Хушхабар ба қалами Марқус
Бобҳо
Шарҳи мухтасар
-
Хизмати Яҳёи Таъмиддиҳанда (1–8)
Таъмид гирифтани Исо (9–11)
Шайтон Исоро васваса мекунад (12, 13)
Исо дар Ҷалил хизматашро сар мекунад (14, 15)
Даъват кардани шогирдони аввалин (16–20)
Исо девро аз марде берун мекунад (21–28)
Исо дар Кафарнаҳум бисёриҳоро шифо медиҳад (29–34)
Исо дар ҷойи беодам дуо мегӯяд (35–39)
Шифо додани махавӣ (40–45)
-
Дигаргун шудани Исо (1–13)
Шифо ёфтани писаре, ки дев дошт (14–29)
Барои каси имондор ҳама чиз имконпазир аст (23)
Исо боз маргашро пешгӯйӣ мекунад (30–32)
Баҳси шогирдон, ки кадомашон бузургтар аст (33–37)
«Ҳар кӣ зидди мо нест, бо мост» (38–41)
Агар узве ба гуноҳ тела диҳад (42–48)
«Бонамак бошед» (49, 50)
-
Маслиҳати коҳинон дар бораи куштани Исо (1, 2)
Рехтани равғани хушбӯй ба сари Исо (3–9)
Яҳудо ба Исо хиёнат мекунад (10, 11)
Охирин Иди Раҳоӣ (12–21)
Муқаррар кардани Шоми ёдбуд (22–26)
Пешгӯйӣ дар бораи Исоро инкор кардани Петрус (27–31)
Дуои Исо дар Ҷатсамонӣ (32–42)
Дастгир шудани Исо (43–52)
Исоро доварӣ кардани Шӯрои олии яҳудиён (53–65)
Петрус Исоро инкор мекунад (66–72)
-
Зинда шудани Исо (1–8)