Deuteronomium 32:1-52

  • Lied van Moses (1-47)

    • Jehovah, die Rots (4)

    • Israel vergeet sy Rots (18)

    • “Die wraak is myne” (35)

    • “Wees bly, o nasies, saam met sy volk” (43)

  • Moses sal op berg Nebo sterf (48-52)

32  “Luister, o hemele, en ek sal praat,en laat die aarde die woorde van my mond hoor.   My onderrigting sal val soos die reën,my woorde sal drup soos die dou,soos sagte reën op die grasen soos oorvloedige reënbuie op die plante.   Want ek sal die naam van Jehovah bekend maak.+ Verkondig die grootheid van ons God!+   Die Rots, volmaak is sy werk,+want al sy weë is geregtigheid.+ ’n God van getrouheid,+ wat nooit onregverdig is nie,+regverdig en reg is hy.+   Hulle het goddeloos opgetree.+ Hulle is nie sy kinders nie, die fout lê by hulle.+ Hulle is ’n oneerlike en verdraaide geslag!+   Is dit hoe julle Jehovah moet behandel,+o onverstandige en onwyse volk?+ Is hy nie julle Vader wat julle geskep het,+die Een wat julle gemaak en stewig gevestig het nie?   Onthou die dae van ouds,dink terug aan die jare van vorige geslagte. Vra jou pa, en hy kan vir jou vertel,+julle ouermanne, en hulle sal vir julle sê.   Toe die Allerhoogste aan die nasies hulle erfdeel gegee het,+toe hy die kinders van Adam* van mekaar geskei het,+het hy die grens van die volke vasgestel+volgens die getal van die kinders van Israel.+   Want Jehovah se volk is sy deel,+Jakob is sy erfdeel.+ 10  Hy het hom in ’n woeste land gevind,+en in ’n leë, huilende woestyn.+ Hy het hom met sy beskerming omring, vir hom gesorg+en hom bewaar soos die appel van sy oog.+ 11  Net soos ’n arend haar kleintjies leer om te vlieg,oor haar kleintjies sweef,haar vlerke uitsprei, hulle opneem,hulle op haar vlerkvere dra,+ 12  het net Jehovah hom* bly lei.+Daar was geen vreemde god by hom nie.+ 13  Hy het hom op die aarde se hoogtes laat ry+en hom die opbrengs van die veld laat eet.+ Hy het hom gevoed met heuning uit die groot rots,met olie uit ’n vuurkliprots, 14  met botter van die beeste en melk van die kleinvee,met die beste* skape,met skaapramme van Basan, met bokrammeen met die beste* koring.+En julle het wyn van die bloed* van druiwe gedrink. 15  Toe Jesuʹrun* vet begin word het, het hy opstandig geraak en geskop. Ja, jy het vet geword, jy het dik geword, jy het jou ooreet.+Daarom het hy God, wat hom gemaak het, verlaat+en geen respek vir die Rots van sy redding getoon nie. 16  Hulle het hom woedend gemaak met vreemde gode.+Hulle het hom aanstoot gegee met afskuwelike dinge.+ 17  Hulle het aan demone geoffer, nie aan God nie,+aan gode wat hulle nie geken het nie,nuwes wat onlangs aangekom het,aan gode wat julle voorvaders nie geken het nie. 18  Julle het die Rots wat julle Vader geword het, vergeet,+en julle het nie die God wat aan julle geboorte gegee het, onthou nie.+ 19  Toe Jehovah dit sien, het hy hulle verwerp+omdat sy seuns en sy dogters hom aanstoot gegee het. 20  Daarom het hy gesê: ‘Ek sal my gesig van hulle af wegdraai.+ Ek sal sien wat van hulle gaan word. Want hulle is ’n slegte geslag,+kinders in wie daar geen getrouheid is nie.+ 21  Hulle het my woedend* gemaak met iets wat nie ’n god is nie.+Hulle het my aanstoot gegee met hulle waardelose afgode.+ Daarom sal ek hulle jaloers maak met dit wat nie ’n volk is nie.+Ek sal hulle aanstoot gee met ’n dwase nasie.+ 22  Want my woede het ’n vuur aangesteek+wat tot in die dieptes van die Graf*+ sal brand,en dit sal die aarde en sy opbrengs verteeren die fondamente van berge aan die brand steek. 23  Ek sal die een ramp ná die ander oor hulle laat kom. Ek sal al my pyle op hulle afskiet. 24  Hulle sal uitgeput wees van die honger+en verteer word deur brandende koors en bittere vernietiging.+Ek sal die tande van diere teen hulle stuur,+en die gif van reptiele van die stof. 25  Buite sal ’n swaard hulle van kinders beroof.+Binne is daar vrees+vir jong man sowel as maagd,klein kindjie sowel as bejaarde.