Հոբ 11:1-20
11 Այդ ժամանակ Սոֆար նաամացին+ պատասխանեց՝ ասելով.
2 «Մի՞թե բազում խոսքերը անպատասխան կմնան,
Կամ մի՞թե պարծենկոտը ճիշտ կլինի։
3 Քո դատարկ խոսքե՞րը պիտի մարդկանց լռեցնեն,
Կշարունակես ծաղրել, և ոչ ոք քեզ չի՞ հանդիմանի+։
4 Դու ասում ես՝ «իմ խրատը+ մաքուր է,
Եվ ես մաքուր եմ+ քո աչքին»։
5 Օ՜, եթե միայն Աստված խոսեր
Ու բացեր իր շուրթերը քեզ վրա+,
6 Այդ ժամանակ նա քեզ կպատմեր իմաստության գաղտնիքները,
Որովհետև իմաստությունը բազմազան է,
Եվ դու կիմանայիր, որ Աստված մոռացության է տալիս քո հանցանքների մի մասը+։
7 Կարո՞ղ ես ըմբռնել Աստծու խորունկ բաները+
Կամ կարո՞ղ ես ըմբռնել Ամենակարողի մեծության սահմանը։
8 Այն բարձր է երկնքից, ի՞նչ կարող ես անել։
Այն խորն է գերեզմանից*+, ի՞նչ կարող ես իմանալ։
9 Չափով այն երկրից երկար է
Եվ ծովից լայն։
10 Եթե նա առաջ գնա ու բռնի ինչ-որ մեկին
Եվ դատ գումարի, այդ ժամանակ ո՞վ կարող է դիմադրել նրան։
11 Նա լավ գիտի անհավատարիմ մարդկանց+։
Մի՞թե չարիք տեսնելիս նա անտարբեր կլինի։
12 Նույնիսկ դատարկամիտ մարդը լավ շարժառիթներ ձեռք կբերեր,
Եթե զեբրը* մարդ ծնվեր։
13 Եթե իսկապես պատրաստես քո սիրտը
Եվ ձեռքերիդ ափերը տարածես դեպի նա+,
14 Հեռացնես վնասաբեր բաները, եթե դրանք ձեռքումդ կան,
Եվ քո վրաններում ոչ մի անարդարություն չբնակվի,
15 Այդ ժամանակ երեսդ առանց ամաչելու կբարձրացնես+
Եվ հաստատուն կլինես ու չես վախենա։
16 Դու կմոռանաս դժբախտությունը.
Այն կհիշես ինչպես ջրերի, որ անցել-գնացել են։
17 Կյանքիդ օրերը+ կեսօրից ավելի պայծառ կդառնան,
Խավարը առավոտվա պես կլինի+։
18 Դու վստահություն կունենաս, որովհետև հույս կա,
Շուրջբոլորդ կզննես և ապահով կպառկես+։
19 Կձգվես, ու ոչ ոք քեզ չի վախեցնի։
Շատ մարդիկ կձգտեն շահել հաճությունդ+։
20 Ամբարիշտների աչքերն այլևս չեն տեսնի+,
Նրանց ապաստարանը կկորչի+,
Եվ նրանց հույսը հոգու վերջին շունչը կլինի»+։
