ចូរឲ្យតម្លៃចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាការរៀបចំរបស់ព្រះ
«កុំឲ្យអ្នកណាពង្រាត់គូដែលព្រះបានផ្សំផ្គុំឡើយ»។—ម៉ាកុស ១០:៩
១, ២. តើហេប្រឺ ១៣:៤គួរជំរុញចិត្ដយើងឲ្យធ្វើអ្វី?
យើងទាំងអស់គ្នាចង់លើកកិត្ដិយសព្រះយេហូវ៉ា។ លោកសមនឹងទទួលកិត្ដិយសពីយើង ហើយលោកសន្យាថាលោកនឹងផ្ដល់កិត្ដិយសឲ្យយើងវិញដែរ។ (សាំយូអែលទី១ ២:៣០; សុភាសិត ៣:៩; ការបើកបង្ហាញ ៤:១១) លោកក៏ចង់ឲ្យយើងលើកកិត្ដិយសអ្នកឯទៀត ដូចជាពួកអាជ្ញាធរជាដើម។ (រ៉ូម ១២:១០; ១៣:៧) ប៉ុន្ដែ យើងត្រូវឲ្យកិត្ដិយសឬឲ្យតម្លៃជាពិសេសចំពោះអ្វីមួយ ពោលគឺចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍។
២ សាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ចូរឲ្យមនុស្សទាំងអស់គ្នាចាត់ទុកអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាអ្វីដែលមានតម្លៃ ហើយឲ្យការរួមរស់ជាប្ដីប្រពន្ធត្រូវឥតសៅហ្មង»។ (ហេប្រឺ ១៣:៤) ប៉ូលមិនគ្រាន់តែនិយាយអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់មនុស្សជាទូទៅទេ តែគាត់ចង់ប្រាប់គ្រិស្ដសាសនិកជាពិសេសថា ពួកគេត្រូវឲ្យតម្លៃចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ ពោលគឺចាត់ទុកអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាអ្វីដ៏ពិសេស។ តើអ្នកមានទស្សនៈបែបនេះចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ឬទេ ជាពិសេសចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់អ្នកផ្ទាល់ បើអ្នកបានរៀបការរួចហើយ?
៣. តើលោកយេស៊ូបានឲ្យយោបល់ដ៏សំខាន់អ្វីអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
៣ បើអ្នកចាត់ទុកអាពាហ៍ពិពាហ៍ថាជាអ្វីដ៏ពិសេស អ្នកកំពុងធ្វើតាមគំរូដ៏ល្អប្រសើរមួយ។ លោកយេស៊ូបានឲ្យតម្លៃចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ពេលពួកផារិស៊ីបានសួរលោកអំពីការលែងលះគ្នា លោកបានលើកបញ្ជាក់អំពីប្រសាសន៍របស់ព្រះស្ដីអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ដំបូង ដែលថា៖ «ហេតុនេះ បុរសនឹងចាកចេញពីឪពុកនិងម្ដាយខ្លួន ហើយពួកគេទាំងពីរនាក់នឹងទៅជាសាច់ឈាមតែមួយ»។ លោកយេស៊ូបានបន្ថែមថា៖ «កុំឲ្យអ្នកណាពង្រាត់គូដែលព្រះបានផ្សំផ្គុំឡើយ»។—សូមអាន ម៉ាកុស ១០:២-១២; លោកុប្បត្ដិ ២:២៤
៤. តើអ្វីជាគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍?
៤ លោកយេស៊ូយល់ស្របថាព្រះជាអ្នកដែលបានរៀបចំឲ្យមានអាពាហ៍ពិពាហ៍ ហើយថាអាពាហ៍ពិពាហ៍គួរតែជាអ្វីដែលស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត។ ពេលព្រះផ្សំផ្គុំអាពាហ៍ពិពាហ៍ដំបូង លោកមិនបានប្រាប់អាដាមនិងអេវ៉ាថាពួកគេអាចលែងលះគ្នាទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គោលបំណងរបស់លោកគឺឲ្យ«ពួកគេទាំងពីរនាក់»នៅជាប់ជាមួយគ្នាក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ជារៀងរហូត។
ការរៀបចំចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍បានផ្លាស់ប្ដូរអស់មួយរយៈ
៥. តើសេចក្ដីស្លាប់មានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើអាពាហ៍ពិពាហ៍?
