1, 2. (a) Sino ang pinakadakilang saksi ni Jehova? (b) Ano ang kahulugan ng pangalang Jesus? Paano namuhay ang Anak ng Diyos ayon sa kahulugang iyon?

“DAHIL dito ay ipinanganak ako, at dahil dito ay dumating ako sa sanlibutan, upang ako ay magpatotoo sa katotohanan.” (Basahin ang Juan 18:33-37.) Noong nililitis si Jesu-Kristo, sinabi niya ang mga salitang iyan sa Romanong gobernador ng Judea. Katatapos pa lang aminin ni Jesus na isa siyang hari. Makalipas ang mga taon, tinukoy ni apostol Pablo ang lakas ng loob na ito ni Jesus, “na bilang isang saksi ay gumawa ng mainam na pangmadlang pagpapahayag sa harap ni Poncio Pilato.” (1 Tim. 6:13) Oo, kailangan ang lakas ng loob para maging “saksing tapat at totoo” sa gitna ng napopoot na sanlibutan ni Satanas!—Apoc. 3:14.

² Bilang miyembro ng bansang Judio, si Jesus ay isa nang saksi ni Jehova nang ipanganak siya. (Isa. 43:10) Oo, siya ang pinakadakilang saksi na ginamit ng Diyos alang-alang sa Kaniyang pangalan. Namuhay si Jesus ayon sa kahulugan ng pangalang ibinigay sa kaniya ng Diyos. Nang sabihin ng isang anghel kay Jose, ang ama-amahan ni Jesus, na ang isisilang ni Maria ay sa pamamagitan ng banal na espiritu, idinagdag nito: “Siya ay magsisilang ng isang anak na lalaki, at tatawagin mong Jesus ang kaniyang pangalan, sapagkat ililigtas niya ang kaniyang bayan mula sa kanilang mga kasalanan.” (Mat. 1:20, 21) Sang-ayon ang mga iskolar ng Bibliya na ang pangalang Jesus ay mula sa pangalang Hebreo na  Jesua at may pinaikling anyo ng pangalan ng Diyos; nangangahulugan itong “Si Jehova ay Kaligtasan.” Kaayon ng kahulugan ng kaniyang pangalan, tinulungan ni Jesus ang “nawawalang mga tupa ng sambahayan ng Israel” na magsisi para muli nilang matamo ang pagsang-ayon ni Jehova. (Mat. 10:6; 15:24; Luc. 19:10) Kaya naman buong-sigasig na nangaral si Jesus tungkol sa Kaharian ng Diyos. Iniulat ng manunulat ng Ebanghelyo na si Marcos: “Pumaroon si Jesus sa Galilea, na ipinangangaral ang mabuting balita ng Diyos at sinasabi: ‘Ang takdang panahon ay natupad na, at ang kaharian ng Diyos ay malapit na. Magsisi na kayo, at magkaroon kayo ng pananampalataya sa mabuting balita.’ ” (Mar. 1:14, 15) Buong-tapang ding tinuligsa ni Jesus ang mga Judiong lider ng relihiyon, isang dahilan kung bakit nila siya ipinapatay.—Mar. 11:17, 18; 15:1-15.

3. Ano ang nangyari nang ikatlong araw pagkamatay ni Jesus?

³ Pero himala ng mga himala! Tatlong araw makalipas ang malupit na kamatayan ni Jesus, siya ay binuhay-muli ni Jehova, hindi bilang tao, kundi bilang imortal na espiritu. (1 Ped. 3:18) Para patunayan ito, nagkatawang-tao ang Panginoong Jesus at nagbigay ng patotoo na binuhay siyang muli. Nang mismong araw na buhayin siyang muli, nagpakita siya sa iba’t ibang alagad nang di-kukulangin sa limang pagkakataon.—Mat. 28:8-10; Luc. 24:13-16, 30-36; Juan 20:11-18.

