যেতিয়া দায়ূদে নিজৰ পাপ লুকুৱাবলৈ চেষ্টা কৰিলে, তেতিয়া তেওঁ অশান্তিত আছিল। এয়া হয়তো বৎচেবাৰ লগত ব্যভিচাৰ কৰাৰ সময়ৰ কথা হয় (গীত ৩২:৩, ৪; w৯৩-E ৩/১৫ ৯ ¶৭)

দায়ূদে যিহোৱাৰ আগত নিজৰ পাপ মানি লʼলে আৰু যিহোৱাই তেওঁক ক্ষমা কৰিলে (গীত ৩২:৫; w২০.০২ ২৪ ¶১৭)

যেতিয়া যিহোৱাই তেওঁক ক্ষমা কৰিলে, তেতিয়া তেওঁ মনৰ শান্তি লাভ কৰিলে (গীত ৩২:১; w০১-HI ৬/১ ৩০ ¶১)