៥ ប៉ុន្ដែ ពេលអាដាមប្រព្រឹត្ដអំពើខុសឆ្គង អ្វីៗជាច្រើនបានផ្លាស់ប្ដូរ។ ការផ្លាស់ប្ដូរមួយគឺមនុស្សចាប់ផ្ដើមស្លាប់ ហើយនោះមានឥទ្ធិពលលើអាពាហ៍ពិពាហ៍។ សាវ័កប៉ូលបានពន្យល់ដល់គ្រិស្ដសាសនិកថា សេចក្ដីស្លាប់បញ្ចប់ចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ហើយថាគូដែលនៅរស់មានសេរីភាពរៀបការម្ដងទៀត។—រ៉ូម ៧:១-៣
ច្បាប់ម៉ូសេបង្រៀនយើងថាព្រះចាត់ទុកអាពាហ៍ពិពាហ៍ថាជាអ្វីដ៏ពិសេសណាស់
៦. តើច្បាប់ម៉ូសេបង្រៀនយើងអ្វីអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍?
៦ ច្បាប់ដែលព្រះបានផ្ដល់ឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានព័ត៌មានផ្សេងៗអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ជាឧទាហរណ៍ បុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យមានប្រពន្ធលើសពីមួយ។ ទំនៀមទម្លាប់នេះ មានតាំងពីមុនពេលដែលព្រះបានឲ្យច្បាប់នោះ។ ប៉ុន្ដែ ច្បាប់របស់ព្រះបានការពារស្ដ្រីនិងកូនក្មេងកុំឲ្យគេធ្វើបាប។ ជាឧទាហរណ៍ បើបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលរៀបការជាមួយនឹងខ្ញុំបម្រើម្នាក់ ហើយក្រោយមកយកប្រពន្ធមួយទៀត គាត់នៅតែត្រូវបំពេញសេចក្ដីត្រូវការរបស់ប្រពន្ធដើមដូចដែលគាត់ធ្លាប់ធ្វើពីមុន។ ព្រះតម្រូវឲ្យគាត់បន្ដការពារនិងថែរក្សានាង។ (និក្ខមនំ ២១:៩, ១០) យើងមិនធ្វើតាមច្បាប់ម៉ូសេនៅសព្វថ្ងៃនេះទេ។ ប៉ុន្ដែ ច្បាប់នោះបង្រៀនយើងថាព្រះចាត់ទុកអាពាហ៍ពិពាហ៍ថាជាអ្វីដ៏ពិសេសណាស់។ នេះពិតជាជួយយើងឲ្យតម្លៃចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍។
៧, ៨. (ក) យោងទៅតាមចោទិយកថា ២៤:១ តើច្បាប់ម៉ូសេចែងយ៉ាងណាអំពីការលែងលះ? (ខ) តើព្រះយេហូវ៉ាមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការលែងលះគ្នា?
