Օսեե 14:1-9

14  «Վերադարձի՛ր, ո՛վ Իսրայել, դեպի քո Աստված Եհովան+, քանի որ դու սայթաքեցիր քո մեղքի պատճառով+։  Վերադարձե՛ք դեպի Եհովան զղջման խոսքերով+։ Բոլորդ ասացե՛ք նրան. «Ներիր մեր մեղքերը+, ընդունիր այն, ինչը բարի է, և մենք էլ մեր շուրթերի պտուղը* կմատուցենք+։  Ասորեստանը մեզ չի փրկի+։ Ձիեր չենք հեծնի+ և մեր ձեռքի գործերին այլևս չենք ասի՝ «ո՛վ մեր Աստված», որովհետև միայն դու ես ողորմություն ցույց տալիս որբին*»+։  Նրանց անհավատարմությունը ես կբուժեմ+, իմ հոժար կամքով կսիրեմ նրանց+, որովհետև իմ բարկությունը հետ է դարձել նրանից+։  Իսրայելի համար ես ցողի պես կլինեմ+։ Նա շուշանի պես պիտի ծաղկի, Լիբանանի ծառի պես իր արմատները պիտի գցի։  Նրա ոստերը պիտի տարածվեն, նրա արժանապատվությունը ձիթենու արժանապատվության պես պիտի լինի+, և նրա անուշահոտությունը՝ Լիբանանի ծառի անուշահոտության պես։  Նրանք դարձյալ նրա ստվերի տակ կբնակվեն+։ Նրանք ցորեն կաճեցնեն և որթատունկի պես կբողբոջեն+։ Նրա մասին կհիշատակեն, ինչպես Լիբանանի գինու մասին։  Եփրեմը կասի. «Էլ ի՞նչ գործ ունեմ կուռքերի հետ»+։ Ես ինքս կպատասխանեմ ու հոգ կտանեմ նրա մասին+։ Ես ասես սաղարթախիտ գիհի+ լինեմ, և դու ինձ մոտ պտուղներ կգտնես»։  Ո՞վ է իմաստուն, որ հասկանա այս բաները+, և ո՞վ է խոհեմ, որ իմանա+։ Եհովայի ճանապարհներն ուղիղ են+, արդարները կքայլեն դրանցով+, իսկ օրինազանցները կսայթաքեն այդ ճանապարհների վրա+։

Ծանոթագրություններ

Բռց.՝ «մեր շուրթերի մատղաշ ցլերը»։
Բռց.՝ «անհայր տղային»։