YEHOVA’NIN ŞAHİTLERİNİN Kutsal Kitaptaki hakikatleri insanlara bildirmek için kullandığı başlıca yöntem evden eve hizmetidir. Bununla birlikte, yayın sergileme araçları da iyi haberin duyurulması için oldukça etkili bir yöntemdir (Mat. 24:14). Yehova’nın Şahitleri halka açık yerlerde insanlara iyi haberi duyurabilmek için stand ve masalar kullanıyor. Ayrıca dünya çapındaki cemaatlere yaklaşık 250.000 yayın arabası gönderildi. Bunun sonuçları ne oldu?

Tanzanya’nın Darüsselam kentinde, büyük şehir merkezlerinde yapılan özel şahitlik faaliyeti 2014’te başladı. O zamandan beri yaklaşık 700 kişi Kutsal Kitabı inceleme talebinde bulundu. İlgi gösteren pek çok  kişi ibadetlere katılarak Tanrı’yla daha yakın bir ilişki geliştirmeye başladı. Bir yıl içinde Afrika’dan ve denizaşırı ülkelerden gelen insanlar yayın sergileme araçlarından 250.000’den fazla yayın aldı.

Solomon Adaları’nın 300’den fazla adayı kapsayan geniş sahasında 2.000’den az Şahit hizmet ediyor. Büyük şehir merkezlerinde yapılan özel şahitlik faaliyeti sayesinde hakikat tohumları ülkenin dört bir yanına ulaşıyor. Başkent Honiara’da kardeşler 104.000’den fazla dergi ve 23.600’den fazla kitapçık dağıttılar. Yayınları alan kişilerden çoğu, hiçbir Şahidin bulunmadığı adalarda ve ücra köylerde yaşıyor. Birkaç saat içinde 400 tane Kutsal Kitap Aslında Ne Öğretiyor? kitabı verildi ve 60 kişi Kutsal Kitabı incelemek istediğini söyledi.

Venezuela’nın Margarita Adası’nda daimi öncülük yapan Michael ve Linda, sabah erken saatlerde denize yakın bir yerde yayın standını kuruyorlardı. Aníbal isimli bir adam standa yaklaştı ve Ne Öğretiyor? kitabından aldı. Aníbal, babasının yedi yıl önce bu plajda öldüğünü ve o zamandan beri annesinin depresyonda olduğunu söyledi. Bir sonraki hafta Aníbal yine kardeşlerin yanına geldi ve o günün babasının ölüm yıldönümü olduğunu söyledi. Cebinden telefonunu çıkarıp annesini aradı ve Michael’dan annesini de teselli etmesini rica etti. O günden sonra annesi, Michael ve Linda’yı birkaç kez aradı, onlar da onu ayetlerle teselli ettiler. Aníbal’ın annesi kardeşlere yazdığı bir mesajda şunları söyledi: “Bugün kendimi çok daha iyi hissediyorum, çünkü  beni teselli ettiniz ve imanımı güçlendirmeme yardım ettiniz.”

Büyük şehir merkezlerinde yapılan özel şahitlik faaliyeti ABD’nin 14 şehrinde 127 yerde düzenleniyor. 2015 hizmet yılının ilk yedi ayında 8.445 Kutsal Kitap tetkiki başlatıldı. Bu şahitlik yöntemi hakikatten uzaklaşmış kişilere yardım etmek için de çok güzel bir yöntem. Örneğin Terry isimli bir adam, Los Angeles’taki (California) bir yayın masamıza bakarken Şahit çift ona yayınlarımızı daha önce okuyup okumadığını sordu. Terry aslında Yehova’nın Şahidi olduğunu, ama dört yıldır faaliyetsiz olduğunu söyledi. Kardeşler ona Hezekiel 34:11’den Yehova’nın şu sözlerini okudular: “Koyunlarımı Ben, Kendim arayacağım ve onlarla ilgileneceğim.” Ayrıca ayet üzerinde konuşup web sitemizden ve JW İnternet Televizyonumuzdan bahsettiler. Terry ertesi sabah biradere bir e-mail göndererek yayın masasını görmeden birkaç dakika önce Tanrı’ya dua ettiğini söyledi. Duasında ibadetleri ihmal ettiği için Yehova’dan kendisini bağışlamasını istemiş ve O’na daha çok yaklaşmak istediğini söylemişti. Sözlerine şöyle devam etti: “Sonra da siz beni içtenlikle selamladınız. Bana o güzel ayeti okudunuz ve Yehova’nın teşkilatına tekrar dönmem için beni teşvik ettiniz. Böylece duam cevaplanmış oldu.”

Büyük şehir merkezlerinde yapılan özel şahitlik faaliyeti Etiyopya’nın başkenti Addis Ababa’da dört yerde düzenleniyor. Kardeşler üç ayda 37.275 yayın verdiler ve 629 kişi Şahitlerin kendisini ziyaret etmesini istedi. Pek çok kişi Ne Öğretiyor? kitabından aldı. Bir keresinde yaşlı bir adam bu kitabı alır almaz okumaya başladı. Bu  adam önceden dini eğitim almıştı, İsa’yla ve Tanrı’nın Krallığıyla ilgili soruları vardı. Bu nedenle ertesi gün sorularına cevap bulmak için yayın standına tekrar geldi. Bir gün sonra da Kutsal Kitabı incelemeye başladı ve o hafta sonu ilk kez ibadete katıldı. Şu anda ibadetlere düzenli olarak katılıyor ve ruhen ilerliyor.

 Meksika’daki bir yayın standımıza yaklaşan Yahudi bir adam kardeşlere ölümle ilgili yayınları olup olmadığını sordu. Kardeşler ellerinde ölüm konusunu ele alan dergiden kalmadığını ama ona gelecekle ilgili bir yayın verebileceklerini söylediler. Adam biraderin kolunu tutarak “Gelecek umurumda bile değil. Tek istediğim kendimi öldürmek” dedi ve ağlamaya başladı. Biraderler ona neden böyle düşündüğünü sordu. Adam gözyaşlarıyla oğlunu daha yeni kaybettiğini söyledi. Kardeşler ona Ne Öğretiyor? kitabının 7. bölümünü göstererek “Sevdiğimiz Biri Öldüğünde” altbaşlığındaki ilk iki paragrafı ve bölümün sonundaki dirilme ümidini ele alan kısmı okudular. Okunanlardan çok etkilenen adam biraderin kolunu tekrar tutarak “Bu gerçekten olacak mı?” dedi. Kardeşler de Yehova’nın bu vaadini kesinlikle yerine getireceğini söylediler. Adam “Peki oğlumu tekrar görebilmek için ne yapmalıyım?” diye sordu. Bunun üzerine kardeşler onu evinde ziyaret etmek üzere adamla sözleştiler. Oraya gittiklerinde Kutsal Kitabı incelemek için adamın kendilerini dört gözle beklediğini gördüler.

Bir gezici gözetmen şöyle dedi: “Yehova bu düzenlemeyi muazzam şekilde destekledi!” Bu birader New York’ta büyük şehir merkezlerinde özel şahitlik faaliyetinin düzenlenmesine yardım etmişti. Ayrıca şunları söyledi: “Bu yöntemin on binlerce insana ulaşmakta etkili olduğu kanıtlandı. Ayrıca bu sayede faaliyetsiz olan ya da cemaatten çıkarılan kişilerle karşılaşıyoruz ve bu ‘kaybolmuş koyunların’ ağıla tekrar dönebilmesine yardım edebiliyoruz” (Hez. 34:15, 16).