៧ តើច្បាប់ម៉ូសេបានចែងយ៉ាងណាអំពីការលែងលះគ្នា? ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាមិនដែលមានគោលបំណងឲ្យប្ដីប្រពន្ធលែងលះគ្នាក្ដី ច្បាប់ម៉ូសេបានអនុញ្ញាតឲ្យបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលលែងលះប្រពន្ធ បើគាត់«បានឃើញសេចក្ដីណាដែលមិនគប្បីនៅនឹងនាង»។ (សូមអាន ចោទិយកថា ២៤:១) ច្បាប់នោះមិនបានរៀបរាប់អំពីអ្វីដែលអាចចាត់ទុកថាជា«សេចក្ដីណាដែលមិនគប្បី»ទេ។ ប៉ុន្ដែ នេះប្រាកដជាអ្វីដ៏គួរឲ្យអាម៉ាស់ ឬធ្ងន់ធ្ងរណាស់ មិនគ្រាន់តែជាអ្វីដែលតូចតាចនោះឡើយ។ (ចោទិយកថា ២៣:១៤) គួរឲ្យស្តាយណាស់ នៅសម័យលោកយេស៊ូ ជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់បានលែងលះប្រពន្ធ«ដោយមូលហេតុអ្វីក៏ដោយ»។ (ម៉ាថាយ ១៩:៣) យើងច្បាស់ជាមិនចង់មានចិត្ដគំនិតបែបនេះទេ។
៨ នៅសម័យម៉ាឡាគីដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ បុរសច្រើនតែលែងលះ‹ប្រពន្ធដែលបានគ្នាពីក្រមុំកំឡោះ› ហើយពួកគេប្រហែលជាធ្វើដូច្នេះដើម្បីរៀបការជាមួយនឹងស្ដ្រីវ័យក្មេងជាងដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្ដែ ព្រះបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់អំពីទស្សនៈរបស់លោកចំពោះការលែងលះ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អញស្អប់ការលះលែងគ្នាណាស់»។ (ម៉ាឡាគី ២:១៤-១៦) ទស្សនៈរបស់ព្រះចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍មិនដែលផ្លាស់ប្ដូរតាំងពីដើមដំបូង ពេលដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថាបុរសនឹង‹នៅជាប់នឹងប្រពន្ធ ហើយអ្នកទាំង២នោះនឹងត្រឡប់ជាសាច់តែ១សុទ្ធ›។ (លោកុប្បត្ដិ ២:២៤) ម្យ៉ាងទៀត លោកយេស៊ូបានគាំទ្រទស្សនៈរបស់បិតាលោកចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ ពេលដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «កុំឲ្យអ្នកណាពង្រាត់គូដែលព្រះបានផ្សំផ្គុំឡើយ»។—ម៉ាថាយ ១៩:៦
មូលហេតុតែមួយគត់សម្រាប់ការលែងលះគ្នា
៩. តើប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូនៅម៉ាកុស ១០:១១, ១២មានន័យយ៉ាងណា?
៩ អ្នកខ្លះប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ‹តើអាចមានមូលហេតុណាមួយឲ្យគ្រិស្ដសាសនិកលែងលះ ហើយរៀបការជាមួយនឹងអ្នកផ្សេងឬទេ?›។ សូមកត់សម្គាល់ប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូដែលថា៖ «អ្នកណាដែលលែងលះប្រពន្ធ រួចរៀបការជាមួយនឹងស្ដ្រីម្នាក់ទៀត អ្នកនោះផិតក្បត់ប្រពន្ធហើយ។ បើស្ដ្រីណាលែងលះប្ដី រួចរៀបការជាមួយនឹងបុរសម្នាក់ទៀត ស្ដ្រីនោះផិតក្បត់»។ (ម៉ាកុស ១០:១១, ១២; លូកា ១៦:១៨) លោកយេស៊ូពិតជាឲ្យតម្លៃចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ ហើយចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតធ្វើដូច្នេះដែរ។ បើបុរសឬស្ដ្រីណាម្នាក់លែងលះប្រពន្ធឬប្ដីដ៏ស្មោះត្រង់របស់គាត់ ហើយរៀបការជាមួយនឹងអ្នកផ្សេង គាត់ប្រព្រឹត្ដអំពើផិតក្បត់។ នេះគឺដោយសារការលែងលះគ្នាមិនបញ្ចប់ចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ទេ។ ព្រះនៅតែចាត់ទុកគូប្ដីប្រពន្ធនោះជា«សាច់ឈាមតែមួយ»។ លោកយេស៊ូក៏មានប្រសាសន៍ថា បើបុរសណាម្នាក់លែងលះប្រពន្ធដ៏ស្មោះត្រង់របស់គាត់ នេះប្រហែលជាធ្វើឲ្យប្រពន្ធរបស់គាត់ប្រព្រឹត្ដអំពើផិតក្បត់។ ហេតុអ្វី? នៅសម័យនោះ ស្ដ្រីដែលបានត្រូវគេលែងលះប្រហែលជានឹងគិតថាដោយសារបញ្ហាខាងលុយកាក់គាត់ត្រូវរៀបការជាមួយនឹងអ្នកផ្សេង។ អាពាហ៍ពិពាហ៍បែបនោះគឺដូចគ្នានឹងការផិតក្បត់។
១០. តើអ្វីជាមូលហេតុតែមួយគត់ដែលគ្រិស្ដសាសនិកអាចលែងលះ ហើយមានសេរីភាពរៀបការជាមួយនឹងអ្នកផ្សេងទៀត?
