Genesis 22:1-24
22 En ná hierdie dinge het die ware God Abraham op die proef gestel.+ Gevolglik het hy vir hom gesê: “Abraham!” waarop hy gesê het: “Hier is ek!”+
2 En hy het gesê: “Neem asseblief jou seun, jou enigste seun wat jy só liefhet,+ Isak,+ en reis na die land Moriʹa+ en offer hom daar as ’n brandoffer op een van die berge wat ek jou sal aanwys.”+
3 Daarop het Abraham die oggend vroeg opgestaan en sy esel opgesaal en twee van sy dienaars en sy seun Isak saam met hom geneem;+ en hy het die hout vir die brandoffer gekloof. Toe het hy opgestaan en gereis na die plek wat die ware God hom aangewys het.
4 Dit was eers op die derde dag dat Abraham sy oë opgeslaan en die plek van ver af begin sien het.
5 Abraham het toe vir sy dienaars gesê:+ “Bly julle hier met die esel, maar ek en die seun wil daarheen gaan en aanbid+ en na julle toe terugkeer.”
6 Daarna het Abraham die hout van die brandoffer geneem en dit op sy seun Isak gesit+ en die vuur en die slagmes in sy hand geneem, en hulle twee het saam verder gegaan.+
7 En Isak het vir sy vader Abraham begin sê: “My vader!”+ En hy het gesê: “Hier is ek, my seun!”+ Toe het hy verder gesê: “Hier is die vuur en die hout, maar waar is die skaap vir die brandoffer?”+
8 Hierop het Abraham gesê: “God sal self die skaap vir die brandoffer voorsien,+ my seun.” En hulle twee het saam verder geloop.
9 Uiteindelik het hulle die plek bereik wat die ware God hom aangewys het, en Abraham het daar ’n altaar gebou+ en die hout reggesit en sy seun Isak se hande en voete gebind en hom op die altaar bo-op die hout gesit.+
10 Toe het Abraham sy hand uitgesteek en die slagmes geneem om sy seun dood te maak.+
11 Maar Jehovah se engel het uit die hemel na hom begin roep en gesê:+ “Abraham, Abraham!” waarop hy geantwoord het: “Hier is ek!”
12 En hy het gesê: “Moenie jou hand teen die seun uitsteek nie en moet hoegenaamd niks aan hom doen nie,+ want nou weet ek dat jy godvresend is, deurdat jy jou seun, jou enigste, nie van my teruggehou het nie.”+
13 Daarop het Abraham sy oë opgeslaan en gekyk, en daar, ’n entjie voor hom, was ’n ram wat aan sy horings in ’n ruigte vasgevang was. Toe het Abraham gegaan en die ram geneem en dit as ’n brandoffer in die plek van sy seun geoffer.+
14 En Abraham het daardie plek Jehovah-Jireh begin noem. Daarom is dit vandag gebruiklik om te sê: “Op die berg van Jehovah sal daar voorsien word.”+
15 En Jehovah se engel het vir die tweede keer uit die hemel na Abraham geroep
16 en gesê: “‘Ek sweer by myself’, is die woord van Jehovah,+ ‘omdat jy hierdie ding gedoen het en jy jou seun, jou enigste,+ nie teruggehou het nie,
17 sal ek jou gewis seën en sal ek jou saad gewis vermeerder soos die sterre van die hemel en soos die sandkorrels wat aan die seestrand is;+ en jou saad sal die poort van sy vyande in besit neem.+
18 En deur middel van jou saad+ sal al die nasies van die aarde hulleself gewis seën omdat jy na my stem geluister het.’”+
19 Daarna het Abraham na sy dienaars toe teruggekeer, en hulle het opgestaan en saam na Berseʹba+ gegaan; en Abraham het in Berseʹba bly woon.
20 En ná hierdie dinge het Abraham dié berig gekry: “Kyk, Milka+ het ook seuns vir jou broer Nahor+ gebaar:
21 Us, sy eersgeborene, en Bus,+ sy broer, en Keʹmuel, die vader van Aram,
22 en Kesed en Haso en Pildas en Jidlaf en Beʹtuel.”+
23 En Beʹtuel het die vader van Rebekka geword.+ Hierdie agt het Milka vir Nahor, die broer van Abraham, gebaar.
24 Daar was ook sy byvrou, met die naam Reüma. Met verloop van tyd het sy ook geboorte gegee aan Tebag en Gaham en Tahas en Maʹäga.+
