adhu 1970-vadhu varusham. amerikkaavula, pensilvēniyaavula irukkura oru aaspatthiriyila naan uyirukku pōraadittu irundhēn. enakku appō 20 vayasudhaan. naan raanuvatthula vēlai senjittu irundhēn. andha samayatthula, oru mōsamaana thotrunōi enakku vandhuchu. oru nars (aan) araimani nēratthukku orumurai vandhu en rattha alutthatthai (BP) sōdhichu paartthittu irundhaar. ennaivida avarukku 4-5 vayasudhaan adhigamaa irukkum. ennōda ‘BP’ kurainjittē irundhadhai paartthu avarukku romba padhattamaa irundhuchu. ‘unga kannu munnaadi orutthar setthu pōradhai nīnga paartthadhē illaiyaa’nu avarkitta kēttēn. appō avarōda mugamē maariduchu. ‘naan paartthadhē illai’nu sonnaar.

naan vaalvēnaa saavēnaanu enakkē theriyaama irundhudhu. enakku ēn indha nilaimainu yōsikkirīngalaa? en vaalkkaiyila nadandhadhai ippō ungalukku solrēn.

appō viyatnaamla pōr nadandhuttu irundhuchu. adippatta raanuva vīrargalukku aaprēshan seira araiyila naan vēlai senjittu irundhēn. anga vēlai senjadhunaaladhaan enakku udambu sariyillaama pōyiduchu. enakku adippattavangalaiyum vyaadhippattavangalaiyum gavanichikkanumnaa romba pidikkum. adhanaala oru daaktaraa aaganumnu aasaippattēn. adhukkaagatthaan naan 1969-la viyatnaamukku vandhēn. pudhusaa varravangalukku, andha idam palakkamaaganumnu anga nadakkura vēlaigalai patthiyellaam mudhal vaaratthula sollittharuvaanga.

sīkkiratthilayē naan daang taamla, mēkaang deltaa endra idatthula irukkura aaspatthiriyila vēlaikku sērndhēn. appō, adippatta raanuva vīrargal niraiya pērai helikkaaptargalla kondu vandhaanga. enakku dhēsappatrum vēlai seiyanungira thudippum irundhudhunaala avangalukku udanē udhavi seiyanumnu virumbunēn. adippattavangalōda kaayatthai ellaam thudaichadhukku appuram avangalai aaprēshan seira idatthukku naanga edutthuttu pōvōm. ‘ēsi’ porutthappatta ‘mettal kanteinarladhaan’ aaprēshan seivaanga. andha chinna idatthula, oru daaktarum mayakka marundhu kodukkuravarum rendu narsugalum iruppaanga. vīrargalōda uyirai kaappaatthuradhukkaaga avangalum pōraaduvaanga. silasamayam, helikkaaptarla irundhu periya karuppu paigalai mattum irakka maattaanga. adhula enna irukkunu kēttappō, pōrla sidharippōna raanuva vīrargalin udal paagangal irukkunu sonnaanga. pōrōda kodūra mugatthai naan appōdhaan paartthēn!

yegōvaavin saatchigal sollikkoduttha baibil vishayangalai patthi naan chinna vayasulayē kēlvippattirukkēn. ēnnaa, ennōda ammaavukku yegōvaavin saatchigal baibil padippu nadatthunaanga. appō naanum avangalōda utkaaruvēn. avanga sonna vishayangal enakku romba pidichirundhudhu. aanaa, en ammaa nyaanasnaanam edukkura alavukku munnērala. oru naal, en appaavōda (valarppu thandhai) nadandhupōyittu irundhappō oru raajya mandratthai paartthēn. “adhu enna”nu avarkitta kēttappō, “nī avangalōda endha sagavaasamum vaichikka kūdaadhu”nu sonnaar. en appaavai romba pidikkungiradhaala avar sonnadha appadiyē kēttēn. adhanaala yegōvaavin saatchigalōda enakku endha thodarbum illaama pōyiduchu.

viyatnaamla nadandha sambavangal en nenjaiyē urukkiduchi. anga irundhu vandhadhukku appuramdhaan kadavulai patthi therinjukkanumnu ēngunēn. anga nadakkura kodūramaana vishayangal yaarukkumē theriyalaiyaanu yōsichēn. oru paavamum ariyaadha kulandhaigalaikkūda amerikka raanuva vīrargal saagadichadhaa seidhigal velivandhadhu. avanga īvirakkamē illaadhavanganu pōraattakkaarargal gōsham pōttuttu pōnadhu enakku innunkūda nyaabagam irukku.

