PJESA 14
Perëndia flet me anë të profetëve
Profetët caktohen nga Jehovai të shpallin mesazhe për gjykimin, për adhurimin e pastër dhe për shpresën e ardhjes së Mesisë
GJATË periudhës së mbretërve të Izraelit e të Judës, spikati një grup i veçantë burrash: profetët. Këta kishin besim e guxim të jashtëzakonshëm dhe shpallën fjalët e Perëndisë. Shqyrto katër tema të rëndësishme për të cilat folën profetët e Perëndisë.
1. Shkatërrimi i Jerusalemit. Shumë kohë para se të ndodhte, profetët e Perëndisë, sidomos Isaia dhe Jeremia, nisën të paralajmëronin se Jerusalemi do të shkatërrohej e do të braktisej. Ata përshkruan me terma të gjallë pse Perëndia ishte zemëruar me atë qytet. Banorët e Jerusalemit pohonin se përfaqësonin Jehovain, por e përgënjeshtronin këtë me praktikat fetare të rreme, korrupsionin e dhunën.—2 Mbretërve 21:10-15; Isaia 3:1-8, 16-26; Jeremia 2:1–3:13.
2. Rivendosja e adhurimit të pastër. Pas 70 viteve në mërgim, populli i Perëndisë do të çlirohej nga Babilonia. Do të ktheheshin në atdheun e tyre të shkretuar dhe do të rindërtonin tempullin e Jehovait në Jerusalem. (Jeremia 46:27; Amosi 9:13-15) Rreth 200 vjet më përpara, Isaia paratha emrin e pushtuesit, Kirit, që do të mundte Babiloninë dhe do ta lejonte popullin e Perëndisë të rivendoste adhurimin e pastër. Madje, Isaia përshkroi me hollësi strategjinë ushtarake të veçantë që do të përdorte Kiri.—Isaia 44:24–45:3.
3. Ardhja e Mesisë dhe përvojat e tij. Mesia do të lindte në qytetin e Betlehemit. (Mikea 5:2) Ai do të ishte i përulur, duke mbërritur në Jerusalem hipur në një gomar. (Zakaria 9:9) Ndonëse i butë e mirëdashës, shumë veta nuk do ta pëlqenin dhe do ta hidhnin poshtë. (Isaia 42:1-3; 53:1, 3) Do të përjetonte një vdekje mizore. A do të mbaronte me kaq jeta e tij? Jo, sepse me anë të flijimit të tij do t’u faleshin mëkatet shumë vetave. (Isaia 53:4, 5, 9-12) Kjo do të realizohej vetëm me anë të ringjalljes së tij.
4. Mbretërimi i Mesisë mbi tokën. Njerëzit e papërsosur nuk janë fare të aftë të vetëqeverisen në mënyrë paqësore, kurse Mbreti mesianik do të quhej Princ i Paqes. (Isaia 9:6, 7; Jeremia 10:23) Nën sundimin e tij, të gjithë njerëzit do të ishin në paqe me njëri-tjetrin, e madje edhe me kafshët. (Isaia 11:3-7) Sëmundjet do të zhdukeshin. (Isaia 33:24) Edhe vdekja do të përpihej përgjithmonë. (Isaia 25:8) Gjatë mbretërimit të Mesisë, njerëzit që kishin vdekur, do të ringjalleshin për të jetuar në tokë.—Danieli 12:13.
—Bazuar në librat e Isaisë, Jeremisë, Danielit, Amosit, Mikesë dhe Zakarisë.