Brezilya’da cemaatin olmadığı bir sahada hizmet eden özel öncü bir çift, sahalarında 13 yıl önce Kutsal Kitabı incelemiş Valdira adlı bir kadın olduğunu öğrendiler. Tehlikeli nehirlerden geçip tozlu yolları aştıktan sonra Valdira’yla tanıştılar. Bu kadın tekrar inceleme yapmaya çok istekliydi. Ülkenin ücra bir kesiminde yaşadığından, onunla tetkik yapılabilmesi için bazı özel  düzenlemeler yapılmalıydı. Valdira’nın cep telefonu olsa da, sinyalin güçlü olduğu tek yer evinden uzaktaki bir tarlaydı. Ayrıca inceleme yapmak için sadece akşam saat dokuzdan sonra vakti oluyordu. Şu sahneyi gözünüzde canlandırın: Genç bir kadın elinde cep telefonuyla gece vakti tek başına bir tarlada oturuyor ve mum ışığında Kutsal Kitabı inceliyor.

Valdira telefonuyla pazar günleri yapılan ibadetleri de dinliyor. Kutsal Kitabını, Gözcü Kulesi dergisini ve ilahi kitabını yanına alarak tarlaya gidiyor. Yağmurlu havalarda yanına bir de şemsiye alıyor.

Mart ayında Valdira yaklaşık 90 kilometre uzaklıktaki İbadet Salonuna gitti. Yeni Dünya Çevirisi’nin gözden geçirilmiş Portekizce baskısı çıkacağı için özel bir toplantı düzenlenmişti. Bu yeni Kutsal Kitaptan almak Valdira’yı çok sevindirdi. Kutsal Kitabı incelemek için gösterdiği çabalardan ötürü kardeşler onu övdüğünde Valdira “Aslında o kadar da zor değil” dedi.

Yukpa yerlileri Kolombiya’da yaşayan Kızılderili bir halktır. Özel öncü olan Frank, Yukpa yerlilerinin yaşadığı bir bölgeyi ziyaret etmeden önce ona kabile reisi John Jairo’ya dikkat etmesi söylendi. Çünkü bu adam orada inançlarını yaymak isteyen birçok Hıristiyan grubu kovmuştu. Hatta bir keresinde kilise için para toplayan bir vaizi havaya ateş açarak korkutup kaçırmıştı.

Frank şunları anlatıyor: “O bölgeye vardığımızda bizi dinleyen ilk kişi John Jairo’nun kızlarından biriydi. Ona Kutsal Kitap Aslında Ne Öğretiyor? kitabını gösterdiğimizde, ‘İşte aradığım din bu!’ dedi. Sonra babasına  giderek geldiğimizi söyledi. John Jairo hemen bizi çağırttı. Onunla tanışacağımız için biraz gergindik. Biz daha hiçbir şey söylemeden, John Jairo şunları söyledi: ‘Sizin dininizin gerçek olduğunu biliyorum. Sekiz yıl önce Becerril’deki bir çöplükte kızıma verdiğiniz kitaptan buldum. Kitabı okudum ve o zamandan beri gelmenizi bekliyorum. Bir gün geleceğinizi biliyordum. Bana, aileme ve bu topluluğa Kutsal Kitabı öğretmenizi istiyorum. Kapımız size açık.’”

Frank şöyle devam ediyor: “Bu sözleri işitince gözyaşlarımıza hâkim olamadık. Tüm topluluk mesajımızı dinlemek için toplandı ve John Jairo anlattıklarımızı kendi dillerine çevirdi. Ayrılacağımız zaman eşyalarımızı  taşımamız için bize bir eşek verdi. Şimdi farklı topluluklardan 120 Yukpa yerlisiyle 47 Kutsal Kitap tetkiki idare ediyoruz. John Jairo ve kızı da Kutsal Kitabı inceleyen bu kişiler arasında.”

Ekvador’da yaşayan José, önceden koyu bir Katolikti. Şunları yazdı: “Yehova’nın Şahitlerinden nefret ediyordum. On yıl boyunca onlara çok kötü davrandım. İnsanları kışkırtıp Şahitlere karşı saldırı düzenler, onlara fiziksel şiddet uygular ve hırsızlıkla suçlardım. Karakola götürüldüklerinde de hücrelerinin kilidini bizzat kendim takmak için polislere ısrar ederdim. Bir keresinde bir Şahidin arabasını kullanılmayacak hale getirdik.  Başka bir zaman da, Şahitlerden birinin motosikletini tepeden aşağı attık.”

“2010 yılında domuz gribine yakalandım. Doktorum iyileşmek için And Dağları’ndaki evimden ayrılıp deniz kenarında daha sıcak bir yere gitmemi söyledi. Bir akrabamın deniz kenarındaki çiftliğine gittim, çiftlikle tek başıma ilgilenmem gerekiyordu. Yapayalnız olduğumdan biriyle konuşmaya çok ihtiyacım vardı. Peki çiftliğe kim geldi dersiniz? Tabii ki Yehova’nın Şahitleri! Konuşacak kimse olmadığından, mecburen onlarla konuştum. Bu arada Kutsal Kitabı ne kadar etkili şekilde kullandıklarını görünce çok şaşırdım. Sırf meraktan Kutsal Kitabı incelemeyi kabul ettim. Altı ay inceleme yaptıktan sonra, ilk defa bir ibadete katıldım. Şahitlerin sevgi dolu davranışlarından ve benimle ilgilenmelerinden çok etkilendim. Kendi kendime ‘Belki de gerçek din bunların dinidir’ diye düşündüm. İnceleme yapmaya devam ettim ve Nisan 2014’te vaftiz edildim.”

José şöyle devam ediyor: “Şahitlere bu kadar kötü davrandığım için çok pişmanım. Fakat Yehova bana hatamı bir ölçüde de olsa telafi etme fırsatı verdi. 4 Ekim 2014 tarihinde yapılan çevre ibadetinde, geçmişte Şahitlere nasıl zulmettiğimle ilgili benimle bir söyleşi yapıldı. Birader şöyle sordu: ‘Zulmettiğin kişilerden birinden özür dileme fırsatın olsaydı, kimden özür dilerdin?’ ‘Edmundo biraderden özür dilemek isterdim ama onu nasıl bulabileceğimi bilmiyorum’ diye cevap verdim. Ancak çevre gözetmeninin onu sahne arkasına çağırdığından haberim yoktu. Edmundo’yla kucaklaşıp ağladığımızı gören dinleyiciler gözyaşlarını tutamadı.”

Sıcak bir günde Paraguay’ın başkenti Asunción’da  hizmet eden birkaç hemşire kendilerine verilen sahayı henüz bitirmişti. Buna rağmen yakındaki birkaç evi de ziyaret etmek istediler. Aralarından biri şöyle dedi: “Belki biri dua ediyordur.” Köşedeki evde genç bir kadın kapıda duruyordu, hemşireleri güler yüzle selamladı ve Yehova’nın Şahidi olup olmadıklarını sordu. İş için bir ay önce Bolivya’dan Paraguay’a taşındığını söyledi. Taşınmadan önce, Bolivya’dayken Kutsal Kitabı inceliyordu. Fakat buradaki hiç kimse Şahitlerin yerini bilmiyordu. Bu kadın “Yehova, lütfen şahitler beni bulsun” diye dua ettiği gün hemşirelerle tanıştı. Kutsal Kitap tetkiki için düzenleme yaptılar.