kadavulai patthi therinjukkanungira ēkkatthula naan niraiya charchugalukku pōnēn. aanaa anga nadandha vishayangalai paartthappō enakku romba kashtamaa irundhudhu. kadaisiyaa 1971 pibravari maasatthula, oru nyaayitrukkilamai annaikku yegōvaavin saatchigaludaiya raajya mandratthukku pōnēn. adhu, flōridaavula irukkura delrē bīch endra idatthula irundhudhu.

podhuppēchu mudiyura samayatthula anga pōnadhunaala kaavarkōbura padippukkutthaan irukka mudinjudhu. appō, edhai patthi padichōmnu enakku nyaabagam illai. aanaa, chinna pillaingakūda baibilai thirandhu vasanangala paartthadhu enakku romba aachariyamaa irundhudhu. naan anga utkaarndhu ellaatthaiyum amaidhiyaa gavanichittu irundhēn. naan kilambura samayatthula, sumaar 80 vayasula irundha sagōdharar enkitta vandhu, nitthiya jīvanukku valinadatthugira satthiyam endra butthagatthai kodutthaar. avarōda pēr jim gaardnar. ‘baibil padippu padikka viruppamaa’nu enkitta kēttaar. andha vaaram vyaalakkilamai kaalaiyilayē baibil padippu padikkalaamnu naanga mudivu senjōm.

andha nyaayitrukkilamai raatthiri enakku vēlai irundhudhu. naan flōridaavula, bōkkaa raattaan-la irundha oru aaspatthiriyila, avasara sigichai pirivula vēlai senjittu irundhēn. ennōda vēlai, raatthiri 11 manikku aarambichu kaalaiyila 7 manikku mudiyum. annaikku raatthiri romba vēlai illaadhadhunaala andha sagōdharar koduttha butthagatthai padichuttu irundhēn. appō oru sīniyar nars en kaiyila irundha butthagatthai pidungi adhōda attaiya paartthuttu, “nī oru yegōvaavin saatchiyaa maarida maattayilla?”nu kōbamaa kēttaanga. naan avanga kaiyila irundha butthagatthai pidungi, “naan paadhidhaan padichirukkēn, irundhaalum oru yegōvaavin saatchiyaa aaganumnu naan ērkenavē mudivu pannittēn”nu sonnēn. avanga pōnadhukku appuram andha raatthiriyē mulu butthagatthaiyum padichu mudichēn.

appuram vyaalakkilamai kaalaiyila naanga baibil padippukkaaga utkaarndhappō sagōdharar gaardnarkitta, “ippō enna padikka pōrōm”nu kēttēn. “ungakitta koduttha butthagatthula irundhudhaan”nu avar sonnaar. “naandhaan andha butthagatthai ērkenavē padichittēnē”nu sonnēn. adhukku avar, “paravaayillai, naama mudhal adhigaaratthai mattum ippō padikkalaam”nu sonnaar. aanaa avarōda padichadhukku appuramdhaan naan evlō vishayangalai gavanikkaama vittuttēnnu therinjadhu! en baibilla irundhē niraiya vasanangalai vaasikka sonnaar. unmai kadavulaana yegōvaavai patthi naan konjam konjamaa katthukka aarambichēn. kadavulai patthi therinjukkanungira en ēkkam kadaisiyaa niraivēriduchu. enakku sagōdharar gaardnarai romba pidikkum. avarai paasamaa ‘jim’nu kūppiduvēn. annaikku kaalaiyilayē naanga 3 adhigaarangalai padichu mudichōm. ippadi ovvoru vaaramum 3 adhigaarangalai padichōm. baibil padippai naan romba aarvamaa padichēn. sagōdharar gaardnarukku, C. T. rasalai nallaa therinjirundhudhu. paralōga nambikkai irundha sagōdharar gaardnarōda sērndhu baibil padichadhu enakku kidaicha miga periya baakkiyam!

