Մաղաքիա 1:1-14
1 Պատգամ.
Եհովայի խոսքը+ Իսրայելի մասին Մաղաքիայի միջոցով.
2 «Ես սիրել եմ ձեզ»+,– ասում է Եհովան։
Բայց դուք ասում եք. «Ինչպե՞ս ես ցույց տվել քո սերը մեր հանդեպ»+։
«Մի՞թե Եսավը Հակոբի եղբայրը չէր+,– ասում է Եհովան,– բայց ես Հակոբին սիրեցի+,
3 իսկ Եսավին+ ատեցի։ Ես ամայի դարձրի նրա լեռները+ և նրա ժառանգությունը անապատի շնագայլերին տվեցի»+։
4 «Քանի որ Եդոմն* ասում է՝ «մենք կործանվել ենք, բայց կվերադառնանք ու կշինենք ավերակները», դրա համար Զորքերի Տեր Եհովան* այսպես է ասում. «Նրանք կշինեն, իսկ ես կքանդեմ+։ Նրանց կկոչեն ամբարշտության երկիր և Եհովայի կողմից հավիտյան* դատապարտված ժողովուրդ+։
5 Ձեր աչքերը կտեսնեն դա, և դուք կասեք. «Թող Եհովան մեծարվի ողջ Իսրայելի երկրում»»»+։
6 ««Որդին պատվում է հորը+, ծառան՝ տիրոջը+։ Եթե ես հայր եմ+, ո՞ւր է իմ պատիվը+, եթե ես Տեր եմ, ո՞ւր է իմ հանդեպ վախը»+,– ասում է Զորքերի Տեր Եհովան ձեզ, ո՛վ քահանաներ, որ անարգում եք իմ անունը+։
«Բայց դուք ասում եք. «Ինչպե՞ս ենք անարգում քո անունը»»։
7 «Իմ զոհասեղանի վրա պիղծ հաց մատուցելով»+։
«Դուք ասում եք. «Ինչո՞վ ենք պղծել քեզ»»։
«Նրանով, որ ասում եք. «Եհովայի սեղանն+ անարգանքի է արժանի»+։
8 Զոհաբերության համար մատուցում եք կույր կենդանի և ասում. «Դրանում վատ բան չկա»։ Կաղ կամ հիվանդ կենդանի եք մատուցում ու ասում. «Դրանում վատ բան չկա»»»+։
«Մոտեցրու, խնդրեմ, այն քո կառավարչին, տես նա կհաճի՞ կամ սիրով կընդունի՞ քեզ»,– ասում է Զորքերի Տեր Եհովան։
9 «Իսկ հիմա, խնդրում եմ, Աստծու հավանությունը փնտրեք*+, որպեսզի նա մեր հանդեպ բարեհաճություն ցուցաբերի+։ Ձեր ձեռքով եղավ դա, մի՞թե նա բարեհաճորեն կընդունի ձեզնից որևէ մեկին»,– ասում է Զորքերի Տեր Եհովան։
10 «Ավելին, ձեզնից ո՞վ է փակելու դռները+։ Դուք իմ զոհասեղանի կրակն էլ ձրի չեք վառում+։ Ես ձեզ չեմ հաճում,– ասում է Զորքերի Տեր Եհովան,– և ինձ տհաճ է ձեր նվիրաբերման զոհը»+։
11 «Արևածագից մինչև արևամուտ իմ անունը մեծ կլինի ազգերի մեջ+, ամեն տեղ զոհերի ծուխ կբարձրանա+, ու իմ անվանը ընծա կմատուցվի՝ անարատ նվեր+, որովհետև իմ անունը մեծ կլինի ազգերի մեջ»+,– ասում է Զորքերի Տեր Եհովան։
12 «Բայց դուք պղծում եք+ ինձ՝ ասելով. «Պիղծ է Եհովայի սեղանը, և դրա վրայի պտուղը՝ կերակուրը, անարգված է»+։
13 Դուք ասում եք՝ «ի՜նչ ձանձրալի է»+ և արհամարհանքով փնչացնում եք,– ասում է Զորքերի Տեր Եհովան։– Դուք բերում եք հափշտակածը, կաղը և հիվանդը+, բերում եք այն որպես նվեր։ Մի՞թե ինձ հաճելի կլինի ընդունել այն ձեր ձեռքից»+,– ասում է Եհովան։
14 «Անիծյալ է նենգությամբ վարվողը, որն իր հոտում անարատ արու կենդանի ունի, բայց երդում է տալիս ու Եհովային արատավորն է զոհ մատուցում+։ Բայց չէ՞ որ ես մեծ Թագավոր եմ+,– ասում է Զորքերի Տեր Եհովան,– և իմ անունը ահ կներշնչի ազգերին»+։
