1 Կորնթացիներ 10:1-33
10 Եղբայրնե՛ր, ուզում եմ, որ դուք տեղյակ լինեք, որ մեր նախահայրերը բոլորն էլ ամպի տակ էին+, և բոլորն էլ անցան ծովի միջով+,
2 բոլորն էլ, հետևելով Մովսեսին+, մկրտվեցին ամպի և ծովի միջոցով,
3 բոլորն էլ միևնույն հոգևոր կերակուրը կերան+,
4 և բոլորն էլ միևնույն հոգևոր ըմպելիքը խմեցին+։ Նրանք խմում էին այն հոգևոր վեմից+, որը գնում էր նրանց հետևից, և այդ վեմը*+ ներկայացնում էր Քրիստոսին+։
5 Այնուհանդերձ, նրանց մեծամասնությունը հաճելի չեղան Աստծուն+, և նրանք մեռան+ անապատում։
6 Այս ամենը մեզ համար օրինակ եղավ, որպեսզի վնասակար բաներ չցանկանանք+, ինչպես որ նրանք ցանկացան։
7 Եվ չդառնաք կռապաշտներ, ինչպես որ նրանցից ոմանք դարձան+, ինչպես և գրված է. «Ժողովուրդը նստեց ուտելու և խմելու ու վեր կացավ, որ զվարճանա»+։
8 Թող որ պոռնկությամբ չզբաղվենք, ինչպես որ նրանցից ոմանք պոռնկություն գործեցին+, և մեկ օրվա մեջ քսաներեք հազար հոգի ընկավ+։
9 Չփորձենք Եհովային+, ինչպես որ նրանցից ոմանք փորձեցին նրան+ և օձերից խայթվելով մեռան+։
10 Եվ չլինենք տրտնջացողներ, ինչպես որ նրանցից ոմանք տրտնջացին+ և սպանվեցին կործանողի ձեռքով+։
11 Այս բաները նրանց հետ պատահեցին իբրև օրինակներ ու գրվեցին մեզ զգուշացում լինելու համար+, որ ապրում ենք այս ժամանակների* վերջում+։
12 Հետևաբար ով կարծում է, թե կանգնած է, թող զգույշ լինի, որ չընկնի+։
13 Ձեզ վրա ոչ մի փորձություն չի հասել, բացի այն փորձություններից, որ պատահել են մյուս մարդկանց+։ Բայց Աստված հավատարիմ է+ և թույլ չի տա, որ ձեր կարողությունից վեր փորձվեք+, այլ փորձության ժամանակ նա նաև ելքը կտա+, որպեսզի կարողանաք տոկալ։
14 Ուստի, սիրելինե՛րս, փախեք+ կռապաշտությունից+։
15 Խոսում եմ ձեզ հետ ինչպես խորաթափանց մարդկանց հետ+. ինքներդ դատեք, թե ինչ եմ ասում։
16 Օրհնության բաժակը+, որ օրհնում ենք, մի՞թե չի նշանակում, որ օգուտ ենք քաղում Քրիստոսի արյունից։ Հացը, որ կոտրում ենք+, մի՞թե չի նշանակում, որ օգուտ ենք քաղում Քրիստոսի մարմնից+։
17 Կա մեկ հաց. ուրեմն թեպետև մենք շատ ենք+, բայց մեկ մարմին ենք+, քանի որ բոլորս էլ այդ մեկ հացից+ ենք օգտվում։
18 Նայեցեք մարմնավոր Իսրայելին+։ Արդյոք նրանք, ովքեր ուտում են զոհաբերվածը, մասնակից չե՞ն զոհասեղանին+։
19 Ուրեմն ի՞նչ ասեմ։ Կուռքին զոհաբերվա՞ծն է մի բան, կամ կո՞ւռքն է մի բան+։
20 Ո՛չ։ Բայց ասելիքս սա է. այն բաները, որ ազգերը զոհաբերում են, դևերին են զոհաբերում+ և ոչ թե Աստծուն։ Իսկ ես չեմ ուզում, որ դուք մասնակից լինեք դևերին+։
21 Չեք կարող խմել և՛ Եհովայի բաժակից+, և՛ դևերի բաժակից. չեք կարող օգտվել և՛ «Եհովայի սեղանից»+, և՛ դևերի սեղանից։
22 Կամ «Եհովայի խա՞նդը* շարժենք»+։ Մի՞թե մենք նրանից ավելի ուժեղ ենք+։
23 Ամեն բան օրինավոր է, բայց ամեն բան չէ, որ օգտակար է+։ Ամեն բան օրինավոր է+, բայց ամեն բան չէ, որ կերտում է+։
24 Թող ամեն մեկը ոչ թե իր օգուտը փնտրի+, այլ իր դիմացինի օգուտը+։
25 Ինչ որ վաճառվում է մսի շուկայում, առանց հարցուփորձ անելու՝ հանգիստ խղճով+ կերեք+,
26 որովհետև «Եհովայինն է+ երկիրը և նրանում եղող ամեն բան»+։
27 Եթե անհավատներից մեկը հրավիրում է ձեզ, և դուք ցանկանում եք գնալ, ինչ որ դրվում է ձեր առջև+, առանց հարցուփորձ անելու՝ հանգիստ խղճով կերեք+։
28 Բայց եթե որևէ մեկը ձեզ ասի՝ «սա զոհ է մատուցված», մի՛ կերեք հանուն այն մարդու, որն իմացրեց ձեզ, որպեսզի ոչ մեկի խիղճը չտանջի+։
29 Խոսքս ոչ թե ձեր խղճի, այլ դիմացինի խղճի մասին է։ Ինչո՞ւ պետք է իմ ազատությունը դատվի դիմացինի խղճի համաձայն+։
30 Եթե ես ուտում եմ Աստծուն շնորհակալություն հայտնելով, ինչո՞ւ պետք է ինձ անպատիվ խոսքեր ասեն այն բանի համար, ինչի համար որ ես շնորհակալություն եմ հայտնում+։
31 Ուրեմն ուտեք թե խմեք և ուրիշ ինչ էլ որ անեք, ամեն բան Աստծու փառքի համար արեք+։
32 Գայթակղության պատճառ մի՛ եղեք+ ո՛չ հրեաների համար, ո՛չ էլ հույների և Աստծու ժողովի համար,
33 ինչպես որ ես էլ ամեն ինչում հաճեցնում եմ բոլորին+՝ փնտրելով ոչ թե իմ օգուտը+, այլ շատերինը, որպեսզի նրանք փրկվեն+։
