1 Թեսաղոնիկեցիներ 2:1-20
2 Դուք լավ գիտեք, եղբայրնե՛ր, որ մեր այցելությունը+ ապարդյուն չեղավ+։
2 Ինչպես գիտեք, Փիլիպպեում+ չարչարանքներ կրելուց+ և անարգվելուց+ հետո մեր Աստծու շնորհիվ մենք համարձակությամբ լցվեցինք Աստծու բարի լուրը մեծ պայքարով ձեզ հայտնելու համար+։
3 Մեր տված հորդորը չի գալիս սխալ գաղափարներից, ոչ էլ անմաքրությունից+ կամ նենգությունից։
4 Եվ քանի որ Աստված ստուգեց մեզ և պիտանի համարեց+ բարի լուրը քարոզելու, մենք խոսում ենք ոչ թե մարդկանց հաճեցնելու+ համար, այլ Աստծուն, որը քննում է մեր սրտերը+։
5 Ինչպես որ գիտեք, մենք ձեզ մոտ երբեք չեկանք շողոքորթ խոսքերով+ կամ ինչպես կեղծավորներ+՝ ագահությունից+ դրդված. Աստված է վկա։
6 Մենք մարդկանցից փառք չէինք փնտրում+՝ ո՛չ ձեզանից, ո՛չ էլ ուրիշներից, թեև որպես Քրիստոսի առաքյալներ կարող էինք ձեզ ծախսի տակ գցել+։
7 Ընդհակառակը՝ մենք քնքշորեն էինք վարվում ձեզ հետ, ինչպես որ կերակրող մայրն է քնքշորեն խնամում+ իր երեխաներին։
8 Ուստի ջերմ զգացմունքներ ունենալով ձեր հանդեպ+՝ մենք ուրախ էինք ձեզ ոչ միայն հայտնելու Աստծու բարի լուրը, այլև տալու մեր հոգիները+, որովհետև դուք սիրելի+ դարձաք մեզ։
9 Եղբայրնե՛ր, դուք անշուշտ հիշում եք մեր տքնաջան աշխատանքը+ և թափած ջանքերը։ Մենք քարոզում էինք ձեզ Աստծու բարի լուրը և միևնույն ժամանակ օր ու գիշեր աշխատում էինք, որպեսզի ձեզնից ոչ մեկին ծախսի տակ չգցենք+։
10 Դուք վկա եք, Աստված նույնպես, թե ինչպիսի նվիրվածությամբ, արդարությամբ և անարատությամբ+ վարվեցինք ձեզ՝ հավատացյալներիդ հետ։
11 Դուք լավ գիտեք, որ ինչպես հայրն+ իր որդիներին, այնպես էլ մենք հորդորում էինք+ ձեզանից ամեն մեկին, սփոփում և վկայություն տալիս,
12 որպեսզի դուք շարունակեք վարվել+ Աստծուն արժանի կերպով, որը կանչում է+ ձեզ դեպի իր թագավորությունն+ ու փառքը։
13 Ահա թե ինչու մենք անդադար շնորհակալություն ենք հայտնում+ Աստծուն, որ երբ Աստծու խոսքը+ մեզանից լսեցիք, ընդունեցիք այն ոչ թե որպես մարդկանց խոսք+, այլ, ինչպես որ ճշմարտապես կա, որպես Աստծու խոսք, որը ներգործում է ձեր՝ հավատացյալներիդ մեջ+։
14 Եղբայրնե՛ր, դուք նման եղաք Հրեաստանի քրիստոնեական ժողովներին՝ Աստծու ժողովներին, քանի որ դուք էլ նույն չարչարանքներն եք կրում+ ձեր իսկ հայրենակիցների կողմից, ինչպես որ նրանք են չարչարվում հրեաների կողմից,
15 որոնք նույնիսկ Տեր Հիսուսին+ ու մարգարեներին+ սպանեցին և հալածեցին մեզ+։ Եվ նրանք հաճելի չեն Աստծուն ու դեմ են մարդկանց շահերին,
16 քանի որ փորձում են խանգարել+ մեզ քարոզել այլազգի մարդկանց, ինչը նրանց կարող էր առաջնորդել փրկության+, և դրանով նրանք ամբողջացնում են+ իրենց մեղքերը։ Բայց նրա* ցասումը վերջապես եկել է նրանց վրա+։
17 Եղբայրնե՛ր, երբ ստիպված եղանք կարճ ժամանակով հեռանալ ձեզանից, մենք չէինք կարող տեսնել ձեզ, բայց դուք միշտ մեր սրտում էիք, ուստի ամեն ջանք արեցինք, որ բավարարենք ձեզ տեսնելու մեր փափագը+։
18 Այդ իսկ պատճառով մենք ցանկացանք գալ ձեզ մոտ, և ես՝ Պողոսս, երկու անգամ ուզեցի ձեզ մոտ գալ, բայց Սատանան խոչընդոտ եղավ մեր ճանապարհին։
19 Ո՞վ է մեր հույսը կամ ուրախությունը կամ ցնծության պսակը+ մեր Տեր Հիսուսի առաջ նրա ներկայության ժամանակ+։ Մի՞թե դուք չեք։
20 Այո՛, դուք եք մեր փառքը և ուրախությունը։
Ծանոթագրություններ
^ Կամ՝ «Աստծու»։
