ИНТИХОБ аз рӯйи китоб 1 Мӯсо 2 Мӯсо 3 Мӯсо 4 Мӯсо 5 Мӯсо Юшаъ Доварон Рут 1 Подшоҳон 2 Подшоҳон 3 Подшоҳон 4 Подшоҳон 1 Воқеанома 2 Воқеанома Эзро Наҳемё Эстер Айюб Забур Панднома Пандгӯ Шоҳсуруд Ишаъё Ирмиё Нолаҳо Ҳизқиёл Дониёл Ҳушаъ Юил Омӯс Убадё Юнус Мико Наҳум Ҳабаққуқ Сафанё Ҳаҷҷай Закарё Малокӣ Матто Марқус Луқо Юҳанно Корнома Румиён 1 Қӯринтиён 2 Қӯринтиён Ғалотиён Эфсӯсиён Филиппиён Қӯлассиён 1 Таслӯникиён 2 Таслӯникиён 1 Тимотиюс 2 Тимотиюс Титус Филемӯн Ибриён Яъқуб 1 Петрус 2 Петрус 1 Юҳанно 2 Юҳанно 3 Юҳанно Яҳудо Ошкорсозӣ аз рӯйи боб 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Хушхабар ба қалами Юҳанно Бобҳо 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Шарҳи мухтасар 1 Калом ҷисм шуд (1–18) Ҷавоби Яҳё ба фиристодагони фарисиён (19–28) Исо — Барраи Худо (29–34) Шогирдони аввалини Исо (35–42) Филиппус ва Натанъил (43–51) 2 Тӯй дар Қоно; ба шароб табдил додани об (1–12) Исо ибодатгоҳро тоза мекунад (13–22) Исо дили одамро медонад (23–25) 3 Исо ва Ниқӯдимус (1–21) Дубора таваллуд шудан (3–8) Худо ҷаҳонро дӯст дошт (16) Шоҳидии охирини Яҳё дар бораи Исо (22–30) Касе, ки аз болост (31–36) 4 Исо ва зани сомарӣ (1–38) Парастиш «дар рӯҳ ва ростӣ» (23, 24) Бисёре аз сомариён ба Исо имон меоранд (39–42) Исо писари ходими дарборро сиҳат мекунад (43–54) 5 Шифо ёфтани марди бемор дар Байт-Ҳасдо (1–18) Ба Исо Падараш қудрат додааст (19–24) Мурдагон овози Исоро мешунаванд (25–30) Шаҳодат дар бораи Исо (31–47) 6 Исо 5000 мардро сер мекунад (1–15) Исо рӯ-рӯйи об роҳ меравад (16–21) Исо — «нони ҳаёт» (22–59) Бисёриҳо аз суханони Исо ба хашм меоянд (60–71) 7 Исо дар Иди Хаймаҳо (1–13) Исо дар ид таълим медиҳад (14–24) Ақидаҳои гуногун дар бораи Масеҳ (25–52) 8 Падар дар бораи Исо шаҳодат медиҳад (12–30) Исо — «нури ҷаҳон» (12) Насли Иброҳим (31–41) «Ростӣ шуморо озод хоҳад кард» (32) Фарзандони Иблис (42–47) Исо ва Иброҳим (48–59) 9 Исо кӯри модарзодро шифо медиҳад (1–12) Фарисиён марди шифоёфтаро пурсуков мекунанд (13–34) Кӯр будани фарисиён (35–41) 10 Чӯпон ва қӯраҳои гӯсфандон (1–21) Исо чӯпони нек аст (11–15) «Ман гӯсфандони дигаре ҳам дорам» (16) Яҳудиён Исоро гирд мекунанд (22–39) Бисёри яҳудиён имон намеоранд (24–26) «Гӯсфандони ман ба овозам гӯш медиҳанд» (27) Писар ва Падар якдиланд (30, 38) Бисёриҳо дар тарафи дигари Урдун имон меоранд (40–42) 11 