MY MA was ’n goedhartige, spontane persoon wat lief was vir die Bybel. Toe sy Gertrud Ott, ’n sendeling in Manado, Noord-Sulawesi, ontmoet het, het sy met graagte ’n Bybelstudie aanvaar en die waarheid aangeneem. Maar my pa, Erwin, ’n vooraanstaande bankier en later voorsitter van Djakarta se Aandelebeurs, het haar nuwe godsdiens hewig teëgestaan.

Eendag het my pa vir haar ’n ultimatum gestel.

“Jou godsdiens of jou man—jy moet kies!” het hy woedend gesê.

My ma het lank en ernstig daaroor nagedink. Toe het sy liefdevol geantwoord: “Ek wil albei hê—my man en Jehovah.”

My pa was sprakeloos, en sy woede het verdwyn.

Mettertyd het my pa verdraagsamer geword, want hy was baie lief vir my ma en het haar wysheid en insig baie waardeer.

My ma wou egter hê dat haar man saam met haar ware aanbidding moet beoefen. Nadat sy ernstig oor die saak gebid  het, het dit by haar opgekom dat my pa dit geniet om nuwe tale te leer. Daarom het sy besluit om oral in die huis Bybeltekste in Engels te sit op plekke waar hy dit sou sien. “Ek probeer my Engels verbeter”, het sy vir hom gesê. Omdat sy geweet het dat die openbare spreekkuns vir hom baie belangrik was, het sy hom ook gevra om haar te help om haar toesprake vir die Teokratiese Bedieningskool te oefen. Hy het ingestem. Aangesien hy baie gasvry was, het sy gevra of hulle huisvesting aan die besoekende kringopsiener kan voorsien. Hy het ja gesê. En omdat sy geweet het dat sy gesin vir hom kosbaar is, het sy taktvol voorgestel dat hy dalk daarvan sal hou om saam met ons by Christenbyeenkomste te sit. En hy het.

My ma se geduldige en insigryke pogings het geleidelik my pa se hart versag. Later, toe ons gesin in Engeland gewoon het, het hy vergaderinge bygewoon en vriende gemaak met John Barr, wat ’n lid van die Bestuursliggaam van Jehovah se Getuies geword het. Daardie selfde jaar is my pa gedoop, en dit het my ma onbeskryflike vreugde verskaf. In die daaropvolgende jare het hy haar op die hande gedra.

Party van ons vriende vergelyk my ma met Lidia, ’n eertydse Christenvrou wat ’n uitstekende voorbeeld van gasvryheid was (Hand. 16:14, 15). Maar ek dink baie keer dat sy soos Sara was, wat haar gewillig aan haar man, Abraham, onderwerp het (1 Pet. 3:4-6). My ma was ’n kuis, eerbiedige en baie geestelike vrou wat ’n diep indruk gemaak het op almal wat haar geken het. Dit was haar voorbeeld wat my pa gehelp het om die waarheid aan te neem. Volgens my was sy ’n ware dogter van Sara.