sila vaaratthulayē naan ūliyatthukku pōga aarambichittēn. sagōdharar gaardnardhaan enakku niraiya vishayangalla udhavi senjaar. vīttukku vīdu ūliyam pōganumnaa enakku romba bayam. adhukkum avardhaan udhavi senjaar. (ap. 20:20) avarōda ūliyam senjadhukku appuramdhaan enakku ūliyam seiyanungira aarvamē adhigamaachu. ūliyam seiradhai enakku kidaicha periya baakkiyamaa ippōvum ninaikkirēn. yegōvaavōda ‘saga vēlaiyaalaa’ irukkiradhula kidaikkura sandhōshatthai vēra edhuvōdum oppida mudiyaadhu.—1 ko. 3:9.

enakku romba pidicha oru vishayatthai patthi ippō solla pōrēn. yegōvaavai naan eppadi nēsikka aarambichēn enbadhudhaan adhu! (veli. 2:4) yegōvaa mēla enakku irundha andha anbudhaan niraiya prachinaigalai samaalikka udhavi senjudhu. mukkiyamaa, pōrnaala en manasula ērpatta kaayangal maraiyuradhukku enakku udhaviyaa irundhudhu.—ēsaa. 65:17.

1971-la oru naalai, ennaala marakkavē mudiyaadhu. konjam naalukku munnaadidhaan enga appaa ennai vīttaivittu thuratthinaar. ēnnaa naan oru yegōvaavin saatchiyaa aanadhu avarukku sutthamaa pidikkala. appō, en kaiyila avvalavu panamum illai. naan vēlai senja aaspatthiriyila rendu vaaratthukku orumuraidhaan sambalam koduppaanga. yegōvaavai vananguravanga nērtthiyaa udutthittu pōganum. adhanaala ūliyatthukku pōttukkuradhukkaaga thunimani vaangavē andha panam sariyaa irundhuchu. naan valarndha ūraana michiganla konjam panatthai bankla pōttirundhēn. aanaa, adhu flōridaavula irundhu romba dhūramaa irundhudhu. adhanaala en kaardhaan enakku vīdaa aayiduchu. kaarlayē thūnguvēn, petrōl nilaiyatthula irundha baathrūmla kulichu ‘redi’ aavēn.

oru naal, vēlai mudinjudhukku appuram veli ūliya kūttatthukkaaga raajya mandratthukku sīkkiramaavē pōyittēn. raajya mandratthukku pinnaadi konjam maraivaa irundha oru idatthula utkaarndhuttu irundhēn. appō thidīrnu, viyatnaam pōrla nadandha vishayangal ellaam en nyaabagatthukku vandhadhu. pinam eriyura vaadai... rattha kaadaa irundha pōrkkalam... ellaam en kan munnaadi therinjudhu. uyirukku pōraadittu irundha ilam pōr vīrargal enkitta, ‘naan pilaichiduvēnaa, pilaichiduvēnaa?’nu alara satthamum en kaadhula kēttuttē irundhudhu. avanga saaga pōraanganu enakku nallaa therinjaalum adhai ennōda mugatthula kaattikkaama avangakitta naan aarudhalaa pēsunadhum en nyaabagatthukku vandhadhu. naan evlō muyarchi senjum, andha kaatchigal en kannu munnaadi vandhuttē irundhudhu. andha ninaivugal ennai appadiyē dhukkatthula aaltthiduchu.

appō naan yegōvaakitta urukkamaa jebam senjēn, en kannula thaarai thaaraiyaa kannīr kottuchu. (sang. 56:8) andha samayatthula, uyirttheludhal nambikkaiya patthi naan aalamaa yōsichēn. appōdhaan oru vishayam en nyaabagatthukku vandhadhu: uyirttheludhal mūlamaa en manasula padhinjirukkira indha bayangaramaana kaatchigalai ellaam yegōvaa thudaitthalikka pōraar. ennōda mana vēdhanaiyai mattumilla ellaarōda mana vēdhanaiyaiyum nīkka pōraar. pōrla setthu pōna ellaaraiyum yegōvaa sīkkiratthula uyirōda eluppa pōraar. appō avangalum yegōvaavai patthi therinjukkuvaanga. (ap. 24:15) idhai ellaam yōsichappō, enakku yegōvaa mēla anbu ūtredukka aarambichadhu. sandhōshatthula en manasu ellaam nirainjiduchu. andha naalai ennaala marakkavē mudiyaadhu. annaikku ūtreduttha andha anbu konjamum kuraiyaama irukka naan romba muyarchi senjēn. mukkiyamaa, kashtangalum sōdhanaigalum varumpōdhu andha anbu kuraiyaama irukka kadinamaa muyarchi senjēn.