១០ លោកយេស៊ូបានបង្រៀនថាមានមូលហេតុតែមួយគត់ដែលបុគ្គលណាម្នាក់អាចលែងលះបាន គឺ«ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នកណាដែលលែងលះប្រពន្ធដែលមិនបានប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ រួចរៀបការជាមួយនឹងស្ដ្រីម្នាក់ទៀត អ្នកនោះជាអ្នកផិតក្បត់»។ (ម៉ាថាយ ១៩:៩) លោកក៏បានបញ្ជាក់ចំណុចនេះក្នុងសុន្ទរកថានៅលើភ្នំដែរ។ (ម៉ាថាយ ៥:៣១, ៣២) ទាំងពីរដងនេះ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍អំពី«អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ»។ អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទអាចរួមបញ្ចូលអំពើខុសឆ្គងដូចជា អំពើផិតក្បត់ ពេស្យាចារ ការរួមដំណេករវាងបុគ្គលពីរនាក់ដែលមិនបានរៀបការជាមួយគ្នា ការរួមភេទជាមួយនឹងមនុស្សដែលមានភេទដូចគ្នា និងការរួមសង្វាសជាមួយនឹងសត្វ។ ជាឧទាហរណ៍ បើប្ដីណាម្នាក់ប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ ប្រពន្ធរបស់គាត់អាចសម្រេចចិត្ដថានាងនឹងលែងលះគាត់ឬយ៉ាងណា។ បើនាងលែងលះគាត់ ព្រះនឹងលែងចាត់ទុកថាពួកគេជាគូអាពាហ៍ពិពាហ៍តទៅទៀត។
១១. ហេតុអ្វីគ្រិស្ដសាសនិកម្នាក់ប្រហែលជាសម្រេចចិត្ដមិនលែងលះ ទោះជាគូរបស់គាត់បានប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទក្ដី?
១១ សូមកត់សម្គាល់ថាលោកយេស៊ូមិនបានមានប្រសាសន៍ថា បើបុគ្គលដែលបានរៀបការរួចហើយ បានប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ នោះគូដែលគ្មានកំហុសត្រូវតែលែងលះគាត់ទេ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្រពន្ធប្រហែលជាសម្រេចចិត្ដមិនលែងលះប្ដី ទោះជាប្ដីបានប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទក្ដី។ ហេតុអ្វី? នាងប្រហែលជានៅតែស្រឡាញ់គាត់ ហើយប្រហែលជាសុខចិត្ដអភ័យទោសឲ្យគាត់ និងខំធ្វើឲ្យអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេប្រសើរឡើង។ ម្យ៉ាងទៀត បើនាងលែងលះគាត់ ហើយមិនបានរៀបការជាមួយនឹងអ្នកផ្សេងទៀត នាងប្រហែលជានឹងមានការពិបាកមួយចំនួន។ ជាឧទាហរណ៍ ចុះយ៉ាងណាអំពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់នាងខាងរូបកាយនិងខាងផ្លូវភេទ? តើនាងនឹងឯកោឬទេ? តើការលែងលះគ្នានឹងមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើកូនរបស់នាង? តើនេះនឹងធ្វើឲ្យនាងកាន់តែពិបាកចិញ្ចឹមអប់រំកូនក្នុងសេចក្ដីពិតឬទេ? (កូរិនថូសទី១ ៧:១៤) យើងអាចឃើញថា គូដែលគ្មានកំហុសដែលសម្រេចចិត្ដលែងលះនឹងមានការពិបាកធ្ងន់ធ្ងរមួយចំនួន។
១២, ១៣. (ក) តើអ្វីបានកើតឡើងក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ហូសេ? (ខ) ហេតុអ្វីហូសេបានទទួលយកកូមើរវិញ ហើយតើយើងអាចរៀនអ្វីពីអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់គាត់?
