DAI JUUGENDE DAUE FRÅGE
Wat wijst dat oiwer mij soo’s ik mij antreke dau?
Woweegen must duu airer andenke an wat fon sort tüüg duu antreke däist? Dat wat dai lüür andenke daue oiwer dij, kümt up an wat’s duu antreke däist. Un wat mainst duu wat daue dai lüür oiwer dij denke?
Drai forkërde daile wat dai lüür måke daue wen sai tüüg antreke. Un wat kast duu måke?
Dat wat forkërd is: Låte dat dai internet un TV uutsuike daue tau dij wat’s duu antreke must.
Ain juugend wat Theresa hit, hät sägt: “Wekmåls wen ik sër oft ine internet un ine TV saie dau wosoo as dai lüür sich antreke daue, dat blijwt im mijne kop un ik wil eer nåmåke.”
Dit däit ni bloos passijre mit dai määkes. Dat bauk Guia Completo para Criar Meninos Adolescentes (up englisch) sägt: “Soo as dai lüür hijr upe wild sich antreke daue dat gäit dai määkes un jonges an. Dai jonges wile sich uk gaud antreke taum fain blijwe, un dai lüür wat arbëre daue mit internet un TV, sai waite dit. Dårweegen, daue sai oft wijse wosoo as dai jonges sich antreke muite.”
Duu kast dat aners måke: Dai Bijbel sägt: “Air mësch wat ni forständig is glööwt in irgends air woord, åwer dai forständig denkt gaud airer as dai wat mökt.” (Provérbios 14:15) Soo as dës spruch sägt, wij muite forståe wat dai internet un TV oos inlëre wile wosoo oos wij antreke. Soo as dai säge daue, duu must ain sort tüüg antreke wat kort urer eng is un dårweegen dai lüür daue sich düler ankëre an dij. Denk hijr an:
‘Wen ik air tüüg kööpe dau, is dat gaud tau mij urer tau dai wat dat forkööpe daue?’
‘Wen dai lüür mij saie daue, wat denke dai oiwer mij?’
‘Soo as dai lüür mij saie daue, däit dat wijse wee ik bün un woo ik anglööwe dau?’
Forsuik dit: Doir ain week lang, dau as uuppasse wat dai internet un TV säge oiwer tüüg antreke. Wat wile sai mij hijr in mit lëre? Wile sai dij ranerkrijge taum dës moors någåe? Ain swester wat Karen hit, hät sägt: “Dai mëste juugende daue denke soo sai muite fain låte, fain tüüg anhäwe urer faine körper häwe. Dai wat mit internet un TV arbëre daue, daue dit waite. Dårweegen is lichter tau dai juugende dårmit ranerkrijge.”
Dat wat forkërd is: Tüüg antreke wat ine moor is, taum andrer lüür nåmåke.
Air jong wat Manuel hit, hät sägt: “Wen air stük tüüg ine moor is ale wile dat antreke. Un wen air dit ni antreke däit, dai andrer dau dij uutlache.” Anna maint uk soo. Sai hät sägt: “Duu däist dës moor någåe weegen duu wilst sër gërn dai andrer gefale.”
Duu kast dat aners måke: Dai Bijbel sägt: “Hult an denke soo as dës wild.” (Romanos 12:2) Gå dës formånung nå un sai wat fon sort tüüg as duu in dijne spind häst, un fråg dij:
‘Wat dau ik denke wen ik air stük tüüg uutsuike dau taum antreke?’
‘Wil ik gërn häwe dat best un düür tüüg?’
‘Wil ik mij dårmit wijse tau dai andrer lüür?’
Forsuik dit: Denk ni dat giwt bloos twai daile taum måken: ine moor gåe un dai andrer gefale, urer hässlig tüüg antreke un soo dai andrer oiwer dij uutlache. Aners as dit, duu kast an anerd dail denke: Wen’s duu dij gaud forneeme däist mit dat tüüg wat’s duu antreke däist, duu bruukst dij ni bekümre mit dat wat dai andrer säge daue.
Dat wat forkërd is: Denke dat is beeter tüüg antreke wat sijne körper wijse däit.
Air määke wat Jennifer hit, hät sägt: “Ik wij juuch säge: wekmåls wil ik gërn tüüg antreke wat mij körper wijse däit wat kort un eng is.”
Duu kast dat aners måke: Dai Bijbel sägt: “Låt dat ni dijn fainhët uutwarts sin schal . . . åwer dat sin schal dai mësch wat’s duu im härts büst.” (1 Pedro 3:3 un 4) Wen’s duu andenke däist an dës formånung fone Bijbel, wat mainst duu is beeter? Dat dai lüür sich ankëre daue an dat wat’s duu antreke däist urer an dijn gaure moors?
Forsuik dit: Beeter as dat tüüg wat dij faine låte däit is dai fornünftigkët. Lijkerst dat hüütsendåg dai lüür denke daue dat bruukt ni mër fornünftig sin. Denk hijr an:
Häst duu mit aine mësche fortelt wat bloosig oiwer sich selwst fortele däit? Gans sicher dit däit dij ni gefale. Un dai mësch däit dat går ni saie dat hai dat måke däit mit dij.
Kair wil dicht bijblijwe bij dai wat bloos oiwer sich selwst fortele däit. Neemlig soo, dai lüür wile ni dicht bij oos blijwe weegen dat tüüg wat wij anhäwe.
Dai wat sich ni fornünftig antreke däit, is soo as air mësch wat bloos oiwer sich selwst fortele däit. Is soo as wen hai säge däit: “Hijr, kijk as na mij!” Dai lüür koine denke soo as duu büst afgünig un wilst dij pråle mit dat tüüg wat’s duu antreke däist. Dårweegen wek wile ni t’hoopblijwe mit dij.
Den, is dat ni beeter dij fornünftig antreke? Dit däit helpe dat dai lüür ni slecht denke oiwer dij. Air määke wat Monica hit, hät sägt: “Sich fornünftig antreke wil ni säge soo as duu must dijn muter sij tüüg antreke. Dit bedüürt respekt wijse tau dij un tau dai andrer.”
Kan sin dat dit dij uk gefale däit
WAT DAUE DAI ANDRER JUUGENDE SÄGE?
Wat säge dai andrer juugende oiwer fain sin
Woweegen kan dat ni licht sin tau dai juugende sich ni taudul ankëre an fain sin? Wat kan eer helpe?