pōr samayatthula, podhuvaavē mōsamaana vishayangal ellaam nadakkum. appō naanum niraiya thappu ellaam senjirukkēn. aanaa senja thappa ninaichu sōrndhudaama irukka, rendu vasanam enakku udhaviyaa irundhuchu. oru vasanam, velippadutthudhal 12:10, 11. narcheidhiya prasangikkiradhu mūlamaa mattumilla yēsuvōda ratthatthin mūlamaavum nammaala saatthaanai jeyikka mudiyumnu andha vasanam solludhu. innoru vasanam, galaatthiyar 2:20. yēsu “enakkaaga” uyirvittaar... avarōda ratthatthin mūlamaadhaan yegōvaa ennai paarkkuraar... en paavangalai yegōvaa mannichittaarnu... ellaam namburadhukku indha vasanam udhaviyaa irundhudhu. idhanaala sutthamaana manasaatchiyōda ennaala irukka mudinjudhu. irakkamulla kadavulaana yegōvaavai patthi matthavangalukku solla ennaala mudinja ellaatthaiyum seiya thūndiyirukku.—ebi. 9:14.

naan kadandhu vandha vaalkkaiyai konjam yōsichu paarkkumpōdhu yegōvaa ennai eppōvumē avarōda ullangaiyila vaichu thaangiyirukkaarnudhaan sollanum. naan kaarlayē thangiyirukkēnnu sagōdharar gaardnarukku therinjadhum rūmmai (room) vaadagaikku vidura oru sagōdhariyai enakku arimugappadutthunaar. enakku udhavi seiya avanga rendu pērōda manasaiyum yegōvaadhaan thūndinaarnu nichayamaa solvēn. yegōvaa romba nallavar, romba anbaanavar! avarukku unmaiyaa irukkuravangala avar orunaalum kaivida maattaar!

1971 mē maasam, oru vēlaiyaa naan michiganukku pōga vēndiyirundhudhu. pōra valiyila ellaam narcheidhiya solradhukkaaga en vandiyila patthirikaigalai nirappittu pōnēn. naan paadhi dhūramkūda pōgalai, adhukkulla en vandiyila irundha patthirikaigalai ellaam kodutthu mudichittēn. pōra valiyila ellaam pēsunēn. siraichaalaiyila irukkiravangakitta narcheidhiya sonnēn. podhu kalippidangallakūda thundupradhigalai kodutthēn. andha samayatthula, naan thūvuna satthiya vidhaigal engayaavadhu mulaichirukkumaanu ippōkūda yōsippēn.—1 ko. 3:6, 7.

satthiyam padicha pudhusula matthavangakitta narcheidhiya patthi pakkuvamaa edutthu sollanumnu enakku theriyaadhu. adhuvum en vīttula irukkiravangakitta pēsumpōdhu sollavē vēndaam, ellaatthaiyum pattupattunu pēsiduvēn. yegōvaa mēla enakku andhalavu anbu irundhudhunaala avarai patthi romba dhairiyamaa pēsuvēn, adhēsamayam nēradiyaavum pēsiduvēn. ennōda annan jaanaiyum raanaiyum enakku romba pidikkum. adhanaala, avangakitta satthiyatthai patthi valukattaayamaa sonnēn. aanaa, appadi nadandhukkittadhukkaaga appuramaa avanga rendu pērkittayum mannippu kēttēn. avangalum satthiyatthai ētthukkanumnu innaikku varaikkum jebam seirēn. andha samayatthula irundhu, satthiyatthai patthi matthavangakitta eppadi saadhuriyamaa pēsanumnu katthukkittēn.—kolō. 4:6.

