Հոբ 19:1-29
19 Հոբը պատասխանեց՝ ասելով.
2 «Մինչև ե՞րբ եք հոգիս վրդովեցնելու+
Եվ խոսքերով ինձ ջախջախելու+։
3 Արդեն տասը անգամ ինձ կշտամբում եք,
Չեք ամաչում, որ այսքան կոպիտ եք ինձ վերաբերվում+։
4 Ինչ խոսք, եթե սխալ եմ գործել+,
Սխալս ինձ հետ էլ կմնա։
5 Իսկ եթե մեծամտանում եք+ իմ դեմ
Եվ ցույց տալիս, որ իմ դեմ նախատինքն արդարացի է+,
6 Ապա իմացեք, որ Աստված է ինձ մոլորեցրել
Եվ իր որսացանցով շրջապատել է ինձ+։
7 Ահա ես կանչում եմ՝ բռնությո՛ւն, բայց պատասխան չեմ ստանում+,
Գոչում եմ օգնության համար, բայց արդարադատություն+ չկա։
8 Ճանապարհս նա քարե պատով է փակել+, ու ես չեմ կարողանում անցնել,
Ճամփաներիս վրա նա խավար է իջեցնում+։
9 Իմ փառքը նա հանել է վրայիցս+
Եվ գլխիս թագը վերցրել է։
10 Ամեն կողմից նա քանդում է ինձ, ու ես կործանվում եմ,
Եվ հույսս ծառի պես արմատախիլ է անում։
11 Նրա բարկությունը բորբոքվում է իմ դեմ+,
Եվ նա իր ոսոխն է ինձ համարում։
12 Նրա զորքերը միավորված գալիս ու իրենց ճանապարհն են գցում ընդդեմ ինձ+
Եվ իմ վրանի շուրջբոլորը բանակ են դնում։
13 Իմ եղբայրներին նա հեռացրել է ինձնից+,
Եվ ինձ ճանաչողները ինձնից երես են թեքել։
14 Մոտ ընկերներս այլևս չկան+,
Եվ ում ճանաչում եմ, մոռացել են ինձ,
15 Նաև նրանք, ովքեր որպես պանդուխտ ապրում են իմ տան մեջ+. աղախիններս ինձ օտար են համարում։
Օտարական եմ դարձել նրանց աչքերին։
16 Կանչում եմ ծառայիս, բայց նա չի պատասխանում։
Բերանովս նրանից կարեկցանք եմ աղերսում։
17 Շնչառությունս նողկալի է դարձել կնոջս համար+,
Եվ մորս որովայնի որդիների համար գարշահոտություն եմ դարձել։
18 Անգամ փոքր տղաները չեն ընդունում ինձ+.
Հենց որ վեր եմ կենում, սկսում են խոսել իմ դեմ։
19 Բոլոր մտերիմներս զզվում են ինձնից+,
Եվ ում սիրում էի, իմ դեմ են դուրս եկել+։
20 Ոսկորներս մաշկիս ու մսիս են կպել+,
Եվ հազիվ եմ մահից պրծնում*։
21 Խղճացե՛ք ինձ, խղճացե՛ք ինձ, ո՛վ իմ ընկերներ+,
Որովհետև Աստծու ձեռքն է ինձ դիպել+։
22 Ինչո՞ւ եք Աստծու նման հալածում ինձ+
Եվ իմ մարմնով չեք կշտանում։
23 Օ՜, եթե միայն խոսքերս գրվեին,
Օ՜, եթե գրքի մեջ դրոշմվեին,
24 Երկաթե հատիչով+ և կապարով
Հավիտյան փորագրվեին ժայռի վրա։
25 Ես լավ գիտեմ, որ ինձ փրկողը+ կենդանի է,
Եվ որ իմ հետևից գալով՝ նա կկանգնի+ հողի վրա։
26 Եվ այն բանից հետո, երբ իմ վրայից մաշկս հանեն, այսպես կլինի։
Թեև մարմնովս հյուծվեմ, Աստծուն կտեսնեմ,
27 Ես նրան անձամբ կտեսնեմ+,
Նրան իմ աչքե՛րը կտեսնեն, և ոչ թե օտարականը։
Խորին զգացմունքներս սպառվել են իմ մեջ*։
28 Դուք ասում եք՝ «ինչպե՞ս թե հալածում ենք+ նրան»,
Ասես թե խնդրի արմատը իմ մեջ եք գտել։
29 Սրի+ պատճառով վախեցեք,
Քանի որ սուրը մոլեգնած դուրս է գալիս հանցանքների դեմ,
Որպեսզի իմանաք, որ դատավոր կա»+։
