Doorgaan naar inhoud

Gabriele Hammermann, directeur van het Herinneringscentrum Dachau, laat tijdens haar presentatie een foto zien van de plaquette ter herinnering aan Max Eckert

9 JULI 2018
DUITSLAND

Uit de anonimiteit: Max Eckert herdacht in Herinneringscentrum Dachau

Uit de anonimiteit: Max Eckert herdacht in Herinneringscentrum Dachau

Op 7 mei 2018 werd tijdens een ceremonie in Herinneringscentrum Dachau in het bijzijn van zo’n 200 aanwezigen een plaquette onthuld ter nagedachtenis aan Max Eckert, een Getuige van Jehovah die meer dan twee jaar in het voormalige kamp Dachau gevangen heeft gezeten voordat hij naar het beruchte concentratiekamp Mauthausen (Oostenrijk) werd gestuurd. Hij is nooit meer thuisgekomen. Hoewel er relatief weinig bekend is over zijn dood, wordt hij nu algemeen erkend als een man met een onwankelbaar geloof.

Recente foto van voormalig concentratiekamp Dachau, waar Max Eckert gevangenzat voordat hij naar Mauthausen werd gestuurd

Concentratiekamp Mauthausen, waar Max Eckert stierf

Uit de archieven blijkt dat hij altijd trouw aan God is gebleven. Hij en zijn vrouw kregen al in 1935 een boete omdat ze met anderen over hun geloof praatten. Later raakte hij zijn baan kwijt omdat hij weigerde een vlag met een hakenkruis te groeten. In 1937 werd hij een van de ongeveer 600 moedige Getuigen van Jehovah die in Dachau werden geïnterneerd. Ruim twee jaar later werd hij overgeplaatst naar Mauthausen, waar ten minste 90.000 gevangenen onder onmenselijke omstandigheden de dood vonden. Op 21 februari 1940 kreeg de vrouw van Eckert een telegram waarin onomwonden stond: ‘Echtgenoot heden overleden in het kamp. Neem voor meer details contact op met de politie.’ Hij was 43 jaar oud geworden.

Gabriele Hammermann, directeur van het Herinneringscentrum Dachau, legde in haar presentatie bij de ceremonie uit: ‘De Bijbelonderzoekers [zoals Jehovah’s Getuigen toen bekendstonden] werden vervolgd omdat ze vanwege hun overtuiging weigerden lid te worden van nazi-organisaties, de Hitlergroet te brengen of in militaire dienst te gaan.’ Ze zei verder: ‘Voormalige medegevangenen [beschreven] de houding van de Bijbelonderzoekers met veel respect en [benadrukten] vooral hun standvastigheid en hun bereidheid om te helpen.’

Wolfgang Slupina, woordvoerder van Jehovah’s Getuigen in Duitsland, erkende dat Max Eckert een onbekende was voor veel aanwezigen bij de ceremonie. Hij zei: ‘We hebben niet eens een foto van Max Eckert.’ Maar hij voegde eraan toe dat de plaquette een ‘erkenning is van de standvastigheid die hij heeft getoond en van zijn onwrikbare geloof — zelfs tot in de dood’.

Jehovah zal het geloof en de integriteit van Max Eckert, en van alle andere Getuigen van Jehovah die voor hun geloof zijn gestorven, beslist nooit vergeten (Hebreeën 6:10).