Ծննդոց 33:1-20
33 Այդ ամենից հետո Հակոբը բարձրացրեց աչքերը և տեսավ, որ Եսավը գալիս է. նրա հետ չորս հարյուր մարդ կար+։ Այդ ժամանակ նա բաժանեց երեխաներին Լիայի, Ռաքելի և երկու աղախինների+ միջև։
2 Առջևում նա դրեց աղախիններին ու նրանց երեխաներին+, նրանցից հետո՝ Լիային ու նրա երեխաներին+, և ամենավերջում՝ Ռաքելին ու Հովսեփին+։
3 Իսկ ինքը անցավ նրանցից առաջ և նախքան իր եղբորը մոտենալը յոթ անգամ մինչև գետին խոնարհվեց+։
4 Եսավը վազելով նրան ընդառաջ եկավ+, գրկեց նրան+, նրա վզովն ընկավ ու համբուրեց, և նրանք լաց եղան։
5 Հետո նա բարձրացրեց աչքերը, տեսավ կանանց ու երեխաներին և հարցրեց. «Այս ովքե՞ր են քեզ հետ»։ Հակոբը պատասխանեց. «Այն երեխաներն են, որոնց Աստված շնորհել է քո ծառային»+։
6 Այդ ժամանակ աղախիններն ու նրանց երեխաները առաջ եկան և խոնարհվեցին։
7 Լիան ու նրա երեխաներն էլ առաջ եկան և խոնարհվեցին, իսկ վերջում Հովսեփն ու Ռաքելը առաջ եկան և խոնարհվեցին+։
8 Հետո Եսավը հարցրեց. «Ինչո՞ւ ուղարկեցիր այս ամբողջ ճամբարը, որին ես հանդիպեցի»+։ Նա էլ պատասխանեց. «Իմ տիրոջ աչքին+ հաճություն գտնելու համար դա արեցի»։
9 Եսավն ասաց. «Ես շատ ունեմ, եղբա՛յրս+։ Թող քոնը քեզ մնա»։
10 Սակայն Հակոբն ասաց. «Ո՛չ, խնդրում եմ, եթե հաճություն եմ գտել քո աչքին+, ընդունիր իմ ձեռքից այս նվերը, որովհետև կարողացա տեսնել քո երեսը, և քո երեսը տեսնելը Աստծու երեսը տեսնելու պես էր, քանի որ դու ինձ ուրախությամբ ընդունեցիր+։
11 Խնդրում եմ, վերցրու իմ նվերը+՝ որպես իմ կողմից օրհնություն, քանի որ Աստված իմ հանդեպ բարեհաճություն ցուցաբերեց, և ես ամեն ինչ ունեմ»+։ Եվ նրան այնքան համոզեց, որ նա վերցրեց այն+։
12 Հետո Եսավն ասաց. «Եկ ճանապարհ ընկնենք ու գնանք, և ես կգնամ քո առջևից»։
13 Բայց Հակոբն ասաց նրան. «Իմ տերը գիտի, որ երեխաները նուրբ են և որ ծիծ տվող ոչխարներ ու խոշոր անասուններ ունեմ+։ Եթե մեկ օրում նրանց շատ արագ քշեն, ապա ամբողջ հոտը կսատկի+։
14 Խնդրում եմ, իմ տերը իր ծառայի առջևից թող գնա, իսկ ես առանց շտապելու կշարունակեմ իմ ճամփորդությունը իմ առաջ եղող անասունների+ ու երեխաների+ ընթացքով, մինչև որ գամ իմ տիրոջ մոտ՝ Սեիր»+։
15 Այդ ժամանակ Եսավն ասաց. «Խնդրում եմ, թույլ տուր, որ ինձ հետ եղող մարդկանցից մի քանիսին քո տրամադրության տակ թողնեմ»։ Հակոբն էլ պատասխանեց. «Կարիք չկա։ Բավական է միայն, որ հաճություն գտնեմ իմ տիրոջ աչքին»+։
16 Այդ օրը Եսավը ճանապարհ ընկավ ու վերադարձավ Սեիր։
17 Հակոբը գնաց Սոկքոթ+ ու իր համար տուն և իր հոտերի համար տաղավարներ+ շինեց։ Ահա թե ինչու նա այդ վայրը Սոկքոթ* կոչեց։
18 Փադան-Արամից+ Հակոբը ապահով հասավ Սյուքեմ+ քաղաք, որը Քանանի+ երկրում է, և իր վրանը կանգնեցրեց քաղաքի դիմաց։
19 Նա Սյուքեմի հայր Եմորի որդիներից հարյուր կեսիթայով* արտի մի հողակտոր գնեց ու իր վրանը այնտեղ կանգնեցրեց+։
20 Դրանից հետո նա այնտեղ մի զոհասեղան կանգնեցրեց և այն կոչեց «Աստված Իսրայելի Աստվածն է»+։
