Baie van dié oor wie ons tot dusver gelees het, is jongmense wat ‘in die dae van hulle jonkheid aan hulle Grootse Skepper gedink het’ (Pred. 12:1). ’n Derde van die 3 197 pioniers in Georgië is 25 jaar oud, of jonger. Waarom doen soveel van hierdie jongmense so goed in die waarheid?

Daar is meer as een rede hiervoor. Om maar een ding te noem, gesinne in Georgië is gewoonlik baie geheg aan mekaar. Konstantine, wat vyf kinders in die waarheid grootgemaak het, verduidelik: “Die feit dat Jehovah ’n liefdevolle Vader is, het my tot die waarheid aangetrek. Toe ek ’n pa geword het, wou ek ook hê dat my kinders op hulle gemak by my moes voel.”

Malchazi en sy vrou, wat drie kinders het, werk hard daaraan om sterk familiebande op te bou. Hy sê: “Ons vra ons kinders van tyd tot tyd wat hulle omtrent ons en hulle boeties en sussies waardeer. Dan vra ons hulle om tydens gesinsaanbidding daaroor te gesels. Dit het hulle geleer om die goeie in ander raak te sien en om ander te waardeer.”

Die ouer manne help ouers om hulle kinders op te lei deur hulle so vroeg as moontlik aan gemeentelike bedrywighede te laat deelneem. Nestori, wat gedoop is toe hy 11 jaar oud was, sê: “Die ouer manne het my van kleins af klein takies gegee om te doen. Dit het my gehelp om werklik deel van die gemeente te voel.”

Goeie rolmodelle en die ondersteuning van die ouer manne is ook belangrik. Koba, een van Nestori se broers, vertel: “Anders as my broers en suster, was my tienerjare stormagtig. ’n Jong ouer man, wat ’n goeie rolmodel was, het my altyd probeer verstaan sonder om my te oordeel. Hy het my baie gehelp om na Jehovah terug te keer.”

Vandag dien Nestori en Koba saam met hulle suster, Mari, in ’n afgeleë gebied. Koba sê: “Nou is my lewe werklik betekenisvol!”

Die takkantoor staan ouers by in hulle pogings om hulle kinders op te lei deur jong Christene by teokratiese projekte te betrek. ’n Lid van die Takkomitee sê: “Ons jongmense is kosbaar vir ons, en daarom doen ons ons bes om hulle te ondersteun sodat hulle hulle geestelike doelwitte kan bereik.”

Wanneer jongmense saam met ervare broers en susters werk en met hulle assosieer, maak dit ’n onvergeetlike indruk op hierdie jongmense. Mamoeka, wat saam met internasionale knegte gewerk het toe die Byeenkomssaal in Tbilisi gebou is, sê: “Sulke internasionale projekte het my wonderlike geleenthede gegee om by ander te leer. Ek het nie net praktiese vaardighede geleer nie, maar ook talle geestelike lesse.”

Hegte gesinsbande, aanmoediging deur die ouer manne en goeie rolmodelle het ’n positiewe invloed op baie jongmense in Georgië. Hulle ouers voel soos die apostel Johannes, wat geskryf het: “Ek het geen groter rede tot dankbaarheid as hierdie dinge nie, dat ek hoor dat my kinders voortgaan om in die waarheid te wandel.”—3 Joh. 4.

In 2013 het die Bestuursliggaam alle takkantore gevra om te kyk of daar publikasies nodig is in enige van die ander tale wat in hulle gebied gepraat word. Die doel was om meer mense met die goeie nuus te bereik.

Die takkantoor in Georgië het gevolglik besluit om sekere publikasies in Swan en Mingrelian te vertaal,  twee tale wat so na aan Georgies is dat sommige dit as dialekte beskou.

Ywerige pioniers uit die Swaneti-streek het geskryf: “Die mense wat Swan praat, stel werklik in geestelike dinge belang en het groot respek vir die Bybel. Selfs dié wat eers huiwerig was om ons publikasies te neem, het dit nou geneem omdat dit in hulle moedertaal beskikbaar is.”

Al die verkondigers wat Mingrelian praat, is diep geraak toe daar vergaderinge in hulle moedertaal gehou word. Giga, ’n jong pionier, erken: “Nou kan ek by die vergaderinge in my eie woorde antwoord. Ek hoef nie eers die gedagtes in my kop te vertaal voordat ek antwoord nie.”

 Zoeri, ’n ouer man in die Mingrelian-gemeente in Tkaia, sê hoe hy voel: “Ek het al baie gelukkige en hartseer oomblikke in my lewe ervaar, maar ek was nog nooit in trane daaroor nie. Maar toe ons die eerste keer Koninkryksliedere by die vergadering in Mingrelian gesing het, kon niemand hulle trane terughou nie, nie eers ek nie.”

Op Saterdag 6 April 2013 is ’n groot mylpaal in die geskiedenis van die Getuies in Georgië bereik. David Splane van die Bestuursliggaam het die toewydingstoespraak vir die opgeknapte en vergrote takkantoorkompleks, ’n Byeenkomssaal en ’n nuwe Bybelskoolfasiliteit gelewer. Baie van die plaaslike Getuies het hulle huise  en harte oopgemaak vir die 338 afgevaardigdes uit 24 lande.

Die volgende dag het 15 200 mense deur middel van oudio- of videoverbinding by gemeentelike vergaderplekke regoor die land na broer Splane se spesiale toespraak geluister. Dit was die grootste internasionale teokratiese gebeurtenis wat nog ooit in Georgië gehou is. Die broers en susters het mekaar aangemoedig, en hulle het baie vreugde ondervind wat werklik hartroerend was. Een jong broer het gesê: “Nou weet ek hoe dit in die nuwe wêreld gaan wees.”

Die Bybelskool vir Christenegpare, wat nou as die Skool vir Koninkrykspredikers bekend staan, is werklik ’n seën vir Jehovah se volk in Georgië. Sedert 2013 het meer as 200 studente al gegradueer. Omdat die gegradueerdes die opleiding waardeer wat hulle ontvang het, is hulle gewillig om ywerig te dien waar daar hulp nodig is.

Danksy die moedige pogings van die vroeë Koninkryksverkondigers kan almal in Georgië nou die goeie nuus hoor. Hulle onselfsugtige liefde vir God en hulle naaste sowel as hulle geloof, moed en inisiatief is ryklik deur Jehovah geseën.

Die meer as 18 000 broers en susters in Georgië is bly om met die predikingswerk aan te hou en om hulle naaste te help sodat hulle die krag van God se Woord self kan ervaar.—Fil. 3:13; 4:13.