De ieeschta Breef aun de Tessalonicha 5:1-28

  • Daut Komen von Jehowa sienen Dach (1-5)

    • “Fräd un Sechaheit!” (3)

  • Waka un bie kloaret Vestaunt bliewen (6-11)

  • Rot (12-24)

  • De Aufscheetswieed (25-28)

5  Soo, Breeda, äwa de Tieden* un de Doag, waut Gott faustjesat haft, doaf junt nuscht jeschräwen.  Wiels jie selfst weeten gaunz krakjt, daut Jehowa* sien Dach krakjt soo komen woat aus een Stäla enne Nacht.  Wan se ieescht woaren sajen: “Fräd un Sechaheit!”, dan woat de Venichtunk plazlich opp dee sennen, krakjt soo aus de Jeburtsweedoag bie eene schwangre Fru, un dee woaren sikj doa opp kjeene Wajch fuatbrinjen kjennen.  Oba jie, Breeda, sent nich em Diestren, soo daut de Dach fa junt woat eene Äwarauschunk sennen, soo aus de Stäla daut äwarauscht, wan daut dach woat.  Wiels jie sent aules Kjinja* vom Licht un vom Dach. Wie jehieren nich to de Nacht un uk nich to daut Diestre.  Well wie aulsoo nich schlopen, soo aus de Äwaje doonen; enne Städ daut well wie waka un bie kloaret Vestaunt bliewen.  Wiels dee, waut schlopen, schlopen de Nacht, un dee, waut sikj bedrinkjen, sent de Nacht bedrunken.  Oba wie, dee wie to dän Dach jehieren, well wie bie kloaret Vestaunt bliewen, un well wie ons daut Brostschilt von dän Gloowen un de Leew aunmoaken un uk de Hopninj von de Radunk aus eenen Schutz-Hoot oppsaten.  Wiels Gott haft ons nich jewält, unja siene Wutt to lieden, oba daut wie derch onsen Harn Jesus Christus kjennen Radunk kjrieen. 10  Hee storf fa ons, soo daut wie met am toop läwen sellen, aus wie nu waka bliewen ooda schlopen*. 11  Doawäajen doot junt wieda unjarenaunda Moot toospräakjen* un junt unjarenaunda oppbuen, soo aus jie daut uk aul doonen. 12  Nu froag wie junt, Breeda, dee mank junt Respakjt to wiesen, waut sea schaufen un junt en dän Harn sien Woakj veroppgonen un junt Rot jäwen. 13  Doot dee besonda achten un met Leew behaundlen wäajen de Oabeit, waut dee doonen. Siet frädlich unjarenaunda. 14  Wie fodren junt uk opp, Breeda, dee to woarnen*, waut sikj onordentlich benämen, de Bedrekjte* to treesten un de Schwake to unjastetten. Siet met aulem jeduldich. 15  Seet doano, daut kjeena wäm waut Schlajchtet met Schlajchtet trigjtolt. Oba strenjt junt aun, junt unjarenaunda un uk aule aundre Goodet to doonen. 16  Freit junt emma. 17  Bät eendrajchtich. 18  Bedankt junt fa aules; daut es Gott sien Wellen fa Christus Jesus siene Nofolja. 19  Moakt dän Jeist sien Fia nich ut. 20  Doot de Profezeiungen nich veachten. 21  Unjasieekjt daut, woo daut met aules steit, un hoolt daut Goode faust. 22  Hoolt junt von jieda Sort Schlajchtet wajch. 23  Mucht de Frädensgott selfst junt gaunz un goa heiljen. Mucht de Jeist un de Seel* un de Kjarpa von junt Breeda schultfrie bliewen un en aule Stekjen jesunt sennen en de Tiet, wan ons Har Jesus Christus woat doa sennen*. 24  Deejanja, waut junt wält, es tru un hee woat daut gaunz secha soo doonen. 25  Breeda, bät wieda fa ons. 26  Bejreest aule Breeda met eenen heiljen Kuss. 27  Ekj velang iernstlich en dän Harn sienen Nomen, daut dis Breef aule Breeda väajeläst woat. 28  Mucht jie onsen Harn Jesus Christus sien grootet Metleet* haben.

Footnooten

Wuatlich: “bestemde Tieden”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Wuatlich: “Säns”.
Ooda: “em Doot schlopen”.
Ooda: “treesten”.
Ooda: “strenjen Rot to jäwen”.
Ooda: “de Mootloose”. Wuatlich: “dee met eene kjliene Seel”.
Ooda: “daut Läwen”. See Wuaterkjläarunk bie “Seel”.
See Wuaterkjläarunk bie “De Tiet, daut du doa best”.
Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.