Psalm 132:1-18

’n Lied van die opgange. 132  Dink, o Jehovah, met betrekking tot Dawid,+Aan al sy vernederings;+   Hoe hy vir Jehovah gesweer het,+Hoe hy aan die Magtige+ van Jakob ’n gelofte gedoen het:+   “Ek sal nie in die tent van my huis ingaan nie.+Ek sal nie op die divan van my pragtige rusbed klim nie,+   Ek sal my oë geen slaap gun nie,+My stralende oë geen sluimering nie,+   Totdat ek ’n plek vir Jehovah vind,+’n Grootse tabernakel vir die Magtige van Jakob.”+   Kyk! Ons het in Eʹfrata+ daarvan gehoor,Ons het dit in die boswêreld gevind.+   Laat ons in sy grootse tabernakel ingaan;+Laat ons ons voor sy voetbank neerbuig.+   Staan tog op, o Jehovah, na u rusplek,+U en die Ark+ van u sterkte.+   Laat u priesters met regverdigheid beklee word,+En laat u lojales met vreugde uitroep.+ 10  Ter wille van u kneg Dawid+Moet u nie die aangesig van u gesalfde afwys nie.+ 11  Jehovah het vir Dawid gesweer,+Waarlik, hy sal nie daarvan afsien nie:+“Van die vrug van jou liggaam+Sal ek op jou troon plaas.+ 12  As jou seuns my verbond hou+En my herinneringe wat ek hulle sal leer,+Sal hulle seuns ook vir ewig+Op jou troon sit.”+ 13  Want Jehovah het Sion uitgekies;+Hy het daarna verlang as ’n woonplek vir hom:+ 14  “Dit is my rusplek vir ewig;+Hier sal ek woon, want ek het daarna verlang.+ 15  Sy voedsel sal ek vir seker seën.+Sy armes sal ek met brood versadig.+ 16  En sy priesters sal ek met redding beklee;+En sy lojales sal vir seker met vreugde uitroep. 17  Daar sal ek die horing van Dawid laat groei.+Ek het ’n lamp vir my gesalfde gereedgemaak.+ 18  Sy vyande sal ek met skaamte beklee;+Maar op hom sal sy kroon+ floreer.”+

Voetnote