១២ យើងអាចរៀនអ្វីជាច្រើនអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍តាមរយៈបទពិសោធន៍របស់ហូសេដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ។ ព្រះបានប្រាប់ហូសេឲ្យរៀបការជាមួយនឹងស្ដ្រីម្នាក់ឈ្មោះកូមើរ ដែលនឹងក្លាយទៅជាស្រី«សំផឹង»នៅពេលក្រោយមក ហើយនឹង«បង្កើតកូនសហាយ»។ កូមើរនិងហូសេមានកូនប្រុសម្នាក់ជាមួយគ្នា។ (ហូសេ ១:២, ៣) ក្រោយមក កូមើរបង្កើតកូនស្រីម្នាក់និងកូនប្រុសម្នាក់ទៀត ហើយពួកគេទំនងជាកូនរបស់បុរសផ្សេងទៀត។ ទោះជាកូមើរបានប្រព្រឹត្ដអំពើផិតក្បត់លើសពីម្ដងក្ដី ហូសេមិនបានលែងលះគាត់ទេ។ ក្រោយមកទៀត គាត់បានចាកចេញពីហូសេ ហើយទៅជាខ្ញុំបម្រើ។ ប៉ុន្ដែ ហូសេបានទិញគាត់មកវិញ។ (ហូសេ ៣:១, ២) ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើហូសេដើម្បីបង្ហាញអំពីការអភ័យទោសរបស់លោកម្ដងហើយម្ដងទៀតចំពោះប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល បន្ទាប់ពីប្រជាជាតិនោះមិនបានស្មោះត្រង់ចំពោះលោក ហើយបានគោរពបូជាព្រះផ្សេងទៀត។ តើយើងអាចរៀនអ្វីពីអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ហូសេ?
១៣ បើគូរបស់គ្រិស្ដសាសនិកណាម្នាក់ប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ គូដែលគ្មានកំហុសនឹងត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្ដមួយ។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា គូដែលគ្មានកំហុសនឹងមានមូលហេតុស្របតាមគម្ពីរដើម្បីលែងលះគាត់ ហើយមានសេរីភាពរៀបការជាមួយនឹងអ្នកផ្សេងនៅពេលក្រោយមក។ ប៉ុន្ដែ គឺមិនខុសទេ បើគូដែលគ្មានកំហុសសម្រេចចិត្ដអភ័យទោសឲ្យគូរបស់ខ្លួន។ ហូសេព្រមទទួលយកកូមើរវិញ។ ក្រោយពីនាងបានត្រឡប់មករស់នៅជាមួយនឹងហូសេវិញ គាត់បានប្រាប់នាងថានាងមិនអាចរួមដំណេកជាមួយនឹងបុរសឯទៀតទេ។ ហូសេ«មិនបានរួមដំណេក»ជាមួយនឹងកូមើរអស់មួយរយៈ។ (ហូសេ ៣:៣, កំណត់សម្គាល់សេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីកំណែថ្មីជាភាសាអង់គ្លេស) ប៉ុន្ដែក្រោយមក ហូសេប្រាកដជាបានរួមដំណេកជាមួយនឹងប្រពន្ធរបស់គាត់ម្ដងទៀត។ នេះជាតំណាងរបៀបដែលព្រះបានសុខចិត្ដទទួលយកប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលវិញ ហើយបន្ដមានទំនាក់ទងជាមួយនឹងពួកគេ។ (ហូសេ ១:១១; ៣:៣-៥) តើនេះជាប់ទាក់ទងយ៉ាងណានឹងអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅសព្វថ្ងៃនេះ? បើគូដែលគ្មានកំហុសចាប់ផ្ដើមរួមដំណេកម្ដងទៀតជាមួយនឹងគូដែលបានធ្វើខុស នោះនឹងបង្ហាញថាគូដែលគ្មានកំហុសបានអភ័យទោសឲ្យគាត់។ (កូរិនថូសទី១ ៧:៣, ៥) បើដូច្នេះ គាត់លែងមានមូលហេតុស្របតាមគម្ពីរឲ្យលែងលះគ្នាទៀត។ ក្រោយមក ប្ដីនិងប្រពន្ធគួរសហការគ្នានិងជួយគ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីមានទស្សនៈដូចព្រះចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍។
ចូរឲ្យតម្លៃចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ទោះជាមានការពិបាកធ្ងន់ធ្ងរក្ដី
១៤. យោងទៅតាមកូរិនថូសទី១ ៧:១០, ១១ តើអ្វីប្រហែលជានឹងកើតឡើងក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍?
១៤ ដូចព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ គ្រិស្ដសាសនិកទាំងអស់គួរឲ្យតម្លៃចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ប៉ុន្ដែ ដោយសារភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ អ្នកខ្លះប្រហែលជាមិនធ្វើដូច្នេះនៅគ្រប់ពេលទេ។ (រ៉ូម ៧:១៨-២៣) ម៉្លោះហើយ យើងមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេ ដែលគ្រិស្ដសាសនិកខ្លះនៅសម័យដើមមានការពិបាកដ៏ធ្ងន់ធ្ងរក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ប្រពន្ធមិនគួរចុះចោលប្ដីឡើយ»។ ប៉ុន្ដែជួនកាល នោះបានកើតឡើង។—សូមអាន កូរិនថូសទី១ ៧:១០, ១១
តើប្ដីប្រពន្ធអាចធ្វើអ្វីដើម្បីស្រោចស្រង់អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេ? (សូមមើលវគ្គ១៥)
១៥, ១៦. (ក) តើគូអាពាហ៍ពិពាហ៍គួរមានគោលដៅអ្វីពេលមានបញ្ហាក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ហើយហេតុអ្វី? (ខ) តើព័ត៌មាននេះជាប់ទាក់ទងយ៉ាងណានឹងពួកអ្នកដែលមានគូដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ា?