Марги Лаъзор (1–16) Исо Мартову Марямро дилбардорӣ мекунад (17–37) Лаъзорро зинда кардани Исо (38–44) Исоро куштан мехоҳанд (45–57) 12 Марям ба пойҳои Исо равған мерезад (1–11) Ба Ерусалим даромадани Исо (12–19) Исо маргашро пешгӯйӣ мекунад (20–37) Беимонии яҳудиён пешгӯйӣ шуда буд (38–43) Исо барои наҷот додани ҷаҳон омад (44–50) 13 Исо пойҳои шогирдонашро мешӯяд (1–20) Хиёнаткор будани Яҳудо (21–30) Амри нав (31–35) «Агар дар байнатон муҳаббат бошад» (35) Исоро инкор кардани Петрус пешгӯйӣ мешавад (36–38) 14 Исо роҳи ягона ба сӯйи Падар аст (1–14) «Ман роҳ, ростӣ ва ҳаёт ҳастам» (6) Исо рӯҳи муқаддасро ваъда медиҳад (15–31) «Падар аз ман бузургтар аст» (28) 15 Мисол дар бораи токи ҳақиқӣ (1–10) Шогирдон бояд якдигарро мисли Масеҳ дӯст доранд (11–17) «Муҳаббати бузургтар аз ин нест» (13) Ҷаҳон аз шогирдони Исо нафрат мекунад (18–27) 16 Шогирдони Исоро кушта метавонанд (1–4а) Амали рӯҳи муқаддас (4б–16) Ғами шогирдон ба хурсандӣ табдил меёбад (17–24) Исо бар ҷаҳон ғолиб омад (25–33) 17 Дуои охирини Исо бо расулон (1–26) Шинохтани Худо сӯйи ҳаёти ҷовидонӣ мебарад (3) Масеҳиён қисми ин ҷаҳон нестанд (14–16) «Каломи ту ростист» (17) «Номи туро ба онҳо шиносондам» (26) 18 Яҳудо ба Исо хиёнат мекунад (1–9) Петрус шамшер мекашад (10, 11) Исоро назди Ҳонон мебаранд (12–14) Петрус бори аввал Исоро инкор мекунад (15–18) Исо дар пеши Ҳонон (19–24) Дуюм ва сеюм бор Исоро инкор кардани Петрус (25–27) Исо дар назди Пилотус (28–40) «Подшоҳии ман аз ин ҷаҳон нест» (36) 19 Исоро қамчинкорӣ ва масхара мекунанд (1–7) Пилотус боз ба Исо савол медиҳад (8–16а) Исоро дар Ҷолҷолто мехкӯб мекунанд (16б–24) Исо ғами модарашро мехӯрад (25–27) Марги Исо (28–37) Гӯрондани Исо (38–42) 20 Қабри холӣ (1–10) Исоро дидани Марями Маҷдалия (11–18) Намудор шудани Исо ба шогирдон (19–23) Шубҳа ва сипас боварӣ ҳосил кардани Тумо (24–29) Мақсади навиштани ин дастхат (30, 31) 21 Исо ба шогирдонаш намудор мешавад (1–14) Петрус мегӯяд, ки Исоро дӯст медорад (15–19) «Барраҳои маро бичарон» (17) Ояндаи шогирди дӯстдоштаи Исо (20–23) Хулоса (24, 25) Пешина Навбатӣ Чоп кардан Ба дигарон фиристодан Ба дигарон фиристодан Шарҳи мухтасари Юҳанно КИТОБИ МУҚАДДАС — ТАРҶУМАИ ДУНЁИ НАВ Шарҳи мухтасари Юҳанно тоҷикӣ Шарҳи мухтасари Юҳанно https://cms-imgp.jw-cdn.org/img/p/1001061100/univ/wpub/1001061100_univ_sqr_xl.jpg nwt Юҳанно