IN DIE vroeë ure van 1 Oktober 1965 het troepe wat die Indonesiese Kommunistiese Party (PKI) ondersteun het, ses vooraanstaande generaals vermoor in ’n poging om die regering omver te werp. Die regering het gou en wreed gereageer. In wat al beskryf is as ’n landwye “orgie van geweld”, is sowat 500 000 vermeende kommuniste vermoor.

’n Hele paar weke ná die mislukte poging om die regering omver te werp, het ’n senior militêre bevelvoerder vir my gesê dat my naam boaan ’n lys is van godsdiensleiers in ons gebied wat die kommuniste van plan is om te vermoor. Hy het selfs aangebied om vir my te wys waar my graf gegrawe is, maar ek het sy aanbod vriendelik van die hand gewys. In die gespanne politieke atmosfeer wou ek nie in sy geselskap gesien word en my reputasie as ’n neutrale Christen op die spel plaas nie.