១៥ ប៉ូលមិនបានពន្យល់អំពីស្ថានភាពដែលបាននាំឲ្យគូអាពាហ៍ពិពាហ៍រស់នៅបែកគ្នាទេ។ ប៉ុន្ដែ យើងដឹងថានោះមិនមែនមកពីរឿងដូចជាប្ដីបានប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទឡើយ។ បើដូច្នេះ ប្រពន្ធរបស់គាត់មានហេតុឲ្យលែងលះគាត់និងរៀបការជាមួយនឹងអ្នកផ្សេង។ ប៉ូលបានសរសេរថាប្រពន្ធដែលរស់នៅបែកពីប្ដី«មិនត្រូវរៀបការទៀតឡើយ ឬមួយក៏នាងត្រូវរកជានឹងប្ដីវិញ»។ ដូច្នេះ ព្រះនៅតែចាត់ទុកបុរសនិងស្ដ្រីនោះជាគូអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ប៉ូលបាននិយាយថា ទោះជាគូអាពាហ៍ពិពាហ៍មានបញ្ហាឬការពិបាកណាក៏ដោយ បើគ្មានអ្នកណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេបានប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទទេ ពួកគេគួរមានគោលដៅផ្សះផ្សា ពោលគឺដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពួកគេ ហើយរស់នៅជាមួយគ្នា។ ពួកគេអាចសុំជំនួយពីពួកអ្នកចាស់ទុំ។ ពួកអ្នកចាស់ទុំមិនកាន់ជើងខាងណាទេ ប៉ុន្ដែពួកគាត់អាចផ្ដល់ឲ្យពួកគេនូវឱវាទពីគម្ពីរ។
១៦ ប៉ុន្ដែ ចុះបើគ្រិស្ដសាសនិកមានគូអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ា? ពេលមានបញ្ហាក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ តើពួកគេអាចរស់នៅបែកគ្នាឬទេ? ដូចដែលបានត្រូវរៀបរាប់ខាងលើ គម្ពីរចែងថាមូលហេតុដែលអាចលែងលះគ្នា គឺដោយសារការប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ ប៉ុន្ដែ គម្ពីរមិនចែងអំពីមូលហេតុដែលគូអាពាហ៍ពិពាហ៍ប្រហែលជានឹងសម្រេចចិត្ដរស់នៅបែកគ្នាទេ។ ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «[ប្រសិនបើ]ស្ដ្រីណាមានប្ដី ដែលមិនមែនជាអ្នកជឿ តែគាត់យល់ព្រមរួមរស់ជាមួយនឹងនាង នោះនាងមិនត្រូវចុះចោលប្ដីឡើយ»។ (កូរិនថូសទី១ ៧:១២, ១៣) ការណែនាំនេះគឺសម្រាប់សម័យយើងដែរ។
១៧, ១៨. ហេតុអ្វីគ្រិស្ដសាសនិកខ្លះបានបន្ដរស់នៅជាមួយនឹងគូរបស់ខ្លួន ទោះជាពួកគេមានការពិបាកធ្ងន់ធ្ងរក៏ដោយ?
១៧ ប៉ុន្ដែ ធ្លាប់មានករណីខ្លះដែល«ប្ដីដែលមិនមែនជាអ្នកជឿ» បានបង្ហាញថាគាត់មិន«យល់ព្រមរួមរស់»ជាមួយនឹងប្រពន្ធរបស់គាត់។ ជាឧទាហរណ៍ គាត់ប្រហែលជាប្រើអំពើហិង្សាយ៉ាងព្រៃផ្សៃ រហូតដល់ប្រពន្ធមានអារម្មណ៍ថានោះនឹងប៉ះពាល់ដល់សុខភាពឬអាយុជីវិតរបស់នាង។ ឬក៏គាត់ប្រហែលជាមិនព្រមផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារ ឬធ្វើឲ្យនាងមិនអាចបម្រើព្រះបាន។ ក្នុងករណីបែបនេះ ប្រពន្ធដែលជាគ្រិស្ដសាសនិកប្រហែលជាយល់ឃើញថា ប្ដីរបស់នាងមិន«យល់ព្រមរួមរស់ជាមួយនឹងនាង» ទោះជាប្ដីមិនបាននិយាយដូច្នេះចំៗក្ដី ដូច្នេះប្រហែលជានាងនឹងធ្វើការសម្រេចចិត្ដផ្ទាល់ខ្លួនថានាងនឹងរស់នៅបែកគ្នាពីគាត់។ ប៉ុន្ដែ គ្រិស្ដសាសនិកខ្លះទៀតដែលស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពស្រដៀងនឹងនេះ បានសម្រេចចិត្ដបន្ដរស់នៅជាមួយនឹងគូអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្លួន។ ពួកគេបានស៊ូទ្រាំនិងបានព្យាយាមធ្វើឲ្យអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេប្រសើរឡើង។ ហេតុអ្វីពួកគេបានសម្រេចចិត្ដធ្វើដូច្នេះ?
