Bakal aya ”pihudangeunana sadaya jalmi tina maot”.​—Rasul 24:15, Kitab Suci Nganggo Basa Sunda Sadidinten.

Kalilipur waktu jalma nu dipikanyaah maot.​—2 Korinta 1:3, 4.

Teu sieun teuing kana maot.​—Ibrani 2:15.

Boga harepan bakal panggih deui jeung jalma nu dipikanyaah nu geus maot.​—Yohanes 5:28, 29.

Sahenteuna aya tilu alesan:

• Gusti téh nu nyiptakeun kahirupan. Dina Kitab Suci, Allah Yéhuwa disebut ”sumbering hirup” nu masihan kahirupan ka sakabéh mahluk. (Jabur 36:10; Rasul 17:24, 25) Jadi, Mantenna tangtu bisa ngahirupkeun deui jalma nu geus maot.

• Gusti pernah ngahirupkeun jalma nu geus maot. Kitab Suci nyatet dalapan kajadian ngeunaan jalma-jalma nu dihirupkeun deui tina maot di dunya ieu. Aya nu kolot, ngora, awéwé, jeung lalaki. Aya nu kakara maot, tapi aya ogé nu geus dimakamkeun salila opat poé!​—Yohanes 11:39-44.

• Gusti hoyong pisan ngahirupkeun deui jalma nu geus maot. Yéhuwa teu hoyong manusa maot. Maot téh dianggap musuh ku Mantenna. (1 Korinta 15:26) Sakeudeung deui, musuh éta bakal ditalukkeun ku jalan ngahirupkeun deui nu geus maraot. Mantenna hoyong pisan ngahudangkeun deui nu geus maraot sangkan maranéhna hirup deui di dunya.​—Yesaya 25:8.