Blykbaar nie. Die Duiwel het nie vir Eva gesê dat haar liggaam sou sterf en dat ’n onsigbare deel van haar (wat party vandag die onsterflike siel noem) êrens anders sou voortleef as sy van die verbode vrug sou eet nie. Toe Satan deur die slang gepraat het, het hy gesê dat as Eva van die vrug van daardie boom sou eet, sy “sekerlik nie [sal] sterf nie”. Hy het beweer dat sy sou aanhou leef en ’n beter lewe op aarde sou geniet, ’n lewe onafhanklik van God. – Gen. 2:17; 3:3-5.

As die valse leerstelling van die onsterflikheid van die siel nie sy oorsprong in Eden gehad het nie, wanneer het dit dan ontstaan? Ons kan nie met sekerheid sê nie. Ons weet wel dat alle valse aanbidding by die Vloed in Noag se dag tot ’n einde gekom het. Geen verkeerde godsdiensidees het die Vloed oorleef nie, want net Noag en sy gesin – ware aanbidders – het oorleef.

So die leerstelling dat die mens ’n onsterflike siel het, moes ná die Vloed ontstaan het. Toe God die tale by Babel verwar het en mense “oor die hele oppervlak van die aarde verstrooi” is, het hulle ongetwyfeld die idee dat mense ’n onsterflike siel het, saam met hulle geneem (Gen. 11:8, 9). Maar dit maak nie saak wanneer hierdie valse idee ontstaan het nie, ons kan seker wees dat “die vader van die leuen”, Satan die Duiwel, agter hierdie leuen sit en bly was om te sien hoe dit versprei. – Joh. 8:44.