂຽນຄຳເພງທີ່ບອກກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍຈະລຳສັນລະເສີນນາມຊື່ຂອງພະອົງສືບໆໄປເປັນນິດ ຂ້ານ້ອຍຈະເຮັດຕາມຄຳສັນຍາບົນຕົວໄວ້ [“ຄຳປະຕິຍານ,” ລ.ມ.] ຂອງຂ້ານ້ອຍທຸກວັນໆ.”—ຄຳເພງ 61:8
^ ຂໍ້ 7 ອານາສັນຍາຕໍ່ພະເຢໂຫວາວ່າ ຖ້າໄດ້ລູກຊາຍ ລາວຈະໃຫ້ເປັນນາຊາເລເອນຕະຫຼອດຊີວິດ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າລາວໄດ້ມອບລູກໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະລູກຂອງລາວຖືກແຍກໄວ້ເພື່ອຮັບໃຊ້ພະອົງ.—ຈົດເຊັນບັນຊີ 6:2, 5, 8
^ ຂໍ້ 13 ກ່ອນທີ່ຄົນໃດຄົນໜຶ່ງຈະມີຄຸນສົມບັດຮັບບັບເຕມາ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຕ້ອງພິຈາລະນາຫຼາຍເລື່ອງກັບລາວ ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເກືອບຈະບໍ່ມີເລີຍທີ່ການຮັບບັບເຕມາຂອງຄົນນັ້ນເປັນໂມຄະ.
^ ຂໍ້ 16 ເບິ່ງປຶ້ມ “ຈົ່ງຮັກສາຕົວໄວ້ໃນຄວາມຮັກຂອງພະເຈົ້າ” ໜ້າ 219-221.
