Китоби чоруми Мӯсо (Саршуморӣ)
Бобҳо
Шарҳи мухтасар
-
Хаймагоҳ ба дастаҳои сеқабилагӣ тақсим мешавад (1–34)
-
Қурбониҳои бозшавии хаймаи муқаддас (1–89)
-
Худо бар мардуми шикоятгар оташ мефиристад (1–3)
Мардум фиғон бардошта, гӯшт металабанд (4–9)
Мӯсо аз дасти мардум ба дод меояд (10–15)
Яҳува ба 70 пир рӯҳашро медиҳад (16–25)
Элдод ва Медод; Юшаъ барои Мӯсо рашк мекунад (26–30)
Аз осмон бедона меборад; мардум барои баднафсияшон ҷазо мегиранд (31–35)
-
Қонунҳо дар бораи қурбониҳо (1–21)
Барои мардуми таҳҷоӣ ва барои ғариб як қонун аст (15, 16)
Қурбониҳо барои гуноҳҳое, ки нохост карда мешаванд (22–29)
Ҷазо барои гуноҳҳое, ки дидаву дониста карда мешаванд (30, 31)
Касе, ки қонуни рӯзи шанберо мешиканад, кушта мешавад (32–36)
Либоси исроилиён бояд шилшила дошта бошад (37–41)
-
Асои Ҳорун гул мекунад (1–13)
-
Гови сурх ва оби поксозӣ (1–22)
-
Саршумории дуюми қабилаҳои Исроил (1–65)
-
Дар тарафи шарқии Урдун замин гирифтани баъзе қабилаҳо (1–42)
-
Қонун дар бораи мерос гирифтани занон (1–13)