yegōvaavukku adutthadhaa naan nēsikkira innum silara patthiyum solla aasaippadurēn. en anbu manaivi sūsanai naan uyiraa nēsikkirēn. yegōvaavukku sēvai seiya enakku oru thunai irundhaa nallaa irukkumnu ninaichappōdhaan naan sūsanai paartthēn. yegōvaavōda avalukku nerukkamaana bandham irukku. naan avalai kaadhalichittu irundha samayatthula oru naal avalōda vīttukku pōnēn. appō aval kaiyila kaavarkōbura patthirikaiyum baibilum irundhuchu. andha patthirikaiyila irundha idhara katturaiyai aval padichittu irundhaalum adhula irundha vasanangalaikūda baibilla paartthuttu irundhaa. aval yegōvaavaiyum baibil satthiyatthaiyum endhalavu nēsikkiraanu appō therinjikkittēn. disambar 1971-la engalukku kalyaanam nadandhuchu. annaiyila irundhu innaikku varaikkum aval enakku ellaa vishayatthulayum pakkabalamaa irundhirukkaa. avalukku ennai romba pidikkum, irundhaalum ennaivida yegōvaavaidhaan avalukku romba pidikkum! avakitta enakku pidicha vishayamē idhudhaan.

engalukku mutthaana rendu pasanga pirandhaanga. orutthan pēr jesi, innorutthan pēr pavul. yegōvaa avangalōda eppōvumē irundhirukkaar. (1 saa. 3:19) ēnnaa, avanga satthiyatthula nallaa munnērunaanga. yegōvaavōda nalla bandhatthai valartthukkittaanga. avangalai enga pillainganu sollikkiradhula engalukku romba perumaiyaa irukku. avanga rendu pērum 20 varushatthukku mēla mulu nēra ūliyam seiraanga. idhukku kaaranam, yegōvaa mēla avangalukku irukkira aalamaana anbudhaan. enakku arumaiyaana 2 marumagalgalum kidaichirukkaanga. avanga pēr stefaani, raakkal. avanga ennōda marumagalgal illa, magalgal! avanga rendu pērumē yegōvaavai mulu irudhayatthōdu nēsikkiraanga.—ebē. 6:6.

naan nyaanasnaanam edutthadhukku appuram 16 varusham rōt thīvula sēvai senjēn. anga enakku niraiya nalla nanbargal kidaichaanga. arumaiyaana mūppargalōda sēvai senja ninaivugalai ennaala marakkavē mudiyaadhu. adhōda niraiya payana kangaanigalōda palagura vaaippum enakku kidaichadhu. avangakitta irundhu naan niraiya vishayangalai katthukkittēn. yegōvaa mēla aalamaana anbu vaichirundha andha sagōdharargalōda palagunadhu enakku kidaicha periya baakkiyam. 1987-la naanga kudumbamaa vadakku karōlinaavukku maarippōnōm. anga thēvai adhigamulla idatthula sēvai senjōm. angēyum niraiya nalla nanbargal engalukku kidaichaanga. * (adikkurippai paarunga.)

aagast 2002-la, amerikkaavula irukkura pēttarsan betthēlla sēvai seiya ennaiyum sūsanaiyum kūppittaanga. anga naan ūliya ilaakkaavula vēlai senjēn. sūsan laandariyila (salavai) vēlai senjaa. avalukku andha vēlai romba pidichirundhudhu. adhukku appuram 2005-la, aalum kulu angatthinaraa sēvai seira baakkiyam enakku kidaichadhu. andha vēlaiyai seiya enakku thagudhiyillaadha maadhiri unarndhēn. sūsankitta, ‘adhu romba poruppaana vēlai, niraiya ūrukku pōga vēndiyirukkum, niraiya vēlai seiya vēndiyirukkum’nu sonnappō aval romba yōsichaa. vimaanatthula payanam seiyanumnaa sūsanukku konjam kashtam, aanaa naanga vimaanatthuladhaan niraiya payanam seirōm. mattha aalum kulu angatthinargalin manaivigal sonna anbaana aalōsanai avalukku romba udhaviyaa irundhirukkiradhaa sūsan solraa. adhanaala ellaa vishayatthulayum enakku pakkabalamaa irukka aval kadinamaa muyarchi seiraa. naan avalai nēsikkiradhukku idhuvum oru kaaranam!

ennōda aafisla niraiya pērōda fōttōvai vaichirukkēn. en vaalkkaiya naan evlō sandhōshamaa vaalndhirukkēn enbadhai ovvoru fōttōvum enakku nyaabagappadutthum. yegōvaa mēla naan aarambatthula vaichirundha anbu kuraiyaama irukka innaikku varaikkum muyarchi seirēn. adhanaala enakku kidaicha aasīrvaadhangalukku alavē illai!