JESUS lieed aundre foaken äwa daut Jebäd. To siene Tiet deeden de judische Gloowesleidasch “opp de Gaussenakjen stonen un bäden”. Wuarom? “Soo daut de Menschen an seenen” sullen. Dee deeden daut secha toom sikj eenen grooten Nomen moaken. Väle säden lange Jebäda un säden emma wada deeselwje Wieed, aus wudd daut needich sennen “väl Wieed” to brucken, om daut een Jebäd erhieet woat (Matäus 6:5-8, PB). Jesus holp opprechtje Menschen to vestonen, daut soone Jebäda nuscht holpen. Hee lieed aundre nich bloos, woo see nich sullen bäden, oba uk, woo see sullen bäden.

Jesus lieed ons, daut wie en onse Jebäda sullen doarom bedocht sennen, daut Gott sien Nomen sull jeheilicht woaren, daut sien Kjennichrikj sull komen un daut sien Wellen sull jedonen woaren. Jesus lieed uk, daut eena Gott no Sachen froagen kaun, waut eenem selfst fälen (Matäus 6:9-13; Lukas 11:2-4). Jesus lieed derch Jlikjnisen, waut wie doonen sellen, wan wie wellen, daut Jehova no onse Jebäda horchen saul. Hee säd, wie sullen aunhoolent bäden, Gloowen haben un deemootich sennen (Lukas 11:5-13; 18:1-14). Un hee kjeem daut uk selfst no, waut hee lieed (Matäus 14:23; Markus 1:35).

Daut aules holp Jesus siene Jinja, äare Jebäda to vebätren. Oba dän latsten Owent, ea Jesus storf, lieed hee siene Jinja daut wichtichste äwa daut Jebäd.

Jesus neem sikj sienen latsten Owent väl Tiet toom siene true Apostel Moot toospräakjen. Daut wia de rajchte Tiet toom dee waut nieet lieren äwa daut Jebäd. Hee säd: “Ekj sie de Wajch, de Woarheit un daut Läwen, kjeena kjemt nom Voda buta derch mie.” Lota vespruak hee an: “Waut jie en mienen Nomen bäden woaren, daut woa ekj doonen, daut de Voda derch dän Sän jeieet woat. Waut jie en mienen Nomen bäden woaren, woa ekj doonen.” Tolatst säd hee noch: “Bat nu hab jie om nuscht en mienen Nomen jefroacht. Froacht, un jie woaren kjrieen, daut junt daut aun kjeene Freid fält” (Johanes 14:6, 13-14; 16:24; PB).

Dise Wieed wieren sea wichtich. Een Buak toom nosieekjen sajcht, daut dit eene groote Endrunk wia, woo eena bäden sull. Jesus wull aulsoo kjeenmol haben, daut wie nich mea sullen to Gott bäden, oba to am. Enne Städ daut wees hee eene niee Wajch, woo wie to Jehova Gott bäden sullen.

Wie weeten, daut Gott noch emma no siene true Deena äare Jebäda jehorcht haft (1. Samuel 1:9-19; Psalm 65:3). Oba von dan aun, aus Gott met Israel eenen Bunt muak, musten aule enseenen, daut Israel Gott sien utjewäldet Volkj wia, wan dee wullen to Gott bäden. Un nodäm daut Salomo dän Tempel jebut haud, musten de Israeliten doahan gonen toom Gott aunbäden un Opfa brinjen (5. Mose 9:29; 2. Chronik 6:32-33). Oba daut wudd nich fa emma soo bliewen. De Apostel Paulus schreef, daut daut Jesaz, waut de Israeliten kjrieejen un de Opfa, waut dee nom Tempel brochten, wieren bloos “een Schauten von de goode komende Sachen, un es nich daut woarhauftje selfst” (Hebräa 10:1-2, PB). Enne Städ daut Jesaz un de Opfa must daut Woarhauftje komen (Kolossa 2:17). Von daut Joa 33 n. Chr. aun must een Mensch nich mea Moses sien Jesaz jehuarsom sennen toom Gott sien Frint sennen. Een Mensch must Jesus Christus sien Jesaz jehuarsom sennen (Johanes 15:14-16; Galata 3:24-25).

Jesus lieed eene bätre Wajch, woo wie sellen to Jehova bäden. Nu mott wie en Jesus sienen Nomen bäden, om daut Gott no onse Jebäda horcht. Wuarom sell wie en Jesus sienen Nomen bäden?

