«Кешеләр... үледән тереләчәк» (Рәсүлләр 24:15, «Яңа дөнья тәрҗемәсе»).

берәр якыныгыз үлгән булса, юаныч бирә (2 Көринтлеләргә 1:3, 4).

үлемнән курыкмыйча яшәргә булыша (Еврейләргә 2:15).

үлгән якыннарыгызны беркөн күрергә чын өмет бирә (Яхъя 5:28, 29).

Әйе. Аста моңа өч сәбәп китерелә.

• Аллаһы — тормышны Барлыкка Китерүче. Изге Язмаларда «тормыш чишмәсе» Йәһвә Аллаһыда дип әйтелә (Зәбур 36:9; Рәсүлләр 17:24, 25). Тормыш бирүче Аллаһы үлгәннәрне терелтергә һичшиксез сәләтле.

• Борынгы заманда Аллаһы кайбер үлгән кешеләрне терелткән. Изге Язмаларда җирдә яшәр өчен тормышка кайтарылган сигез кеше мисалы китерелгән. Алар арасында яшьләр һәм олылар, ир-атлар һәм хатын-кызлар булган. Кайберләре үлгәннән соң шунда ук терелтелгән, ә берсе хәтта дүрт көн үткәннән соң терелтелгән булган! (Яхъя 11:39—44)

• Аллаһы моны кабат эшләргә тели. Йәһвә үлемне нәфрәт итә; ул аны дошман дип саный (1 Көринтлеләргә 15:26). Аның бу дошманны җиңәргә, кешеләрне терелтеп, үлемне юк итәргә теләге бик көчле. Ул, үз хәтерендә сакланган кешеләргә тормыш биреп, аларның кабат җирдә яшәүләрен тели (Әюп 14:14, 15).