ANNEM iyi kalpli ve dışadönük biriydi, Kutsal Kitabı çok seviyordu. Manado’da (Kuzey Sulawesi) görevli vaiz olarak hizmet eden Gertrud Ott’la tanıştığında Kutsal Kitabı incelemeyi hemen kabul etti ve hakikate geldi. Fakat o sırada başarılı bir bankacı olan ve daha sonra Cakarta Menkul Kıymetler Borsasına başkanlık eden babam Erwin, annemin yeni inancına şiddetle karşı çıktı.

Bir gün babam anneme öfkeyle şöyle dedi:

“Bir seçim yap, ya dinin ya ben!”

Annem uzun uzun düşündükten sonra, yumuşak bir ses tonuyla şöyle cevap verdi: “Ben hem seni hem de Yehova’yı seçiyorum.”

Babam söyleyecek bir söz bulamadı ve siniri birden geçti.

Fakat annemi çok sevdiği ve onun hikmetine, anlayışına çok değer verdiği için zamanla daha hoşgörülü biri oldu.

Fakat annem kocasının da hakikate gelmesini çok istiyordu. Bu konuyla ilgili hararetle dua ettikten sonra,  babamın yeni bir dil öğrenmeyi çok sevdiğini hatırladı. Bu yüzden evin farklı yerlerine İngilizce Kutsal Kitaptan ayetler koymaya karar verdi. Babama “İngilizcemi geliştirmeye çalışıyorum” dedi. Onun topluluk önünde yapılan konuşmaları dinlemekten zevk aldığını fark eden annem, Vaizlik Eğitim İbadetindeki konuşmalarının provasını yaparken kendisini dinlemesini rica etti. Babam bu teklifi kabul etti. Annem babamın konuksever biri olduğunu bildiği için çevre gözetmenini evimizde ağırlayıp ağırlayamayacağımızı sordu. Babam bu duruma razı oldu. Daha sonra ailesine çok değer veren babamdan bölge ibadetine gelip bizimle oturmasını istedi. Babam bunu da kabul etti.

Annemin sabırla ve sağduyuyla gösterdiği çabalar, zamanla babamın yüreğini yumuşattı. İngiltere’ye taşındığımız yıl babam ibadetlere katılmaya başladı ve ilerki yıllarda Yehova’nın Şahitlerinin Yönetim Kurulunda hizmet edecek olan John Barr ile arkadaş oldu. Ayrıca o yıl babamın vaftiz edilmesi anneme tarif edilemez bir sevinç verdi. Sonraki yıllarda babam anneme olan sevgisini bol bol gösterdi.

Bazı dostlarımız annemi birinci yüzyılda yaşamış, çok konuksever ve imanlı bir kadın olan Lidya’ya benzetiyorlar (Elçi. 16:14, 15). Fakat ben annemi, kocası İbrahim’e istekle boyun eğen Sara’ya benzetirim (1. Pet. 3:4-6). Annem erdemli, saygılı ve ruhi konulara çok değer veren biri olmasıyla onu tanıyan herkesi etkiledi. Onun davranışları babamın hakikate gelmesine yardım etti. Bence annem Sara’nın kızı gibiydi.