4. Anong pagtitipon ang pinangasiwaan ni Jesus matapos siyang buhaying-muli? Anong utos ang ibinigay niya sa mga alagad?

⁴ Nagtitipon ang mga apostol ni Jesus at ang iba pa nang magpakita siya sa kanila sa ikalimang pagkakataon. Sa di-malilimutang okasyong iyon, nagdaos siya ng maituturing na isang pag-aaral sa Salita ng Diyos. “Lubusan niyang binuksan ang kanilang mga pag-iisip upang maintindihan ang kahulugan ng Kasulatan.” Kaya naintindihan nila na ang kaniyang kamatayan sa kamay ng mga kaaway ng Diyos at ang kaniyang makahimalang pagkabuhay-muli ay inihula sa Kasulatan. Sa pagtatapos ng mahalagang pagtitipong iyon, nagbigay si Jesus ng malinaw na utos sa kaniyang mga alagad. Sinabi niya na “salig sa kaniyang pangalan ay ipangangaral ang pagsisisi ukol sa kapatawaran ng mga kasalanan sa lahat ng mga bansa—pasimula sa Jerusalem.” Idinagdag niya: “Kayo ay magiging mga saksi tungkol sa mga bagay na ito.”—Luc. 24:44-48.

5, 6. (a) Bakit sinabi ni Jesus: “Kayo ay magiging mga saksi ko”? (b) Anong bagong aspekto ng layunin ni Jehova ang kailangang ipangaral ng mga alagad ni Jesus?

⁵ Kaya 40 araw matapos siyang buhaying muli, nang magpakita si Jesus sa huling pagkakataon, tiyak na naintindihan ng kaniyang mga apostol ang simple ngunit mapuwersang utos na ito: “Kayo ay magiging mga saksi ko kapuwa sa Jerusalem at sa buong Judea at Samaria at hanggang sa pinakamalayong bahagi ng lupa.” (Gawa 1:8) Bakit sinabi ni Jesus: “Kayo ay magiging mga saksi ko,” at hindi ni Jehova? Puwede sanang sabihin ni Jesus na saksi ni Jehova, pero ang kausap niya ay mga Israelita kaya mga saksi ni Jehova na sila.

⁶ Isang bagong aspekto ng layunin ni Jehova ang kailangang ipangaral ng mga alagad ni Jesus. Ito ay mas malawak kaysa sa pagliligtas sa Israel mula sa pagkaalipin sa Ehipto at pagkabihag sa Babilonya. Ang kamatayan at pagkabuhay-muli ni Jesu-Kristo ang naging saligan ng paglaya mula sa pinakamasaklap na uri ng pagkabihag—pagkaalipin sa kasalanan at kamatayan. Nang ang mga alagad ni Jesus ay pahiran ng banal na espiritu noong Pentecostes 33 C.E., nagsimula silang magpatotoo tungkol sa “mariringal na mga bagay ng Diyos,” at marami ang tumugon. Mula sa kanan ng Diyos sa langit, nakita ni Jesus ang mas malawak na kahulugan ng kaniyang pangalan, nang libo-libo ang magsisi  at manampalataya sa kaniya bilang paraan ng pagliligtas ni Jehova.—Gawa 2:5, 11, 37-41.

7. Ano ang pinatunayan ng mga pangyayari noong Pentecostes 33 C.E.?

⁷ Pinatunayan ng mga pangyayari noong Pentecostes 33 C.E. na tinanggap ni Jehova ang halaga ng sakdal na hain ni Jesus bilang pambayad, o panakip, sa kasalanan. (Heb. 9:11, 12, 24) Gaya ng ipinaliwanag ni Jesus, dumating siya “hindi upang paglingkuran, kundi upang maglingkod at ibigay ang kaniyang kaluluwa bilang pantubos na kapalit ng marami.” (Mat. 20:28) Hindi lang ang nagsisising mga Judio ang kabilang sa “marami” na makikinabang sa pantubos. Sa halip, kalooban ng Diyos na ang “lahat ng uri ng mga tao ay maligtas,” dahil ang pantubos ay “nag-aalis ng kasalanan ng sanlibutan!”—1 Tim. 2:4-6; Juan 1:29.

8. Gaano kalawak ang narating ng pangangaral ng mga alagad ni Jesus, at paano ito naging posible?

⁸ May lakas ng loob ba ang unang mga alagad ni Jesus para patuloy na mangaral tungkol sa kaniya? Oo, pero hindi sarili nilang lakas. Pinakilos sila ng banal na espiritu ni Jehova at pinatibay para magpatuloy sa pangangaral. (Basahin ang Gawa 5:30-32.) Mga 27 taon pagkaraan ng Pentecostes 33 C.E., masasabing ang ‘katotohanan ng mabuting balita’ ay nakarating na sa mga Judio at mga Gentil sa maraming iba’t ibang lugar.—Col. 1:5, 23.

