DIE Bybel is in die eerste eeu HJ voltooi. In 325 HJ—meer as twee eeue later—is die leringe wat tot die ontwikkeling van die Drie-eenheidsleer gelei het, die eerste keer amptelik geformuleer by ’n konsilie in die stad Nicea in Klein-Asië, nou Iznik, Turkye. Volgens die New Catholic Encyclopedia het die geloofsbelydenis wat aan die Konsilie van Nicea toegeskryf word, die eerste amptelike uiteensetting van kerkleringe voorsien, insluitende die omskrywing van God en Christus. Maar waarom is dit nodig geag om God en Christus te omskryf eeue nadat die Bybel voltooi is? Is daar onduidelikheid in die Bybel oor hierdie belangrike onderwerpe?

Toe Konstantyn die alleenheerser van die Romeinse Ryk geword het, was verklaarde Christene verdeeld oor die verhouding tussen God en Christus. Is Jesus God? Of is hy deur God geskep? Om die probleem op te los, het Konstantyn kerkleiers na Nicea ontbied, nie omdat hy op soek was na godsdienswaarheid nie, maar omdat hy nie wou hê dat godsdiens sy ryk moet verdeel nie.

Konstantyn het die biskoppe, van wie daar moontlik honderde was, gevra om tot ’n eenparige besluit te kom, maar dit was tevergeefs. Hy het toe voorgestel dat die konsilie die onduidelike opvatting aanneem dat Jesus “een wese met” (homoousios) die Vader is. Hierdie onbybelse Griekse filosofiese term het die grondslag gelê vir die Drie-eenheidsleer wat later in die kerk se geloofsbelydenisse uiteengesit is. Ja, teen die einde van die vierde eeu het die Drie-eenheidsleer grotendeels die vorm aangeneem wat dit vandag het en die sogenaamde derde deel van die godheid, die heilige gees, ingesluit.

Jesus het gesê dat “die ware aanbidders die Vader met . . . waarheid sal aanbid” (Johannes 4:23). Hierdie waarheid word in die Bybel gevind (Johannes 17:17). Leer die Bybel dat die Vader, die Seun en die heilige gees drie persone in een God is?

 Eerstens kom die woord “Drie-eenheid” nie in die Bybel voor nie. Tweedens het Jesus nooit beweer dat hy gelyk is aan God nie. Inteendeel, Jesus het God aanbid (Lukas 22:41-44). ’n Derde bewys hou verband met Jesus se verhouding met sy volgelinge. Selfs nadat hy uit die dood tot lewe in die geesteryk opgewek is, het Jesus sy volgelinge “my broers” genoem (Matteus 28:10). Was hulle broers van God die Almagtige? Natuurlik nie! Maar deur hulle geloof in Christus—God se voortreflikste Seun—het hulle ook seuns van die een Vader geword (Galasiërs 3:26). Vergelyk nog ’n paar tekste met die volgende stelling in die geloofsbelydenis wat aan die Konsilie van Nicea toegeskryf word.

Wat die Niceense Geloofsbelydenis sê:

“Ons glo . . . in een Here, Jesus Christus, . . . uit die wese van die Vader, God uit God, Lig uit Lig, ware God uit ware God.”

Wat die Bybel sê:

• “My Vader [is] groter . . . as Ek [Jesus].”—Johannes 14:28. *

• “Ek [Jesus] vaar op na my Vader en julle Vader, en my God en julle God.”—Johannes 20:17.

• “Daar [is] vir ons maar een God, die Vader.”—1 Korintiërs 8:6.

• “Geseënd is die God en Vader van onse Here Jesus Christus.”—1 Petrus 1:3.

• “Dít sê die Amen [Jesus], . . . die begin van die skepping van God.”—Openbaring 3:14. *