Երգերի երգ 7:1-13
7 «Որքա՜ն գեղեցիկ են ոտքերդ սանդալներիդ մեջ+, ո՜վ պատրաստակամ+ դուստր։ Ազդրերիդ կերտվածքը նման է զարդարանքների+՝ արհեստավորի ձեռքի գործի։
2 Պորտիդ շրջանակը կլոր գավաթ է։ Թող խառնած գինին+ չպակասի դրանից։ Փորդ ցորենի շեղջ է, որ շրջապատված է շուշաններով+։
3 Երկու ստինքներդ երկու ձագերի են նման՝ վիթի երկվորյակների+։
4 Պարանոցդ+ փղոսկրյա աշտարակի է նման։ Աչքերդ+ Եսեբոնի+ ավազաններին են նման՝ Բաթ-Րաբբիմի դարպասի մոտ։ Քիթդ Լիբանանի աշտարակին է նման, որ նայում է դեպի Դամասկոս։
5 Գլուխդ քեզ վրա Կարմեղոսի նման է+, և գլխիդ ծամերը+ ծիրանիով ներկված բրդի+ են նման։ Թագավորը գերվել է մազերիդ ծածանումից+։
6 Որքա՜ն գեղեցիկ ես, որքա՜ն հաճելի ես, ո՜վ սիրելի աղջիկ, բոլոր անսահման հաճույքներից առավել+։
7 Կազմվածքդ արմավենու+ է նման, և ստինքներդ+՝ արմավի ողկույզների։
8 Ես ասացի. «Արմավենին մագլցեմ, որ նրա ողկույզները բռնեմ»+։ Խնդրում եմ, թող ստինքներդ որթատունկի ողկույզի պես դառնան, և քթանցքներիդ շունչը՝ խնձորի բուրմունքի պես,
9 և քիմքդ՝ ամենալավ գինու+ պես...»։ Իսկ աղջիկն ասում է. «Գինի, որ ծորում է+ սիրեցյալիս համար, քնքշորեն հոսում է քնածների շուրթերի վրայով»։
10 «Ես իմ սիրեցյալինն եմ+, և նա ինձ է փափագում+։
11 Ե՛կ, սիրեցյա՜լս, եկ դաշտ գնանք+, եկ հանգստանանք հինաների+ մեջ։
12 Եկ վաղ արթնանանք ու գնանք խաղողի այգիները, որ տեսնենք, թե արդյոք որթատունկը շիվեր չի՞ տվել+, ծաղիկները չե՞ն բացվել+, նռնենիները չե՞ն ծաղկել+։ Այնտեղ իմ քնքշանքները կտամ քեզ+։
13 Մանրագորները+ բուրմունք են արձակում, և մեր դռների շեմքերի մոտ ամեն տեսակ ընտիր պտուղներ+ կան։ Թե՛ հները, թե՛ նորերը քեզ համար եմ հավաքել, ո՜վ սիրեցյալս»։