Wäajen wie aula Sinda sent, wudd wie kjeenmol soo väl doonen kjennen, om daut Rajcht to haben, ver onsen heiljen Gott Jehova to stonen (Reema 3:20, 24; Hebräa 1:3-4). Oba Jesus opfad sien volkomnet Menschenläwen un betold fa onse Sinden, om daut true Menschen kjennen met Gott Frind sennen (Reema 5:12, 18-19). Aul dee, waut wellen Frind sennen met Jehova un waut wellen to am bäden, kjennen daut doonen, wan dee Gloowen aun Jesus sien Opfa wiesen un en Jesus sienen Nomen bäden (Efeesa 3:11-12).

Wan wie en Jesus sienen Nomen bäden, dan wies wie, daut wie aun dise dree Sachen Gloowen haben: (1) Jesus es “Gott sien Laum”, un wäajen hee sien Läwen jeef, kaun Gott onse Sinden vejäwen. (2) Jehova haft am vom Doot oppjewakjt un toom “Huagenpriesta” jemoakt un Jesus sitt doano, daut aule kjennen eenen Nutzen von sien Opfa haben. (3) Bloos hee es “de Wajch”, woo wie to Jehova bäden kjennen (Johanes 1:29; 14:6; PB; Hebräa 4:14-15, PB).

En Jesus sienen Nomen bäden ieet am. Un dise Iea traft am uk, wiels Jehova sajcht: “Em Nomen von Jesus sellen sikj aule Kjneeen … bieejen. Un aule Tungen sellen to Gott siene Iea bekjanen, daut Jesus Christus Har es” (Filippa 2:10-11, PB). Un waut noch wichtja es, wan wie en Jesus sienen Nomen bäden, dan iea wie Jehova, dee sienen Sän fa onsen Nutzen jeef (Johanes 3:16).

Om ons halpen to vestonen, woo wichtich Jesus sien Aumt es, nant de Bibel am veschieden un jeft am veschiedne Nomes. Dise Nomes halpen ons, aul daut goode to vestonen, waut Jesus aul fa ons jedonen haft, waut hee nu deit un waut hee lota noch doonen woat (see dän Kausten “ Jesus sien wichtjet Aumt”). Jesus wort “eenen Nomen jejäft, dee äwa aule Nomes steit”. * Am es aule Macht em Himmel un oppe Ieed jejäft worden (Filippa 2:9, PB; Matäus 28:18).

Daut stemt, wie sellen en Jesus sienen Nomen bäden, wan wie wellen haben, daut Jehova onse Jebäda hieren saul (Johanes 14:13-14). Oba wie sellen kjeenmol de Wieed “En Jesus sienen Nomen” bloos ut Jewanheit sajen. Wuarom nich?

Eena wudd daut kjennen soo aus dit vejlikjen: Wan een Jeschaftsmaun eenen Breef schekjt, schrift dee opp Enj von dän Breef foaken noch waut feinet, soo aus “Aulet baste”. Denkjst du, daut hee werkjlich om de Menschen bekjemmat es, waut hee dän Breef schrift, ooda es daut bloos eene heefelje Wajch, dän Breef opptohieren? Krakjt soo es daut uk, wan wie bäden. Wie wellen nich bloos Jesus sienen Nomen brucken toom ons Jebäd scheen to Enj brinjen, soo aus bie eenen Jeschaftsbreef. De Schreft sajcht: “Hoolt aun met bäden”, oba nich bloos ut Jewanheit. Wie sellen daut “von gaunzem Hoaten” doonen (1. Tessalonicha 5:17, PB; Psalm 119:145, PB).

Wan wie en Jesus sienen Nomen bäden, dan sell wie doaräwa nodenkjen, woo hee es, un daut nich bloos ut Jewanheit doonen. Leewa well wie äwa aul daut goode nodenkjen, waut hee fa ons jedonen haft un waut hee lota noch doonen woat. En onse Jebäda sell wie Jehova danken un am lowen, wäajen hee soo väl goodet derch sienen Sän jedonen haft. Wan du daut deist, dan woascht du mea Vetruen aun Jesus sien Vespräakjen kjrieen, aus hee säd: “Mien Voda woat junt aules jäwen om waut jie en mienen Nomen froagen” (Johanes 16:23, PB).