9. Gaya ng inihula, ano ang nangyari sa orihinal na kongregasyong Kristiyano?

⁹ Pero nakalulungkot, unti-unting narumhan ang orihinal na kongregasyong Kristiyano. (Gawa 20:29, 30; 2 Ped. 2:2, 3; Jud. 3, 4) Gaya ng ipinahiwatig ni Jesus, ang gayong apostasya, na itinataguyod ng “isa na balakyot,” si Satanas, ay lalaganap at pansamantalang matatabunan ang tunay na Kristiyanismo hanggang sa “katapusan ng sistema ng mga bagay.” (Mat. 13:37-43) Pagkatapos, iluluklok ni Jehova si Jesus bilang Hari ng sangkatauhan. Nangyari iyan noong Oktubre 1914, na siyang pasimula ng “mga huling araw” ng sistema ni Satanas.—2 Tim. 3:1.

10. (a) Anong mahalagang petsa ang tinukoy ng modernong-panahong mga pinahirang Kristiyano? (b) Ano ang nangyari noong Oktubre 1914, at paano naging malinaw sa atin ang pangyayaring iyon?

¹⁰ Patiunang tinukoy ng modernong-panahong mga pinahirang Kristiyano ang Oktubre 1914 bilang isang mahalagang  petsa. Ibinatay nila ito sa hula ni Daniel tungkol sa isang malaking punungkahoy na pinutol at muling tutubo pagkatapos ng “pitong panahon.” (Dan. 4:16) Ang yugtong ito rin ang tinutukoy ni Jesus bilang ang “takdang panahon ng mga bansa” sa hula niya tungkol sa kaniyang pagkanaririto at sa “katapusan ng sistema ng mga bagay.” Mula noong 1914, ang ‘tanda ng pagkanaririto’ ni Kristo bilang bagong Hari ng lupa ay malinaw nang makikita ng lahat. (Mat. 24:3, 7, 14; Luc. 21:24) Kaya mula noon, kasama na sa “mariringal na mga bagay ng Diyos” ang pagluluklok ni Jehova kay Jesus bilang Hari ng sangkatauhan.

11, 12. (a) Ano ang sinimulang gawin ng bagong Hari ng lupa noong 1919 pagkaraan ng digmaan? (b) Ano ang nangyari mula noong kalagitnaan ng dekada ’30? (Tingnan ang larawan sa simula ng artikulo.)

¹¹ Bilang bagong Hari ng lupa, di-nagtagal ay sinimulang palayain ni Jesu-Kristo ang kaniyang pinahirang mga tagasunod mula sa pagkabihag sa “Babilonyang Dakila.” (Apoc. 18:2, 4) Noong 1919, pagkaraan ng digmaan, naging posible ang isang pambuong-daigdig na pangangaral tungkol sa pagliligtas ng Diyos sa pamamagitan ng pantubos at sa mabuting balita ng itinatag na Kaharian. Sinamantala ng pinahirang mga Kristiyano ang pagkakataong iyon, at libo-libo pang pinahiran ang natipon para maging tagapagmanang kasama ni Kristo.

¹² Mula noong kalagitnaan ng dekada ’30, maliwanag na sinisimulan nang tipunin ni Kristo ang milyon-milyong “ibang mga tupa,” na bubuo sa isang “malaking pulutong” mula sa iba’t ibang bansa. Sa pangunguna ng pinahirang mga Kristiyano, tinutularan din ng malaking pulutong na ito ang halimbawa ni Jesus at ipinangangaral na utang nila sa Diyos at kay Kristo ang kanilang kaligtasan. Sa pamamagitan ng patuloy na pangangaral at pananampalataya sa pantubos ni Kristo, makaliligtas ang mga ito sa “malaking kapighatian,” na tatapos sa sanlibutan ni Satanas.—Juan 10:16; Apoc. 7:9, 10, 14.

13. Bilang mga Saksi ni Jehova, ano ang determinado nating gawin? Paano tayo magtatagumpay?

¹³ Patuloy sana nating pahalagahan ang pribilehiyong maging Saksi sa “mariringal na mga bagay” na ginawa ng Diyos na Jehova at sa mga pangako niya para sa hinaharap. Pero hindi laging madali ang gayong pagpapatotoo. Marami sa ating mga kapatid ang nangangaral sa mga teritoryong laganap ang kawalang-interes, panunuya, o pag-uusig. Matutularan natin ang ginawa ni apostol Pablo at ng kaniyang mga kasama. Sinabi niya: “Nag-ipon kami ng katapangan sa pamamagitan ng ating Diyos upang salitain sa inyo ang mabuting balita ng Diyos nang may labis na pakikipagpunyagi.” (1 Tes. 2:2) Kaya huwag tayong susuko. Sa halip, maging determinado tayong  manatiling tapat sa ating pag-aalay habang gumuguho ang sistema ni Satanas. (Isa. 6:11) Hindi natin ito magagawa sa sarili nating lakas. Gaya ng sinaunang mga Kristiyano, dapat nating hilingin kay Jehova na bigyan tayo ng “lakas na higit sa karaniwan” sa pamamagitan ng banal na espiritu.—Basahin ang 2 Corinto 4:1, 7; Luc. 11:13.

