เยเรมีย์ 5:1-31
5 เดินไปตามถนนในกรุงเยรูซาเล็มสิ
มองไปรอบ ๆ และดูให้ดี
ไปเสาะหาตามลานสาธารณะด้วยดูซิว่าเจ้าจะเจอคนที่มีความยุติธรรมสักคนไหม+คือคนที่พยายามเป็นคนซื่อสัตย์ถ้าเจ้าเจอ เราก็จะยกโทษให้เมืองนี้
2 แม้พวกเขาจะสาบานต่อพระยะโฮวาผู้มีชีวิตอยู่
แต่พวกเขาก็ยังสาบานหลอก ๆ+
3 พระยะโฮวา พระองค์มองหาความซื่อสัตย์ไม่ใช่หรือ?+
พระองค์ตีพวกเขา แต่พวกเขาไม่รู้สึกอะไร
แม้พระองค์ทำลายพวกเขา แต่พวกเขาก็ยังไม่ได้บทเรียน+
พวกเขาหัว*แข็งยิ่งกว่าหิน+และไม่ยอมกลับมาหาพระองค์+
4 ผมคิดในใจว่า “คงเป็นเพราะพวกเขาเป็นคนต่ำต้อย
พวกเขาทำอะไรโง่ ๆ เพราะไม่รู้จักแนวทางของพระยะโฮวาและไม่รู้จักกฎหมายของพระเจ้าของพวกเขา
5 ผมจะไปพูดกับพวกคนใหญ่คนโตเพราะพวกเขาคงจะสนใจแนวทางของพระยะโฮวาและสนใจกฎหมายของพระเจ้าของพวกเขา+
แต่พวกเขาทุกคนก็หักแอกและดึงเชือกจนขาดหมดแล้ว”
6 เพราะอย่างนี้ สิงโตตัวหนึ่งจึงออกจากป่ามาขย้ำพวกเขาหมาป่าตัวหนึ่งจากที่ราบกันดารก็มาทำร้ายพวกเขาอยู่เรื่อย ๆและมีเสือดาวตัวหนึ่งคอยซุ่มอยู่ตามเมืองของพวกเขา
มันกัดฉีกทุกคนที่ออกจากเมืองเหล่านั้น
เพราะพวกเขาทำผิดมากมายและไม่ซื่อสัตย์หลายครั้งหลายหน+
7 เมื่อเจ้าทำอย่างนี้เราจะยกโทษให้เจ้าได้อย่างไร?
พวกลูกชายของเจ้าทิ้งเราไปพวกเขาสาบานโดยอ้างสิ่งที่ไม่ใช่พระเจ้า+
เราดูแลให้พวกเขามีทุกอย่างที่ต้องการแต่พวกเขาก็ยังเล่นชู้และพากันไปที่บ้านโสเภณี
8 พวกเขาเป็นเหมือนม้าตัวผู้ที่อยากผสมพันธุ์แต่ละคนต่างก็ร้องหาภรรยาของคนอื่น+
9 พระยะโฮวาบอกว่า “แล้วอย่างนี้เราไม่ควรเอาเรื่องพวกเขาหรือ?
เราไม่ควรแก้แค้นชนชาติที่ทำอย่างนี้หรือ?”+
10 “ไปทำลายสวนองุ่นของเมืองนี้แต่อย่าทำลายจนสิ้นซาก+
ตัดกิ่งองุ่นแตกใหม่ทิ้งไปซะเพราะมันไม่ได้เป็นของพระยะโฮวา
11 เพราะพวกอิสราเอลและยูดาห์ได้ทรยศเรามากเหลือเกิน” พระยะโฮวาบอกไว้อย่างนี้+
12 “พวกเขาไม่ยอมรับพระยะโฮวาและชอบพูดว่า‘พระองค์จะไม่ทำอะไรพวกเราหรอก*+
พวกเราจะไม่เจอหายนะไม่เจอคมดาบและความอดอยากเลย’+
13 พวกผู้พยากรณ์พูดแต่เรื่องไร้สาระพวกเขาไม่มีคำของเรา
ขอให้พวกเขาสาบสูญไปเหมือนคำพูดของพวกเขาเอง”
14 พระยะโฮวาพระเจ้าผู้เป็นจอมทัพจึงบอกว่า
“เพราะพวกเขาพูดอย่างนั้นเราจะทำให้คำพูดของเราเป็นเหมือนไฟในปากเจ้า+ส่วนชนชาตินี้เป็นเหมือนฟืนและคำพูดของเราจะเผาพวกเขา”+
15 พระยะโฮวาบอกว่า “ชาวอิสราเอล เราจะพาชาติหนึ่งจากแดนไกลมาต่อสู้พวกเจ้า+
ชาตินั้นเป็นชาติเก่าแก่