១៨ បើគូអាពាហ៍ពិពាហ៍ស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ ហើយសម្រេចចិត្ដរស់នៅបែកគ្នា ពួកគេនៅតែជាប្ដីប្រពន្ធនឹងគ្នា ហើយក៏នឹងមានការពិបាកដូចដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើ។ សាវ័កប៉ូលក៏បានលើកមូលហេតុមួយទៀតឲ្យប្ដីប្រពន្ធបន្ដរស់នៅជាមួយគ្នា។ គាត់បានសរសេរថា៖ «ប្ដីដែលមិនមែនជាអ្នកជឿបានត្រូវចាត់ទុកជាបរិសុទ្ធដោយសារប្រពន្ធ ឯប្រពន្ធដែលមិនមែនជាអ្នកជឿបានត្រូវចាត់ទុកជាបរិសុទ្ធដោយសារប្ដី បើមិនដូច្នេះ កូនរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវចាត់ទុកជាស្មោកគ្រោក តែឥឡូវកូនរបស់អ្នករាល់គ្នាគឺបរិសុទ្ធ»។ (កូរិនថូសទី១ ៧:១៤) គ្រិស្ដសាសនិកជាច្រើនបានសម្រេចចិត្ដបន្ដរស់នៅជាមួយនឹងគូរបស់ខ្លួនដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ទោះជាស្ថានភាពនោះគឺពិបាកខ្លាំងណាស់ក៏ដោយ។ ពួកគេពិតជាសប្បាយដែលពួកគេបានធ្វើការលះបង់បែបនេះ ដោយសារនៅពេលក្រោយមមកគូរបស់ពួកគេបានក្លាយទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។—សូមអាន កូរិនថូសទី១ ៧:១៦; ពេត្រុសទី១ ៣:១, ២
១៩. ហេតុអ្វីក្នុងក្រុមជំនុំគ្រិស្ដសាសនិកមានអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាច្រើនដែលមានសុភមង្គល?
១៩ លោកយេស៊ូបានឲ្យឱវាទអំពីការលែងលះគ្នា ហើយសាវ័កប៉ូលបានឲ្យយោបល់អំពីការរស់នៅបែកគ្នា។ ទាំងលោកយេស៊ូទាំងសាវ័កប៉ូលចង់ឲ្យអ្នកបម្រើរបស់ព្រះឲ្យតម្លៃទៅលើអាពាហ៍ពិពាហ៍។ នៅសព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងក្រុមជំនុំគ្រិស្ដសាសនិកទូទាំងពិភពលោក មានបងប្អូនជាច្រើនដែលមានអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលមានសុភមង្គល។ ក្នុងក្រុមជំនុំរបស់អ្នក អ្នកក៏ទំនងជាអាចឃើញគូប្ដីប្រពន្ធជាច្រើនដែលមានសុភមង្គល ដោយសារប្ដីដ៏ស្មោះត្រង់ស្រឡាញ់ប្រពន្ធរបស់គាត់ ហើយប្រពន្ធដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់គោរពប្ដីរបស់នាង។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាបង្ហាញថាអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាអ្វីដ៏មានតម្លៃ។ យើងសប្បាយចិត្ដដែលប្ដីប្រពន្ធរាប់លាននាក់កំពុងបង្ហាញថាប្រសាសន៍របស់ព្រះគឺជាការពិតដែលថា៖ «ហេតុនេះ បុរសនឹងចាកចេញពីឪពុកនិងម្ដាយខ្លួន ហើយនឹងនៅជាប់ជាមួយនឹងប្រពន្ធរបស់គាត់ រួចពួកគេទាំងពីរនាក់នឹងទៅជាសាច់ឈាមតែមួយ»។—អេភេសូរ ៥:៣១, ៣៣