14, 15. (a) Paano tinrato ang mga Kristiyano noong unang siglo? Ano ang sinabi ni apostol Pedro tungkol sa kanila? (b) Ano ang dapat nating madama kapag sinasalansang tayo dahil sa pagiging mga Saksi ni Jehova?

¹⁴ Milyon-milyon ngayon ang nag-aangking Kristiyano, “ngunit itinatatwa nila [ang Diyos] sa pamamagitan ng kanilang mga gawa, dahil sila ay karima-rimarim at masuwayin at di-sinang-ayunan para sa anumang uri ng mabuting gawa.” (Tito 1:16) Tandaan na noong unang siglo, ang mga tunay na Kristiyano ay kinapootan ng marami—ng karamihan pa nga. Kaya naman sumulat si apostol Pedro: “Kung dinudusta kayo dahil sa pangalan ni Kristo, kayo ay maligaya, sapagkat . . . ang espiritu mismo ng Diyos . . . ay namamalagi sa inyo.”—1 Ped. 4:14.

¹⁵ Kapit ba ang kinasihang mga salitang ito sa mga Saksi ni Jehova ngayon? Oo, dahil sumasaksi tayo sa pagkahari ni Jesus. Kapag kinapopootan tayo dahil taglay natin ang pangalan ni Jehova, katumbas iyon ng ‘pagdusta sa atin dahil sa pangalan ni Jesu-Kristo.’ Sinabi niya sa mga sumasalansang sa kaniya: “Ako ay pumarito sa pangalan ng aking Ama, ngunit hindi ninyo ako tinatanggap.” (Juan 5:43) Kaya kapag sinasalansang ka dahil sa pangangaral, huwag masiraan ng loob. Katibayan iyon na sinasang-ayunan ka ng Diyos at na ‘namamalagi sa iyo’ ang kaniyang espiritu.

16, 17. (a) Ano ang nararanasan ng bayan ni Jehova sa iba’t ibang bahagi ng mundo? (b) Ano ang determinasyon mo?

¹⁶ Tandaan din na may magagandang pagsulong sa iba’t ibang bahagi ng mundo. Kahit sa mga teritoryong madalas gawin, may mga tao pa ring handang makinig sa mensahe tungkol sa kaligtasan. Maging matiyaga nawa tayo sa pagdalaw-muli sa mga interesado at, kung posible, turuan natin sila sa Bibliya at tulungang sumulong tungo sa pag-aalay at bautismo. Malamang na nadarama mo rin ang damdamin ni Sarie na taga-South Africa, na mahigit 60 taon nang aktibo sa pagpapatotoo. Sinabi niya: “Talagang nagpapasalamat ako na sa pamamagitan ng haing pantubos ni Jesus, puwede akong magkaroon ng mabuting kaugnayan kay Jehova, ang Soberano ng uniberso; masaya akong ipaalam sa iba ang kaniyang maluwalhating pangalan.” Natulungan niya at ng kaniyang asawang si Martinus ang marami na maging mga mananamba ni Jehova, kabilang na ang kanilang tatlong anak. Sinabi pa ni Sarie: “Wala nang ibang gawain ang nagbibigay ng higit na kasiyahan, at sa pamamagitan ng kaniyang banal na espiritu, binibigyan tayo ni Jehova ng lakas na kailangan para makapagpatuloy sa nagliligtas-buhay na gawaing ito.”

¹⁷ Tayo man ay mga bautisadong Kristiyano o may tunguhing magpabautismo, dapat tayong magpasalamat sa pribilehiyong maging bahagi ng pambuong-daigdig na kongregasyon ng mga Saksi ni Jehova. Kaya patuloy na lubusang magpatotoo habang sinisikap mong hindi marumhan ng masamang sanlibutan ni Satanas. Sa paggawa nito, mapararangalan mo ang pangalan ng ating maibiging Ama sa langit, si Jehova.