เป็นชาติที่มีมาแต่โบราณชาตินั้นพูดภาษาที่พวกเจ้าไม่รู้จักพวกเจ้าจะไม่เข้าใจว่าพวกเขาพูดอะไร+
16 กระบอกใส่ลูกธนูของพวกเขาเป็นเหมือนหลุมศพที่เปิดอยู่พวกเขาทุกคนเป็นนักรบ
17 พวกเขาจะทำลายพืชผลและอาหารของพวกเจ้า+
จะฆ่าลูกชายลูกสาวของพวกเจ้า
จะฆ่าฝูงสัตว์ของพวกเจ้า
จะทำลายเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของพวกเจ้า
และจะใช้ดาบทำลายเมืองที่มีป้อมปราการซึ่งพวกเจ้าวางใจ”
18 พระยะโฮวาบอกว่า “แม้แต่ในเวลานั้น เราก็จะไม่ทำลายพวกเจ้าจนสิ้นซาก+
19 และถ้าพวกเขาถามว่า ‘ทำไมพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราทำอย่างนี้?’ เจ้าต้องบอกพวกเขาว่า ‘เพราะพวกเจ้าทิ้งเราไปนมัสการพระของคนต่างชาติในแผ่นดินของพวกเจ้าเอง ดังนั้น พวกเจ้าจะต้องไปรับใช้คนต่างชาติในแผ่นดินที่ไม่ใช่ของพวกเจ้า’”+
20 ไปบอกเรื่องนี้กับลูกหลานของยาโคบและไปประกาศในยูดาห์ว่า
21 “ฟังทางนี้ ชนชาติที่โง่และไร้ปัญญา+
พวกเจ้ามีตาแต่มองไม่เห็น+พวกเจ้ามีหูแต่ไม่ได้ยิน+
22 พระยะโฮวาบอกว่า ‘พวกเจ้าไม่เกรงกลัวเราหรือ?พวกเจ้าควรจะกลัวเราจนตัวสั่นไม่ใช่หรือ?
เราใช้ทรายกั้นทะเลไว้และตั้งกฎถาวรที่มันจะฝ่าฝืนไม่ได้
แม้คลื่นจะซัดมา มันก็ข้ามไปไม่ได้ถึงมันจะร้องคำรามแต่ก็ล้ำเขตไปไม่ได้+
23 แต่ชนชาตินี้มีใจดื้อดึงและคิดกบฏพวกเขาทิ้งเราไปทำตามใจตัวเอง+
24 พวกเขาไม่ได้คิดว่า
“พวกเราควรจะเกรงกลัวพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราพระองค์ให้มีฝนตกตามฤดูกาลทั้งฝนในฤดูใบไม้ร่วงและฝนในฤดูใบไม้ผลิและให้เรามีฤดูเก็บเกี่ยวพืชผล”+
25 ความผิดของพวกเจ้าทำให้สิ่งเหล่านั้นไม่มีอีกแล้วบาปของพวกเจ้าทำให้พวกเจ้าไม่ได้รับสิ่งดี+
26 เพราะมีคนชั่วอยู่ท่ามกลางประชาชนของเรา
พวกเขาเป็นเหมือนคนล่านกที่หมอบอยู่กับพื้นและคอยเฝ้าดู
พวกเขาวางกับดักมรณะไว้จับคน
27 บ้านของพวกเขามีแต่การหลอกลวง+เหมือนกรงที่มีนกอยู่เต็ม
พวกเขาจึงมีอำนาจและร่ำรวย
28 พวกเขาอ้วนท้วนผิวพรรณเต่งตึงและทำแต่เรื่องชั่ว
พวกเขาไม่ช่วยสู้คดีให้ลูกกำพร้าพ่อ+เพราะอยากให้ตัวเองเจริญรุ่งเรืองและพวกเขาไม่ให้ความยุติธรรมกับคนจน’”+
29 พระยะโฮวาบอกว่า “แล้วอย่างนี้เราไม่ควรเอาเรื่องพวกเขาหรือ?
เราไม่ควรแก้แค้นชนชาติที่ทำอย่างนี้หรือ?
30 มีเรื่องน่าตกใจและน่ารังเกียจเกิดขึ้นในแผ่นดินนี้
31 นั่นคือ พวกผู้พยากรณ์พูดแต่เรื่องโกหก+พวกปุโรหิตใช้อำนาจควบคุมคนอื่น
และประชาชนของเราก็ชอบแบบนั้น+
แต่เมื่อจุดจบมาถึง พวกเจ้าจะทำอย่างไร?”