+ 26  Ek sou gesê het: “Ek sal hulle verstrooi. Ek sal seker maak dat niemand hulle onthou nie,” 27  maar ek was bang vir die vyand se reaksie,+want die vyand sou dit dalk misverstaan.+Hulle sou dalk sê: “Danksy ons krag het ons oorwin.+Dit was nie Jehovah wat dit alles gedoen het nie.” 28  Want hulle is ’n nasie sonder verstand,*en daar is geen begrip onder hulle nie.+ 29  As hulle maar net wys was!+ Dan sou hulle hieroor nadink.+Hulle sou dink oor wat hulle uiteinde sal wees.+ 30  Hoe kan een mens 1 000 agternasit,en twee mense 10 000 laat vlug?+ Nie tensy hulle Rots hulle verkoop het+ en Jehovah hulle oorgelewer het nie. 31  Want hulle rots is nie soos ons Rots nie,+selfs ons vyande het dit besef.+ 32  Want hulle wingerdstok is uit die wingerdstok van Sodomen uit die terrasse van Gomorʹra.+Hulle druiwe is giftige druiwe,hulle trosse is bitter.+ 33  Hulle wyn is die gif van slange,die wrede gif van kobras. 34  Is al hierdie dinge nie by my bewaaren in my stoorkamer verseël nie?+ 35  Die wraak is myne, en die straf,+op die vasgestelde tyd wanneer hulle voet gly.+Want die dag van hulle ongeluk is naby,en wat op hulle wag, sal gou kom.’ 36  Want Jehovah sal sy volk oordeel,+en hy sal jammer voel vir* sy knegte+wanneer hy sien dat hulle krag minder geword heten dat net die hulpeloses en swakkes oorbly. 37  Dan sal hy sê: ‘Waar is hulle gode,+die rots by wie hulle beskerming gesoek het, 38  wat die vet van hulle offerandes geëet het,*wat die wyn van hulle drankoffers gedrink het?+ Laat hulle opstaan en julle help. Laat hulle vir julle as ’n beskerming dien. 39  Besef nou dat ek God is,+en daar is geen ander God as ek nie.+Ek maak dood en ek maak lewend.+Ek wond+ en ek sal genees,+en niemand kan uit my hand red nie.+ 40  Want ek lig my hand op na die hemel,en ek sweer: “So waar as wat ek vir ewig lewe,”+ 41  wanneer ek my glinsterende swaard skerp maaken my hand gereedmaak om te oordeel,+sal ek wraak neem op my vyande+en diegene straf wat my haat. 42  Ek sal my pyle dronk maak van die bloed,en my swaard sal vlees eet:die bloed van dié wat doodgemaak is en die gevangenes,die koppe van die leiers van die vyand.’ 43  Wees bly, o nasies, saam met sy volk,+want hy sal die bloed van sy knegte wreek,+en hy sal wraak neem op sy vyande+en versoening doen vir die land van sy volk.”* 44  So het Moses al die woorde van hierdie lied voor die volk opgesê,+ hy en Hoseʹa,*+ die seun van Nun. 45  Nadat Moses al hierdie woorde aan die hele Israel oorgedra het, 46  het hy vir hulle gesê: “Neem al die woorde van die waarskuwing wat ek julle vandag gee,+ ter harte sodat julle julle kinders kan beveel om al die woorde van hierdie Wet streng te gehoorsaam.+ 47  Want dit is nie vir julle leë woorde nie, maar julle lewe hang daarvan af,+ en deur middel van hierdie woorde sal julle lank kan lewe in die land wat julle gaan besit nadat julle deur die Jordaanrivier getrek het.” 48  Jehovah het op daardie selfde dag vir Moses gesê: 49  “Klim op teen die berg Nebo+ in die Abaʹrim-berge,+ wat in die land Moab is en wat op Jeʹrigo uitkyk, en kyk na die land Kanaän, wat ek aan die Israeliete as ’n besitting gee.+ 50  Dan sal jy sterf op die berg waarteen jy sal opklim en tot jou volk versamel word,* net soos jou broer Aäron op die berg Hor gesterf het+ en tot sy volk versamel is, 51  omdat julle al twee ontrou was aan my onder die Israeliete by die waters van Meʹriba+ by Kades, in die wildernis Zin, toe julle my nie voor die Israeliete geheilig het nie.+ 52  Jy sal die land van ver af sien, maar jy sal nie in die land ingaan wat ek aan die Israeliete gee nie.”+

Voetnote

Of moontlik “die menserasse”.
D.w.s. Jakob.
Lett. “die vet van”.
Lett. “die niervet van”.
Of “sap”.
’n Eretitel vir Israel wat “die opregte” beteken.
Of “jaloers”.
Of “Sjeool”. Sien Woordelys.
Of moontlik “wat doof is vir raad”.
Of “spyt voel oor”.
Of “wat hulle heel beste offerandes geëet het”.
Of “en die land van sy volk reinig”.
Josua se oorspronklike naam. Hosea is ’n verkorte vorm van Hosaja, wat “gered deur Jah; Jah het gered” beteken.
’n Poëtiese uitdrukking wat na die dood verwys.