VÄL Menschen denkjen, daut de Dree-Eenichkjeit eent von “de wichtichste Lieren es von dän Christengloowen”. No dee äare Lia no sent de Voda, Sän un de heilja Jeist dree Persoonen, oba een Gott. John O’Connor, waut een katoolscha Leida es, säd von de Dree-Eenichkjeit: “Wie weeten, daut et onbejrieplich es to vestonen.” Wuarom es de Lia von de Dree-Eenichkjeit soo schwoa to vestonen?

Een Buak, waut von de Dree-Eenichkjeit rät, sajcht: “Daut es nich eene biblische Lia, wiels daut jeft kjeenen Varsch, waut daut gaunz dietlich sajcht” (The Illustrated Bible Dictionary). Wäajen de Dree-Eenichkjeit “nich eene biblische Lia” es, haben de Menschen, waut aun de Dree-Eenichkjeit jleewen, sea prooft eenje Bibelvarzhen to sieekjen, waut äare Lia saul unjastetten un haben de Varzhen mau rajcht vedreit.

En de King James Version sajcht dis Varsch: “Aum Aunfank wia daut Wuat un daut Wuat wia bie Gott [opp Griechisch, ton theón] un daut Wuat wia Gott [theós].” Opp Griechisch woat en disen Varsch eenen Unjascheet jemoakt tweschen daut ieeschte Wuat “Gott” un daut tweede Wuat “Gott”. Bie daut ieeschte Wuat “Gott” kjemt opp Griechisch de bestemda Artikjel ton (dän) ver daut Wuat, un doawäajen jeit daut doa opp dän aulmajchtjen Gott. Oba ver daut tweede Wuat “Gott” es de bestemda Artikjel oba nich bennen (soone Wieed aus “dän”, “de” ooda “daut” woaren “bestemde Artikjels” jenant). Es daut een Fäla, daut se daut utjeloten haben?

Daut Evangelium von Johanes wort opp Koine jeschräwen. Daut wia eene griechische Sproak, waut jeweenlich jerät wort. Un dee Sproak haud noch uzhent räajlen äwa Schriewwies. De Bibeljelieeda A. T. Robertson sajcht, daut “wan ver de beid Wieed een bestemda Artikjel steit, dan meenen de beid Wieed dautselwje, daut es eent un dautselwje, doa es kjeen Unjascheet.” Robertson brukt doatoo een Biespel ut Matäus 13:38, wua daut sajcht: “De Aka [opp Griechisch, ho agrós] es de Welt [opp Griechisch, ho kósmos].” Wäajen doa ver daut Wuat “Aka” un ver daut Wuat “Welt” opp beid Städen een “de” ver jesat es, meent daut, daut et dautselwje es.

Woo es daut dan oba, wan ver daut ieeschte Wuat een “de” kjemt un ver daut tweede Wuat oba nich, soo aus daut bie Johanes 1:1 es? De Bibeljelieeda Allen Hewett neem disen Varsch aus Biespel toom daut dietlich moaken. Hee sajcht: “Wan ver daut ieeschte Wuat een bestemda Artikjel kjemt un bie daut tweede Wuat nich, dan meent daut nich dautselwje un es nich äwareen.”

Toom daut vejlikjen brukt Hewett 1. Johanes 1:5 (PB), wua daut sajcht: “Gott es Licht.” Opp Griechisch woat hia fa “Gott” ho theós jesajcht. Soo doa kjemt de bestemda Artikjel ver daut Wuat “Gott”. Un bie daut Wuat “Licht” (opp Griechisch, fos) kjemt äwaheipt kjeen Artikjel ver. Dit es, waut Hewett sajcht: “Eena kaun emma … sajen, daut Gott Licht es, oba eena kaun nich emma sajen, daut Licht Gott es.” Sea soon Biespel es en Johanes 4:24 (JHF), wua daut sajcht: “Gott es een Jeist”, un en 1. Johanes 4:16 (JHF), wua daut sajcht: “Gott es Leew”. En dee beid Varzhen haft daut Wuat “Gott” opp Griechisch eenen bestemden Artikjel, oba daut Wuat “Jeist” un “Leew” haben kjeenen. Doawäajen kaun eena nich sajen, daut daut ieeschte Wuat un daut, waut doahinja kjemt, krakjt dautselwje es. Dise Varzhen meenen nich, daut “Jeist Gott es” ooda daut “Leew Gott es”.

Väle, waut de griechische Sproak sea fein kjanen un Bibeläwasata stonen daut too, daut Johanes 1:1 nich well dietlich moaken wäa “daut Wuat” es, oba woo daut es. De Bibeläwasata William Barclay sajcht: “Wäajen de Apostel Johanes nich dän bestemden Artikjel ver daut Wuat theos brukt, es theos bloos eene Beschriewunk. . . . Johanes wull nich sajen, daut ‘daut Wuat’ Gott selfst wia. Wan wie daut mol eefach sajen: De Varsch meent nich, daut Jesus Gott es.” De Jelieeda Jason David BeDuhn sajcht uk soowaut: “Wan eena opp Griechisch dän bestemden Artikjel ver theos wajch lat, soo aus daut bie Johanes 1:1c es, dan kjennen de Läsa vestonen, daut et eenen Gott meent. … Wan eena dän bestemden Artikjel ver theos wajch lat, dan es daut gaunz aundasch, aus wan dee doa es; krakjt soo aus, wan doa opp Enjlisch ‘een Gott’ steit ooda bloos ‘Gott’.” BeDuhn sajcht uk: “En Johanes 1:1 es met ‘daut Wuat’ nich de eensich woara Gott jemeent, oba daut es een Gott, ooda Jetlich.” Ooda soo aus Joseph Henry Thayer, waut een Jelieeda es un bie de American Standard Version metjeschauft haft, sajcht: “De Logos [ooda “daut Wuat”] wia Jetlich, nich Gott selfst.”

Es daut soo, daut et onbejrieplich es to vestonen, wäa Gott es? Fa Jesus wia daut nich soo. Jesus bäd eemol to sienen Voda, un en dit Jebäd muak hee eenen kloaren Unjascheet tweschen am un sienen Voda. Hee säd: “Daut eewje Läwen es dit: daut see die, dän eensich woaren Gott, un Jesus Christus, dän du jeschekjt hast, kjanen lieren” (Johanes 17:3, PB). Wan wie daut jleewen, waut Jesus hia säd, un wan wie daut vestonen, waut de Schreft gaunz kloa lieet, dan woa wie Jesus aus Gott sienen Sän achten, waut selfst uk Jetlich es. Un wie woaren Jehova, “dän eensich woaren Gott”, aunbäden.