যিহোৱা ঈশ্বৰে সকলো লোককে প্ৰাৰ্থনাৰ যোগেদি তেওঁৰ লগত বন্ধুত্ব গঢ়ি তোলাটো বিচাৰে। (গীতমালা ৬৫:২) কিন্তু তেওঁ সকলো প্ৰাৰ্থনা নুশুনে বা গ্ৰহণ নকৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, যদি এজন স্বামীয়ে নিজৰ পত্নীক অত্যাচাৰ কৰে আৰু ঈশ্বৰলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰে, তেনে প্ৰাৰ্থনা ঈশ্বৰে নুশুনে। (১ পিতৰ ৩:৭) ইয়াৰ উপৰিও, প্ৰাচীন সময়ত যেতিয়া ইস্ৰায়েলী লোকসকলে একেৰাহে বেয়া কামবোৰ কৰি গৈ থাকিল, তেতিয়া ঈশ্বৰে তেওঁলোকৰ প্ৰাৰ্থনা শুনা নাছিল। সঁচাকৈ, ঈশ্বৰলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰাটো আমাৰ বাবে এক বিশেষ অধিকাৰ। গভীৰ পাপ কৰা ব্যক্তি এজনেও যদি অনুতাপ কৰে, তেনেহʼলে ঈশ্বৰে তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনা শুনিব।—যিচয়া ১:১৫; ৫৫:৭ পঢ়ক।

 প্ৰাৰ্থনা হৈছে ঈশ্বৰক উপাসনা কৰাৰ এটা ভাগ। সেইবাবে, আমি কেৱল সৃষ্টিকৰ্ত্তা যিহোৱা ঈশ্বৰক প্ৰাৰ্থনা কৰা উচিত। (মথি ৪:১০; ৬:৯) ইয়াৰ উপৰিও, আমি অসিদ্ধ হোৱাৰ বাবে যীচুৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰিব লাগে, কিয়নো তেওঁ আমাৰ পাপৰ বাবে নিজৰ জীৱন বলিদান কৰিলে। (যোহন ১৪:৬) লিখিত বা মুখস্ত কৰি পুনৰুক্তি কৰা প্ৰাৰ্থনা যিহোৱা ঈশ্বৰে নিবিচাৰে। আমাৰ সকলো অনুভূতি আৰু চিন্তা-ভাৱনা আমি প্ৰাৰ্থনাৰ যোগেদি প্ৰকাশ কৰাটো ঈশ্বৰে বিচাৰে।—মথি ৬:৭; ফিলিপীয়া ৪:৬, ৭ পঢ়ক।

 আমি মনে মনে কৰা প্ৰাৰ্থনাও ঈশ্বৰে শুনে। (১ চমূৱেল ১:১২, ১৩) আমি সকলো সময়তে ঈশ্বৰলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰাটো তেওঁ বিচাৰে। আমাৰ দৈনন্দিন জীৱনৰ কাৰ্য্যকলাপ আৰম্ভ আৰু সমাপ্ত কৰা সময়ত, খোৱা-বোৱাৰ সময়ত, আনকি কিবা সমস্যাৰ সময়তো সহায় বিচাৰি আমি প্ৰাৰ্থনা কৰিব পাৰোঁ।—গীতমালা ৫৫:২২; মথি ১৫:৩৬ পঢ়ক।

 ঈশ্বৰৰ লগত এক বন্ধুত্ব গঢ়ি তোলাটো ইমান সহজ নহয়। কিয়নো আমি এনে লোকসকলৰ মাজত বাস কৰিছোঁ, যিসকলে ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা নামানে আৰু তেওঁৰ  প্ৰতিজ্ঞাবোৰৰ ওপৰত বিশ্বাস নকৰে। (২ তীমথিয় ৩:১, ৪; ২ পিতৰ ৩:৩, ১৩) সেইবাবে আমি এজনে-আনজনক উৎসাহিত কৰিবলৈ একগোট হোৱাৰ প্ৰয়োজন।—ইব্ৰী ১০:২৪, ২৫ পঢ়ক।

 ঈশ্বৰক ভালপোৱা লোকসকলৰ লগত একগোট হʼলে, আমি ঈশ্বৰৰ লগত বন্ধুত্ব গঢ়ি তুলিব পাৰিম। যিহোৱাৰ সাক্ষীসকলৰ সভাবোৰে এজনে-আনজনৰ বিশ্বাসৰপৰা শিকিবলৈ এক সুযোগ দিয়ে।—ৰোমীয়া ১:১১, ১২ পঢ়ক।

 বাইবেলৰপৰা শিকা কথাবোৰ ধ্যান কৰাৰ যোগেদি আপুনি ঈশ্বৰৰ সৈতে বন্ধুত্ব গঢ়ি তুলিব পাৰিব। ঈশ্বৰৰ কাৰ্য্য, উপদেশ আৰু প্ৰতিজ্ঞাবোৰপৰা আপুনি কি শিকিব পাৰে তাৰ বিষয়ে চিন্তা কৰক। প্ৰাৰ্থনা আৰু ধ্যানে আমাক ঈশ্বৰৰ প্ৰেম আৰু প্ৰজ্ঞাৰ বিষয়ে বুজিবলৈ সহায় কৰিব।—যিহোচূৱা ১:৮; গীতমালা ১:১-৩ পঢ়ক।

 ঈশ্বৰৰ ওপৰত বিশ্বাস আৰু ভাৰসা কৰিলে আপুনি তেওঁৰ লগত বন্ধুত্ব গঢ়ি তুলিব পাৰিব। বিশ্বাস এটা গছ পুলিৰ লগত তুলনা কৰিব পাৰি। যেনেকৈ এটা গছ পুলিক বাঢ়িবলৈ আপডাল কৰাৰ প্ৰয়োজন, ঠিক সেইদৰে আপোনাৰ বিশ্বাসৰ কাৰণ কি হয় তাৰ বিষয়ে ধ্যান কৰাৰ প্ৰয়োজন।—মথি ৪:৪; ইব্ৰী ১১:১, ৬ পঢ়ক।

 যিহোৱাক ভালপোৱা লোকসকলক তেওঁ যত্ন লয়। তেওঁলোকৰ বিশ্বাস আৰু অনন্ত জীৱনৰ ওপৰত যদি সংকত আহে, তেনেহʼলে যিহোৱাই তেওঁলোকক সুৰক্ষা দিব। (গীতমালা ৯১:১, ২, ৭-১০) আমাৰ শৰীৰ আৰু আনন্দত ব্যাঘাত জন্মোৱা বিষয়বোৰৰপৰা বিৰত থাকিবলৈ যিহোৱা ঈশ্বৰে আমাক সতৰ্ক কৰে। যিহোৱা ঈশ্বৰে আমাক উত্তম জীৱন অতিবাহিত কৰিবলৈ শিক্ষা দিছে।—গীতমালা ৭৩:২৭, ২৮; যাকোব ৪:৪, ৮ পঢ়ক।